به گزارش عصرسیاست؛ تاکتیک های عملیات روانی از مهمترین راه حل هایی است که برای برای فرافکنی و فرار از فشار افکار عمومی مورد استفاده قرار می گیرد و بر همین مبنا می توان آن را یکی از ابزارهای همیشگی دنیای سیاست دانست. همه دولی که تا به حال موفق به حکومت راندن شده اند کم و بیش از این تاکتیک برای حداکثر کردن منافع خود از آن سود جسته اند.

این تاکتیک ها ظرفیت آن را دارند که با استفاده صحیح و به جا بحران هایی بس عظیم را منحرف و خاموش کرده و دولت را از زیر بار فشار افکار عمومی نجات دهد. دولت یازدهم نیز در طول سه سال گذشته به لطایف الحیل سعی کرده است از این تاکتیک قدیمی سود جسته و توجهات را به سمت سوی دیگری از آن چه که باید باشد، منحرف سازد.

القای خسارت به کشور با تاخیر در اجرای برجام

با اندک تاملی در اقدامات سه ساله دولت دکتر روحانی به خوبی می توان از تلاش هایی از همین دست آگاهی یافت به صورتی که دولتی که تا پیش از مذاکرات هسته ای و اجرایی شدن برجام از خسارت های صد ها میلیون دلاری تاخیر در اجرای توافق سخن می گفت با حاصل نشدن انتظاراتش از برجام برای خلاص کردن خود از زیر فشار روز افزون افکار عمومی که به واسطه دامن زدن دولتی ها به انتظارات گسترده از برجام رقم خورده بود، تاکتیک های عملیات روانی را در دستور کار خود قرار قرار دادند.

دولتی که پیش تر با اعتماد کامل از نتایج احتمالی برجام از گل و بلبل شدن ایران سخن گفته و حتی مشکل حل شدن آب خوردن مردم را به رفع تحریم ها گره زده بود اکنون با گذشت بیش از یک سال از اجرایی شدن برجام نتوانسته نتیجه ملموسی را برای تاثیرگذاری بر معیشت مردم ارائه دهد. همین موارد کافی بود تا دولت روحانی را با بحران شدید ریزش آراء مواجه کرده و به اولین دولت 4 ساله پس از انقلاب را بدل کند.

بر همین اساس دولت یازدهم در طول یک سال گذشته سعی کرده است با نسبت دادن انتقاد منتقدین برجام به سیاسی بازی و اعلام دستاوردهای غیرملموس برجام، افکار عمومی را مدیریت کرده و از فشار بر دولت بکاهد. با توجه به عینی بودن وضعیت نامطلوب اقتصاد کشور دولت در اجرای این تاکتیک خود توفیق چندان نداشته است زیرا همانگونه که دکتر روحانی نیز پیش تر تاکید کرده بود ملاک جیب مردم است. بیشتر بخوانید...

موضوع فیش های نجومی دولتی ها نیز یکی از دیگر مواردی بود که در اندک زمانی خود را به عنوان بحرانی فراگیر در کشور بدل کرده و موجبات سلب اعتماد عمومی از دولت شد. عمق این موضوع به حدی بود که همه روزه ابعاد جدیدی از این موارد دستبرد به بیت المال گزارش می شد و افکار عمومی را تحت الشعاع خود قرار داد. گزارش های میدانی رسانه ها به خوبی گویای این حقیقت بود که مردم با قیاس شرایط اقشار مختلف جامعه با نجومی بگیران در یک شوک تریخی قرار گرفته و برخی حتی باور نداشتند اما با انتشار ابعاد دقیق این موضوع و رانت های دولتی ها در به کار گماردن برخی عناصر غارت گر در سوء استفاده از بیت المال این موضوع برای افکار عمومی به خوبی تببین شد.

