به گزارش عصرفرهنگ، علی لاریجانی در همایش نکوداشت فعالان عرصه امر به معروف و نهی از منکر گفت: طرح های هسته‌ای همیشه در کلان کشور هماهنگ می‌شد.

پس از اتمام سخنرانی رئیس مجلس شورای اسلامی در این همایش که به موضوع امر به معروف و نهی از منکر اختصاص داشت، یکی از بانوان حاضر در این همایش سوالی انتقادی را از وی درباره‌ی نحوه تصویب طرح برجام در مجلس مطرح کرد و گفت که مجلس در این زمینه فرمایشی عمل کرده است. علی لاریجانی گفت:‌ البته اگر این واژه فرمایشی را آن هم در همایش امر به معروف و نهی از منکر نمی‌گفتید بهتر بود؛ زیرا در امر به معروف و نهی از منکر اگر تیز حرف نزنیم اثرش بیشتر است.

گزیده سخنان لاریجانی را می خوانید: 

• مذاکرات هسته‌ای حدود سه سال به طول انجامید و یک امر فوری و آنی نبوده است. یک سال آن در دولت گذشته و دو سال در دولت فعلی مذاکرات انجام شد و هر مرحله مباحث مربوط به مذاکرات مطرح و اشکالات گرفته می‌شد و دوباره بحث می‌شد؛ بنابراین مسیری برای رسیدن به برجام طی شده و شورای عالی امنیت ملی و شوراهای دیگر درگیر مذاکرات بودند. گاهی هم در مجلس از سوی وزیر خارجه و دبیرخانه‌ی شورا توضیحاتی داده می شد پس مسیری طی شده که به آخر کار رسیدیم و توافقی صورت گرفت.

• توافقی که صورت گرفت چارچوب‌هایی داشت و چند نظر در این باره مطرح بود یکی این که سندی که به دست آمده به ضرر کشور است و باید رد شود عده‌ای این نظر را داشتند اما به این سوال پاسخ نمی‌دادند که این چه تبعاتی می‌تواند برای کشور داشته باشد. عده‌ای هم می‌گفتند خیلی خوب است و باید تماما اجرا شود، اما عده‌ای دیگر هم می‌گفتند باید در چارچوب لوازم دیگری مهار شود و تکالیفی برای اجرای آن لحاظ شود. در واقع می‌گفتند آن را رد نمی‌کنیم که تبعات داشته باشد و از سویی نمی‌گوییم باید با قرائت آمریکایی‌ها اجرا شود؛ بلکه باید در چارچوبی آن را مهار کرد.
• بحث‌های مختلفی در مجامع مختلف من جمله شورای عالی امنیت ملی مطرح شد؛ عده‌ای در این میان می‌گفتند تکلیف برجام کجا معلوم شود. برخی این نظر را داشتند که این موضوع در شورای عالی امنیت ملی مطرح باشد. نظر ما مجلس بود و این که باید ضوابطی برای آن بگذاریم لذا این موضوع را در شورا گفتم که این موضوع باید به مجلس بیاید. نهایتا هم رهبری به شکل علنی فرمودند که طرح باید به مجلس بیاید. پس مجلس باید در این باره تصمیم می‌گرفت.
• اگر ما همراه این گزارش یک قانون نداشتیم، مجلس ما یک مجلس منفعل بود. از طرف دیگر ۲۶ مهر باید دولتها تصمیم می‌گرفتند و ما فرصتی نداشتیم که قانون تهیه کنیم. باید از قبل تمهیدی می‌شد؛ قانون مالیات یا تعرفه گمرک نبود، بلکه با سرنوشت یک ملت سر و کار داشت.

• نفع شخصی در موضوع برجام ندارم. من در این پرونده دخالتی ندارم. این پرونده، پرونده من نیست؛ بلکه پرونده رهبری است.

• قطعنامه شورای امنیت که در یک ربع تصویب شد کار ۳-۲ سال پیش بود و از مدتها قبل بر روی آن اندیشیده بودند، بنابراین این بحث هم باید در کلان کشور مورد بررسی قرار می‌گرفت، نمی‌توانست فقط یک کمیسیون در مورد آن تصمیم‌گیری کند.

•  چهار قانون در مجلس درباره مسئله هسته‌ای داشتیم که هیچ کدام بدون هماهنگی با کلان کشور نبود.

•  مسائلی که به امنیت ملی و کلان کشور مربوط است باید در سطح کلان بررسی شود؛ در کشورهای دیگر هم همین‌طور است. درباره این مسئله از قبل هماهنگی صورت گرفته بود، یکی در شورای عالی امنیت ملی که اذن داشت و از خود کاری انجام نداده و یکی هم در درون مجلس که آراء و فراکسیون‌های مختلف در آن اظهارنظر می‌کنند.

