به گزارش عصر فرهنگ به نقل از یزد رسا، پرچم هرکشوری نماد اقتدار و شکوه آن به شمار می‌آید و چنان اهمیتی دارد که نادیده‌گرفتن حتی ظریف‌ترین نکته‌ها پیرامون آن ممکن است پیامدهایی دور از انتظار به دنبال داشته باشد؛ از همین روست که در عرف دیپلماسی بین کشورها پرچم اهمیتی خیره‌کننده دارد.

در جمهوری اسلامی ایران نیز پرچم چنان اهمیتی دارد که بعد از سقوط رژیم ستمشاهی، شورای انقلاب اقدام به تغییر آن کرد و یک اصل قانون اساسی به موضوع پرچم پرداخته است.

حساسیت به نماد پرچم چنان است که حتی معدود خطاهای سهوی درطراحی و یا تکریم پرچم، موجی از انتقادهای گسترده را برمی انگیزد؛ چه رسد به نادیده گرفتن‌های عمدی.  و این همه نشانی است از جایگاه پرچم به عنوان نماد هویت و عزت و اقتدار ملی.

از این رو جای شگفتی و تاسف است که در برخی پوسترهای طراحی شده برای تبلیغات نامزدهای مجلس در انتخابات پیش رو، حتی بدیهی‌ترین اصول پرچم نادیده گرفته شده است. برای نمونه رنگ های پرچم جابه جا قرار گرفته و نشانی از کلمه الله نیز به چشم نمی خورد.

البته به یک معنا می‌توان حذف کلمه الله را اقدامی پیشگیرانه برای رعایت حرمت آن برشمرد؛ به ویژه درایام کنونی که تبلیغات کاغذی فراوانی به در و دیوارها الصاق می‌شود  و  امکان قرارگرفتن لفظ جلاله زیر دست و پا وجود دارد؛ اما درباره اشتباه فاحش در چینش رنگ‌های پرچم، چه؟!!

آیا می‌توان جابجایی رنگ پرچم را نیز حاوی مصلحتی خاص دانست؟!

آیا رفتار صورت گرفته در این زمینه قابل توجیه و اغماض است؟

 آیا می‌توان استفاده از طرح مشابه پرچم ایران با رنگ‌های قرمز، سفید و سبز را راهی برای تبرئه خود برشمرد؟!

و آیاهای دیگر... .

شاید درک چنین حساسیت‌هایی برای برخی دشوار باشد؛ اما مروری دلسوزانه بر برخی هنجارشکنی های رخ داده در سال های گذشته و طرح شعارهایی چون «جمهوری ایرانی» و ... بجابودن حساسیت‌ها را مهرتایید می‌زند.

نویسنده: امید مهرجردی