ID : 37442506
چگونه می توان به درمان ارتودنسی کمک کرد؟
هر آنچه در مورد ارتودنسی باید بدانید
ارتودنسی شاخه ای از دندانپزشکی است که ناهنجاری های دندانی را درمان می کند، شرایطی که هنگام روی هم قرار گرفتن دندان ها به درستی صورت نمی گیرد. متخصصین ارتودنسی در اصلاح طرح لبخند و صاف کردن ردیف دندان ها تخصص دارند. این درمان می تواند بر روی بهبود ظاهری یک فرد تاثیر داشته باشد، اما اغلب با هدف بهبود عملکرد دهان و دندان انجام می شود.
ارتودنسی شاخه ای از دندانپزشکی است که ناهنجاری های دندانی را درمان می کند، شرایطی که هنگام روی هم قرار گرفتن دندان ها به درستی صورت نمی گیرد. متخصصین ارتودنسی در اصلاح طرح لبخند و صاف کردن ردیف دندان ها تخصص دارند. این درمان می تواند بر روی بهبود ظاهری یک فرد تاثیر داشته باشد، اما اغلب با هدف بهبود عملکرد دهان و دندان انجام می شود.
انواع روش های درمانی
متخصص ارتودنسی می تواند کارهایی را انجام دهد که هدف آن دستیابی به موارد زیر است:
- بسته شدن فاصله های بین دندان ها
- تراز کردن دندان ها
- صاف کردن دندان های کج
- بهبود گفتار یا توانایی جویدن
- تقویت سلامت طولانی مدت لثه ها و دندان ها
- جلوگیری از ساییدگی بیش از حد یا آسیب دیدگی دندان ها
- درمان دندان های نیش
آشنایی با انواع دستگاه های ارتودنسی
ارتودنسی می تواند همانند ایمپلنت ظاهر دندان ها را بهبود ببخشد، اما همچنین می تواند منجر به بهتر جویدن و بهبود عملکرد گفتاری شود و در برخی موارد به محافظت از دندان ها در برابر آسیب یا پوسیدگی کمک می کند. برای دستیابی به این اهداف، متخصص ارتودنتیست از طیف وسیعی از وسایل پزشکی و دندانپزشکی از جمله هدگیر ارتودنسی ، براکت و پروتز استفاده می کند.
دستگاه های ارتودنسی می توانند ثابت یا متحرک باشند.
لوازم ثابت
اینها متداول ترین دستگاه های مورد استفاده در ارتودنسی هستند. هنگام استفاده از این دستگاه ها دقت بسیار مهم است. فرد می تواند به طور معمول با وسایل همیشگی غذا بخورد ، اما باید از برخی غذاها و نوشیدنی ها مانند نوشیدنی های گازدار ، شیرینی های سفت ، آدامس و سایر غذاهای چسبنده اجتناب کند.
افرادی که در ورزش های برخوردی و یا تماسی شرکت می کنند باید با متخصص ارتودنسی خود مشورت کنند زیرا ممکن است به سپرهای مخصوص لثه نیاز داشته باشند.
نمونه هایی از لوازم ارتودنسی ثابت
براکت ها: شامل براکت ارتودنسی، سیم و باند است. باند ها به طور محکم در اطراف دندان ها ثابت هستند و به عنوان لنگر دستگاه مورد استفاده قرار می گیرند ، در حالی که براکت ها معمولاً به قسمت جلوی دندان ها متصل می شوند.
سیم هایی به شکل قوس از داخل براکت ها عبور کرده و به باندها ثابت می شوند. با محکم شدن سیم قوس، فشار روی دندان ها اعمال می شود و با گذشت زمان، آنها را به موقعیت مناسب خود سوق می دهد.
پیگیری ها شامل ویزیت های ماهانه برای تنظیم یا سفت کردن پروتزهای دندانی است. درمان ممکن است از چند ماه تا چند سال ادامه داشته باشد. براکت ها هم به صورت روشن و هم رنگی موجود هستند.
نگهدارنده های ثابت فضا
اگر کودکی دندان شیری خود را از دست بدهد ، از یک نگهدارنده فضا استفاده می کنند تا زمانی که دندان اصلی رشد کند و این فضای خالی توسط دندان های کناری اشغال نشود. اشغال شدن این فضا می تواند مانع رشد دندان اصلی شود و یا آن را در موقعیتی خارج از موقعیت اصلی خود رشد کند. یک باند به یکی از دندان های کناری فضا ثابت شده و یک سیم از باند به دندان دیگر منتقل می شود.