دولتی ها خود به خوبی از عواقب چنین موضوعی آگاه بوده و سعی کردند برای کاهش فشار افکار عمومی از هر ابزاری جهت ماست مالی کردن اوضاع استفاده کنند. انکار، استعفای 13 نفر از مدیران خاطی، تکرار سخنان سه ساله مبنی بر نسبت دادن ضعف ها به دولت قبل و دست زدن به اقدامات حاشیه ای از مواردی بود که دولتی ها از آن برای مدیریت اوضاع سود جستند.

بارزترین اقدام دولت برای انحراف افکار عمومی از موضوع برداشت های نجومی از بیت المال را می توان برگزاری کنسرت های حاشیه ای در سراسر کشور دانست که بر همین مبنا تلاش شد تا با برگزاری کنسرت های جنجالی و خلاف عرف، افکار عمومی را از موضوع فیش های نجومی منحرف کرده و سرگرم مناقشات برگزاری کنسرت و عواقب پس از آن کرد. بیشتر بخوانید...

کمتر استان و شهری بود که با حمایت مستقیم عناصر دولتی کنسرتی خارج از عرف در آن برگزار نشده و به جنجالی اجتماعی بدل نشود. این رویکرد دولت با انتقاد شدید مردم و بخصوص علما و بزرگان مواجه شد اما تاکتیک دولت برای انحراف افکار عمومی باعث نشد که دولت که دولت از این تاکتیک دست بردارد و همین موضوع به برگزاری کنسرت های ساختار شکنانه در شهری چون قم هم کشیده شد که البته واکنش سرسختانه علما و مراجع به این موضوع نیز برای دولتی ها قابل پیش بینی نبود. بیشتر بخوانید...

هنوز دولت نتوانسته بود خود را از زیر بار فشار مشکلات قبلی رها کند که بار دیگر موضوع فساد اقتصادی در دولت، گریبان روحانی و دولتش را گرفت. بر همین اساس مسئولین دست نشانده وزاری دولت در صندوق ذخیره فرهنگیان دست به اختلاسی کلان زده و 8000 میلیارد تومان از دارایی های بیت المال و فرهنگیان را به غارت بردند. با مقایسه این ارقام با فساد اقتصادی 3000 میلیاردی خاوری و جنجال های پس از آن می توان به خوبی از عمق اختلاس صورت گرفته آگاه شد اما دولت در برخورد با این موضوع نیز به جای برخورد و شفاف سازی سعی کرد تا حد ممکن بر آن سرپوش گذاشته و روزه سکوت بگیرد. بیشتر بخوانید...

این موضع دولت در حالی است که دولت و وابستگانش نسبت به فساد 3000 میلیاردی و استفاده سیاسی و جناحی از آن نهایت استفاده را داشته و سعی کردند از آن در جهت اهداف سیاسی و انتخاباتی خود استفاده کنند.

گزینه های نهایی دولت برای سه وزارت خانه

دولت در این موضوع نیز تاکتیک جنگ روانی و انحراف توجهات را در دستور کار خود قرار داد که از آن می توان به تاکتیک ترمیم صوری کابینه سخن گفت. استعفای سه وزیر ارشاد، آموزش و پرورش و ورزش و جوانان از دولت در همین راستا صورت گرفت تا با این حربه تمام توجهات را از موضوع فساد گسترده در صندوق ذخیره فرهنگیان منحرف و متوجه استعفای وزرا و جانشین های احتمالی شود. بیشتر بخوانید...

در انتخاب سه وزیر پیشنهادی برای معرفی به مجلس نیز نهایت دقت برای اجرای تاکتیک فوق صورت گرفت به صورتی که وزرای ناتوان از کسب رای اعتماد از مجلس بار دیگر به مجلس معرفی شدند تا این موضوع کشور را بار دیگر وارد بازی های سیاسی کرده و به تنش ها بیفزاید و به واسطه این تنش ها توجهات افکار عمومی از عمق فساد 8000میلیاردی منحرف شود.

انتهای پیام/آ