به گزارش عصر سیاست، 10 ماه دیگر تا زمان برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی فرصت باقی مانده و جریان های سیاسی مختلف تلاش خود را برای تصاحب کرسی های خانه ملت به کار گرفته اند. در این مسیر اما اصلاح طلبان جزو فعال ترین جناح های سیاسی هستند که پس از از سال ها دوری از قدرت و گوشه نشینی، قصد دارند با حضور در انتخابات مجلس، بار دیگر به قدرت بازگشته و بتوانند در صحنه اول سیاست کشور، تاثیر گذار باشند.

اصلاح طلبان البته جزو اولین گروه ها بودند که پای به عرصه رقابت گذاشته و از همان روزهای آغاز به کار دولت یازدهم، فعالیت انتخاباتی مجلس دهم را کلید زدند. این حضور زودهنگام البته یک دلیل خاص نیز داشت. اهالی جریان اصلاحات پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، سرخوش از اینکه بار دیگر قدرت را در دست گرفته اند، خود را حامی و عامل اصلی رای آوری حسن روحانی قلمداد کردند؛ این در شرایطی بود که روحانی روی خوشی به اصلاح طلبان و خواسته های آنان نشان نداد تا همین مسئله موجب شود اهالی جریان اصلاحات به فکر فتح سنگری جدید به نام مجلس باشند.

برنامه جریان اصلاحات برای انتخابات مجلس

اصلاح طلبان در مسیر انتخابات مجلس برنامه های گسترده ای را در پیش گرفتند اما موج اختلافات موجود در این جریان منجر به انشقاق اعضای آن شد. به طوری که این روزها تلاش گسترده ای در بین تئوریسین های اصلاحات برای اختفای این اختلافات به وجود آمده است.

در این باره البته شنیده می شود کمیته های انتخاباتی اصلاح طلبان در مراکز استان ها تشکیل شده و راهبردی که اعضای این جریان برای حضور گسترده در انتخابات در پیش گرفته اند، ثبت نام حداکثری در شهرستان هاست.

تلاش برای اختفای اختلافات

ابتدا گروهی از اصلاح طلبان فعالیت های خود را به رهبری محمد رضا عارف آغاز کردند. این در حالی بود که در میانه راه برخی از تئوریسین های جریان اصلاحات با اعتقاد به روی آوردن به چهره های راست گرای سنتی، در پی تحمیل سرلیستی اصلاح طلبان به ناطق نوری بودند. همین امر سبب شد تا شکاف و اختلاف بین اصلاح طلبان ایجاد شود. در ادامه مسیر نیز تاسیس تشکیلات ندا توسط صادق خرازی و فعالیت انتخاباتی این تشکیلات موجبات عصبانیت نسل قبلی اصلاح طلبان را فراهم ساخت، چراکه ورود نسل دوم اصلاح طلبان به انتخابات مجلس موجب خواهد شد تا لیبرال های سنتی در مسیر دستیابی به موفقیت با مشکلاتی روبرو شوند.   

حالا هراس از فعالیت تک محورانه عارف از یک سو و احتمال حضور نسل دوم اصلاح طلبان از سوی دیگر موجب شده تا سران این جریان نگران اختلافات شوند. از همین رو در جلسات متعدد بر این نکته تاکید دارند که می بایست اختلافات کنار گذاشته شده و حداکثر اگر اختلافی نیز میان افراد وجود دارد، باید از رسانه ای شدن آن جلوگیری بعمل آورد.

هراس اصلاح طلبان از شورای نگهبان

نزدیک به یکسال پیش بود که در آستانه انتخابات سال 92، شورای نگهبان در راستای تایید و رد صلاحیت ثبت نام کنندگان انتخابات ریاست جمهوری مهر رد بر پرونده یک چهره مشهور زد. حالا از آن روز بیش از یکسال می گذرد و رفته رفته اتفاقات رخ داده در ماجرای انتخابات سال گذشته به ورطه فراموشی سپرده می شود. جریان های سیاسی نیز با نگاه به آینده خود را آماده انتخابات مجلس می کنند و برخی گروه ها نه تنها از حالا، بلکه از همان روزهای بعد از انتخابات ریاست جمهوری کار خود را برای کسب کرسی های مجلس آغاز کردند. 

