یکی از نویسندگان برای این مطلب، مثال جالبی زده بود. نوشته بود: عنکبوت، حشره‌ای ساکت و بدون بال و آرام و بی جنب و جوش و گوشه گیر است. گوشه­‌ی سقفی یا دیواری را گیر می‌آورد و بدون سر و صدا، تاری می‌تَنَد و منتظر می‌ماند.

 از آن طرف، مگس حشره­ای پر سرصدا و پر تحرک است و آرام و قرار ندارد. خیلی هم حریص است. از هیچ چیزی چشم پوشی نمی‌کند. از شیرینی گرفته تا گوشت و حتی زخم و نجاست، روی همه می‌نشیند تا چیزی میل کند!

اگر به زرنگی و دست و پا داری بود، باید نسل عنکبوت‌ها از گرسنگی منقرض شده باشد، ولی خدای حکیم، رزق و روزیِ این عنکبوت را همان مگس قرار داده! با بالی که دارد، پرواز می‌کند و یک راست می‎افتد در دام این عنکبوت لال و دیگر دست و پا زدن و تقلا برایش فایده‎ای ندارد؛

حتما شما هم افراد زیادی را دیده­‌اید که وقتی نگاهشان می‌کنی، می گویی: این عرضه­‌ی بالاکشیدن آب دماغش رو هم نداره! ولی بعدا می‌بینی ماشالله هفت هشت فرزند را  تولید، تربیت و سر و سامان داده و چشم نوه ها هم به اوست! 

این­ها همه برای این است که حساب کار به دستِ  به ظاهر زرنگ‌­ها بیاید و خیال نکنند از توکل بر خدا بی‌نیازند و کسانی­ هم که به اصطلاح دست و پا دار نیستند، از لطف و رحمت خدا نا امید نشوند.

خدا می‌داند چقدر افراد زرنگ و دارای شمّ اقتصادی بوده‌اند که شب خوابیدند و صبح که بیدار شدند، دیدند ورشکست شده‌اند و یا باید از این شهر به آن شهر فرار کنند یا باید بروند زندان.  

باید همواره از خداوند متعال بخواهیم که لحظه‌­ای ما را به خودمان وا نگذارد و گرنه بیچاره خواهیم شد و به هر دری بزنیم، به رویمان باز نمی شود و چه زیباست این شعر که در آن، یک واژه در دو مصراع به دو معنای متضادّ به کار رفته است:

چون از او گشتی، همه چیز از تو گشت   /   چون از او گشتی، همه چیز از تو گشت 

یعنی: وقتی برای خدا شدی، همه چیز در خدمتت قرار می­‌گیرد و وقتی از خدا روی گرداندی، همه چیز از تو روی می­‌گردانَد.

محمد مسلم وافی