به گزارش صبح مهریز به نقل از یزدرسا، چند روز قبل وزارت صنعت در نامه‌ای به سازمان‌های صنعت، معدن و تجارت استان‌ها اعلام کرد: واردات برنج از ابتدای آذر ماه امسال تا 31 تیرماه 97 آزاد است. بر اساس این ابلاغیه برنج‌‌های ثبت سفارش شده در این مدت زمانی حتما باید در 8 ماه آینده یعنی در نهایت تا 31 تیر ماه سال آینده از گمرکات ترخیص و وارد کشور شود. مسئله‌ای که به طور طبیعی منجر به افزایش بی‌رویه و افسارگسیخته واردات برنج به کشور خواهد شد.

برنج از جمله اقلامی است که خیلی مورد استفاده ایرانیان قرار می‌گیرد و نقش زیادی در سفره مردم ایران دارد به طوری‌که سرانه هر ایرانی حدود 40 کیلوگرم است. نیاز سالانه کشور به مصرف برنج چیزی حدود 3 میلیون تن است. تولید برنج در کشور نیز حدود 2 میلیون و 200 هزار تن است. با این حساب کشور نیاز به حدود 800 هزار تن برنج وارداتی دارد. این در حالی است که همان مقدار 2 میلیون و 200 هزار تن برنجی هم که در حال حاضر تولید می‌شود قابلیت افزایش را دارد و تأمین کامل نیاز برنج در داخل، چیزی درو از دسترس نیست.

دولت هدف خود از واردات برنج را کنترل قیمت برنج ایرانی اعلام کرده، البته بدیهی است که باید دولت بر بازار برنج داخلی نظارت داشته باشد و قیمت‌ها تعدیل و کنترل شود، اما یقینا راه‌حل این مسئله واردات بی‌رویه نیست و نمی‌توان این استدلال دولتی‌ها برای واردات را پذیرفت؛ چرا که حتی واردات هم موجب تعدیل قیمت نمی‌شود. به عنوان مثال در سال 95 بیشترین میزان واردات برنج را در کشور داشتیم به طوری که به گفته مدیرعامل شرکت بازرگانی دولتی ایران در آن سال یک میلیون و 591 هزارتن برنج وارداتی ثبت سفارش شده بود. اما در همین حال، در سال 95 قیمت برنج ایرانی نیز به بالاترین حد رسید.

امسال نیز در حالی دولت دستور واردات برنج را داده که بر اساس آمار گمرک از ابتدای امسال تاکنون بیش از یک میلیون تن برنج وارد کشور شده است. به گفته یزدان سیف رئیس هیات مدیره و مدیرعامل شرکت بازرگانی دولتی ایران در سال 96 ثبت سفارش برنج وارداتی یک میلیون 660 هزار تن است. یعنی بر اساس این آمار چیزی حدود یک میلیون تن برنج بیش از نیاز مردم وارد کشور شده است!

از تبعات مهم این‌گونه تصمیم‌گیری توسط دولت دلسردی کشاورزان و شالیکارن است که اگر این رویه ادامه پیدا کند، موجب می‌شود آن‌ها فعالیت در این حوزه را به صرفه ندانند و کشاورزی و شالیکاری را رها کنند. اتفاق تلخی که در چند سال اخیر و به دلیل سیاست‌های دولت برای برخی از مشاغل تولیدی نیز رخ داده است. این در حالی است که دولت باید سعی کند از کشاورزان حمایت کند و شرایطی را فراهم کند تا همان میزان نیاز به برنج وارداتی نیز تأمین و در داخل تولید شود تا دیگر نیازی به هیچ گونه واردات برنج نباشد.

اما به نظر می‌رسد دولت فعلی به دنبال این است که راحت‌ترین کار را که کمترین زحمت را برای دولت‌مردان دارد، انجام دهد و بدیهی است که با این رویکرد، حمایت از تولیدکنندگان و کشاورزان، نمی‌تواند جایی در اولویت‌های دولت داشته باشد. 

انتهای پیام/ج