نگهدارنده های قابل جابجایی فضا
استفاده از ان می تواند به کنترل فشار در اثر مکیدن انگشتان دست یا موارد دیگر کمک کنند. آنها ممکن است ناراحت کننده باشند ، به خصوص هنگام غذا خوردن ، بنابراین فقط در صورت لزوم از آنها استفاده می کنند.
وسایل ارتودنسی قابل جابجایی
از این وسایل ممکن است برای درمان مشکلات جزئی مانند اصلاح دندان های کج شده استفاده شود.
این دستگاه را باید فقط هنگام تمیز کردن، غذا خوردن یا نخ دندان کشیدن بیرون آورد. بعضی اوقات ، متخصص ارتودنسی ممکن است به بیمار توصیه کند که آن را در حین انجام فعالیت های خاص ، مانند نواختن یک ساز بادی یا دوچرخه سواری ، خارج کند.
نمونه هایی از وسایل ارتودنسی قابل جابجایی
تراز کننده ها: این وسیله در بزرگسالان می تواند جایگزین مناسبی برای پروتزهای دندانی باشد. تراز کننده ها را می توان در هنگام مسواک زدن دندان ها ، نخ دندان کشیدن و یا خوردن غذا برداشت. از تراز کننده 2 تا 3 هفته استفاده می شود سپس با یک تراز کننده محکم تر تغییر می یابد.
هدگیر: تسمه ای است که در پشت سر به یک سیم فلزی در قسمت جلویی یا کمان صورت وصل شده است. کاربرد آن کاهش سرعت رشد فک فوقانی است و محکم نگه داشتن دندان های پشتی در حالی که دندان های جلو به عقب کشیده می شوند.
ضربه گیر لب و گونه: این وسیله به طور اختصاصی برای تسکین فشار روی گونه ها یا لب روی دندان ساخته شده اند.
بسط دهنده دهانی: این دستگاه به گونه ای طراحی شده است که قوس فک بالا را گسترده تر کند و شامل یک صفحه پلاستیکی با پیچ هایی است که در کف یا سقف دهان قرار می گیرد. پیچ ها به مفاصل در استخوان ها فشار می آورند و آنها را به بیرون هدایت می کنند و مساحت سقف دهان را گسترش می دهند.
نگهدارنده ها: از این وسیله پس از درمان استفاده می شود تا دندان ها به سمت عقب حرکت نکنند. در برخی موارد نیز ممکن است از آنها برای جلوگیری از مکیدن انگشتان دست کودکان استفاده شود.
دو نوع نگهدارنده قابل جابجایی وجود دارد
- کی نگهدارنده هاولی ساخته شده از فلز و اکریلیک است. آکریلیک روی سقف دهان قرار می گیرد و سیم دندان های قدامی را محاصره می کند.
- دیگری از پلاستیک شفاف ساخته شده است. روی دندان ها قرار می گیرد و برای اصلاح فرم و موقعیت دندان بکار گرفته می شود.
نگهدارنده های دائمی به پشت دندان ها چسبانده می شوند و معمولاً به دلیل احتمال زیاد بازگشت مجدد به وضعیت قبلی آنها ، برای دندان های قدامی تحتانی توصیه می شوند.
دستگاه های آتل بندی یا تغییر مکان فک
این وسیله در فک بالا یا پایین قرار می گیرد و به درستی محل قرارگیری فک کمک می کنند. اسپلین ها معمولاً برای درمان اختلال در مفصل گیجگاهی فکی (TMJ) استفاده می شوند. TMJ وضعیتی است که می تواند باعث ایجاد درد و اختلال در عضلات درگیر در حرکت فک شود.
دستگاه و یا روش درمانی شما مهم است اما پیروی از دستورالعمل های پزشک متخصص و دستورالعمل های بهداشت دهان و دندان، برای اطمینان از بهترین نتیجه نیز بسیار اهمیت دارد.
برگرفته از وب سایت اینترنتی کلینیک دندانپزشکی سیمادنت به آدرس اینترنتی https://simadentclinic.com/
summary-address :
Related Assets:
-
میزان موفقیت ایمپلنت 97 درصد است/ باید ها و نباید های ایمپلنت
-
تاسف هاشمی در سخنرانی نمازجمعه امروز از دختر بچههای روستایی که دندانی ندارند
-
ﻣﺮﺩﻡ یزد ﺯﻳﺮ ﻓﺸﺎﺭ ﻫﺰﻳﻨﻪ ﻫﺎﻱ ﺩﻧﺪﺍﻧﭙﺰﺷﻜﻲ هستند!
-
آمار بالای شیوع پوسیدگی دندان در کودکان یزدی/هزینه دندانپزشکی کودکان؛بیشتر از بزرگسالان
-
آشنایی با روشهای زیبایی دندان