•  حرف‌هایی که در این باره در جامعه زده می‌شود، خلاف واقع است، هماهنگی در این‌باره صورت گرفته بود، ما این هماهنگی را به نحو تام انجام دادیم.

• در مجلس طرفین را دعوت کردیم، از هر فراکسیون سه نفر انتخاب شده و در جلسات متعدد به توافقاتی رسیدند. جلسه پایانی آنها با حضور من بود، ابتدا تا انتهای طرح را مرور کردیم، اصلاحاتی لازم بود که آن را قبول کردیم، حتی متن ماده واحده را عوض کردیم، توافق شد و قرار شد همه آن را امضا کنیم.

• مسئله این بود که گزارش کمیسیون قبل از طرح قرائت شود، این را هم قبول کردیم که اول گزارش کمیسیون خوانده شود، گزارش خوانده شد و فوریت طرح را به رای گذاشتیم؛ توافق کرده بودیم که دو فوریت آن رای بیاورد، اما رای نیاورد.

• یکی از مسائل مهم در این شرایط، وفای به قول است، اما برخی به قول خود وفا نکردند؛ ما توافق کرده بودیم و رهبری هم فرموده بودند که در مسئله هسته‌ای اختلاف نکنید.باید تلاش می‌کردیم که به وفاق برسیم، اگر دو فوریت طرح رای می‌آورد، روز بعد از آن در مجلس بررسی می‌شد.

• اشکالی ندارد که مجلس فعال باشد و نظرات مختلف مطرح شود، نباید با ادبیاتی که جنجال به پا می‌کند، صحبت کرد که از این مسئله سوء‌استفاده شود. بعد از چهار ساعت بحث مفصل، نمایندگان رای دادند، برخی آقایان که زمانی فشار می‌آوردند باید برجام در مجلس بررسی شود، به من می‌گفتند چه لزومی دارد مجلس تصویب کند، اینها همین امروز هم گله می‌کنند.

• طرح رای آورد و وقتی رای آورد یعنی اصل ماده واحده رای آورده است، جلسات متعددی در دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی برای هماهنگی همه فراکسیون‌ها برگزار شد و نتیجه جلسات با دو فراکسیون ۴ اصلاح در طرح بود تا کلیت نظام پشت این قانون قرار گیرد.

•  جلسه سه‌شنبه آقایان نماینده فراکسیون‌ها آمدند و گفتند ما این ۴ پیشنهاد را می‌خواهیم که در صحن علنی مجلس مطرح شود، ۴ پیشنهاد رای آورد. باید همه به حرف‌هایی که زدیم عمل کنیم، این همه سر و صدا ندارد، من به عنوان رئیس مجلس وظیفه داشتم کاری کنم که اختلاف ایجاد نشود، وظیفه‌ام را انجام دادم اما عده‌ای طور دیگری عمل کردند.

• این قانون نمی‌گوید ما برجام را تایید کردیم که عین آن عمل شود، بلکه می‌گوید برجام باید در چارچوب تدابیر شورای عالی امنیت ملی که مصوبات آن به تایید رهبری می‌رسد، اجرا شود.

• همه مسائل، مسائل داخلی نیست و باید ببینیم که خارج از کشور چه اتفاقاتی می‌افتد، خطری وجود داشت که غرب، تحریم‌ها را برندارد. به قول آقای صالحی اگر غرب دبه درمی‌آورد و تحریم‌ها را برنمی‌داشت تکلیف چه بود؛ ما قید کردیم که اگر تحریم‌ها لغو نشد یا در انجام آن قصور داشته یا به بهانه دیگر تحریم‌ها را احیا کنند، باید برجام متوقف شده و کارخانه ۱۹۳هزار سو غنی‌سازی ظرف مدت دو سال ساخته شود؛ طرف ما باید بداند اگر در اجرای کار تعلل کرده، برجام زمین می‌ماند.

• در این طرح قید کردیم اگر بگویند به ایران حمله نظامی می‌کنیم، برجام باید متوقف شده و عمل متناسب با آن توسط شورای عالی امنیت ملی تصویب شود.

• ما قید کردیم که بازرسی‌ها باید تابع قوانین باشد و حق نظارت از مراکز نظامی و اسرار ما را ندارند؛ مگر با نظر رهبر انقلاب باشد و اگر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اسرار نظامی ایران را برملاء کرده، سطح همکاری ما با آژانس کاهش می‌یابد.

• در شرایط فعلی که تست موشکی انجام دادیم، هر چه حرف بی‌ربط بزنند، استماع نمی‌کنیم.

• برای وضع اقتصاد نگرانی وجود دارد. من آدم کم‌اطلاعی از وضع هسته‌ای نیستم، می‌دانم کجا باید ایستادگی شود. فکر می‌کنم چفت و بست‌هایی را که لازم است، انجام دادیم. برخی به تعهدات خود عمل نکردند که حتما پیش خدای خود پاسخی دارند.