به گزارش عصرسیاست، روزهای کنونی در حالی عنوان هفته کارگر را با خود به یدک می کشد که آمار ها هر روز از وضع وخیم کارگران حکایت می کند؛ آمارهایی که نشان می دهد در طول چند ساله گذشته نرخ رشد بیکاری رشدی سعودی داشته و به قیمت اخراج و بیکار شدن بسیاری از کارگران شده است.

افزایش نرخ بیکاری در این سال ها فارغ از دیگر متقاضیان، بیشتر قشر کارگر را تحت تاثیر قرار داده و کارگران قربانیان اصلی بوده اند ریشه این روند سعودی در بیکاری مستمر کارگران را باید در رکود گسترده حاکم بر کشور دانست به صورتی که پیگیری برخی سیاست های غیرکارشناسی در سه سال گذشته موجبات رکود و ورشکستگی بسیاری از کارخانه ها و تولیدی های کشور را در پی داشته است.

در این میان در حالی این وضع ناناسب بر قشر کارگری حاکم است که دولت یازدهم علی رغم وعده های خود برای رونق اقتصادی و ایجاد اشتغال با پیگیری سیاست یک جانبه کاهش تورم موجب رکود گسترده و در نتیجه اخراج کارگران بسیاری از صنایع را فراهم کرده است.

از سوی دیگر استان صنعتی یزد نیز به دلیل بعد صنعتی بودن خود جمع کثیری از جامعه کارگری کشور را به خود اختصاص داده و به شرایطی که مطرح شد با بحران بیکاری فراگیر مواجه است به صورتی که نرخ بیکاری در استان یزد 0/3 درصد بیش از میانگین کشوری است و این شرایط باعث شده است بسیاری از کارگران شاغل در استان طمع بیکاری را چشیده و عده زیادی امنیت شغلی خود را از دست بدهند.

نکته قابل تامل در این میان در اولویت نبودن موضوع بیکاری برای مسئولین استان یزد است به صورتی که مسائل سیاسی در صدر اولویت مسئولین استان بوده است. این عدم توجه مسئولین به مسائل و معضلات اساسی استان سبب شده است یزد در صدر افزایش نرخ بیکاری کشور قرار گیرد.

از سوی دیگر خانه کارگر نیز در خصوص پیگیری مشکلات کارگران عملکرد ضعیفی داشته و سبب نارضایتی بخش کثیری از قشر کارگر را فراهم آورده است. برخی مواضع خانه کارگر نیز بیش از اینکه در راستای دغدغه کارگران باشد رنگ و بوی سیاسی داشته و سبب شده است معضلات قشر کارگر مغفول بماند.

نکته قابل تامل در این میان سکوت و انفعال این نهاد در دولت تدبیر است به صورتی که در دولت های گذشته این نهاد کارگری وجه انتقادی و اعتراضی بیشتری داشته و بهتر توانسته بود از حقوق کارگران دفاع کند اما در این سال ها به نظر می رسد از بعد انتقادی و پیگیری کننده این نهاد کاسته شده و روحیه سازش کارانه بر آن حاکم شده است.

یکی از برنامه های امسال خانه کارگر یزد برای قشر کارگر استان برگزاری جنگ شادی است مراسمی که به هیچ روی برطرف کننده آمال کارگران استان نیست. به راستی اولویت کارگران استان برگزاری جنگ شادی است؟. آیا سکوت خانه کارگر یزد در برابر موج گسترده اخراج کارگران د استان ادامه خواهد داشا؟

آنچه مسلم است شرایط کنونی استان و بیکاری گسترده حاکم بر آن خانه کارگری را می طلبد که دلگرمی کارگران در برخورد با موج وسیع اخراج ها باشد موجی که در استان هر روز عده کثیری را قربانی می کند.

انتهای پیام/آ