یکی از این جریان های فعال اصلاح طلبان هستند که از مدت ها قبل فعالیت های خود را برای حضور پررنگ در انتخابات مجلس آغاز کرده اند. اصلاح طلبان اما این روزها یک نگرانی بزرگ را در سر دارند. این نگرانی نیز به ماجرای تایید صلاحیت های آنها باز می گردد. به طوری که آنها نمی دانند کدام نمایندگانشان از فیلتر شورای نگبان عبور می کنند و کدام یک از کورس رقابت مجلس جا می ماند. در این خصوص اما آنها برنامه ریزی های لازم را نیز انجام داده اند. به طوری که طی دیدار اخیری که اعضای حزب منحله مشارکت با سید محمد خاتمی داشته اند، اعلام کرده اند که می خواهند با نامی جدید وارد عرصه سیاست شوند. در این بین اما خاتمی توصیه ای به این جریان داشته و تاکید کرده که نباید به افراد افراطی و تندرو اجازه ورود به این تشکل جدید را بدهند.

البته شورای نگهبان با رد صلاحیت یک چهره مشهور در انتخابات سال 92 پیامی روشن برای تمام نامزدهای انتخاباتی در ادوار مختلف ارسال کرد تا همه جریانات از روند قانونی این شورا و جدیت اعضای آن مطلع شوند.اما بدون شک انتخابات آتی مجلس شورای اسلامی یکی از خاص ترین دوره های انتخاباتی خواهد بود چراکه حضور احتمالی جریان های متعدد با سلایق مختلف در این انتخابات کار را برای شناسایی و رصد فضای سیاسی مشکل می کند.

اصلاح طلبان؛ با دولت یا بر دولت؟

یکی از گروه هایی که بیش از همه خود را وامدار دولت یازدهم و حسن روحانی می داند، اصلاح طلبانی هستند که در آستانه انتخابات ریاست جمهوری اصلی ترین نامزد خود، محمد رضا عارف را از گردونه رقابت کنار گذاشتند تا بتوانند در کنار حمایت های هاشمی رفسنجانی، موجی حمایتی از حسن روحانی ایجاد کنند. سرانجام نیز این اتحاد غیر همگون شکل گرفت و روحانی با کسب بیشترین آرای مردمی به عنوان رئیس دولت یازدهم انتخاب شد.

اما بی شک در روزهای بعد از انتخابات انتظار می رفت که طرفین خواسته های یکدیگر را برآورده کنند. به خصوص اصلاح طلبان که نقش خود را در به قدرت رسیدن روحانی پررنگ و ویژه می دیدند و همین امر سبب شده بود تا خواسته هایی از دولت یازدهم داشته باشند. این در حالی بود که حسن روحانی از همان روزهای آغازین فعالیت خود تمایل چندانی به استفاده از نیروهای اصلاح طلب نداشت. در این بین یکی از خواسته های اولیه اصلاح طلبان بکارگیری محمد رضا عارف در جمع اعضای دولت و یا معاون اولی بود. اما روحانی هیچ جایگاهی برای عارف در نظر نگرفته بود و همین مسئله جرقه ای برای آغاز اختلاف برخی اصلاح طلبان با دولت روحانی شد.

البته به قدرت رسیدن حسن روحانی و فعالیت های یکسال گذشته جریان اصلاحات سبب شد تا اصلاح طلبان به چند طیف تقسیم شوند. رئیس دولت یازدهم در چینش کابینه خود از برخی اصلالح طلبان دعوت به همکاری کرد و قبول این همکاری از سوی آنان ناراحتی عناصر دیگر این جریان را به همراه داشت. از همین رو اولین دسته ای که از جمع اصلاح طلبان جدا شده و به دولت جدید پیوستند، افرادی بودند که به ندای همکاری حسن روحانی در دولت لبیک گفتند.

البته ماجرای اختلافات درونی اصلاح طلبان به همان روزهای آغاز به کار دولت و انتخاب وزرا و اعضای کابینه محدود نشد. اصلاح طلبان که تقریبا جایگاهی در دولت یازدهم برای خود متصور نبودند خیلی زودتر از سایر جریان ها برای حضور در انتخابات مجلس پا پیش گذاشتند. این روزها اما برخی از اصلاح طلبان انتقادات تند و تیزی را نسبت به عملکرد دولت مطرح می کنند و همین مسئله موجب شده تا تنش های میان دولت و اهالی جریان اصلاحات در آستانه انتخابات بیشتر شود.

منبع: دانا