به گزارش خبرنگار یزدامروز، موضوع حجاب همواره یکی از مسائل اساسی در کشور بوده است تا جایی که در سال‌های اخیر بیش از پیش مورد توجه دشمنان قرار گرفته و برای مقابله با آن هزینه‌های هنگفتی کرده‌اند.

برخی از کارشناسان معتقدند دلیل تمرکز ویژه دشمنان مردم ایران بر روی مسئله حجاب و عفاف و هجمه‌های گسترده به آن، این است که آن‌ها راه اصلی تضعیف و به زعم خودشان از بین بردن نظام اسلامی را ترویج فساد و فحشا به واسطه مبارزه با حجاب می‌دانند.

تقابل با حجاب سوغات رضا پالانی از غرب

رضاشاه در سال 1313 شمسی، سفری 40 روزه به ترکیه داشت که پس از بازگشت به ایران، تصمیم گرفت تا ایران را به نظر خود مانند ترکیه، از آنچه «مظاهر تمدن غرب» خوانده می‌شد، بهره‌مند گرداند که کشف حجاب، از جمله کار‌هایی بود که سوغات سفر رضا خان به ترکیه بود. اقدام رضا شاه با اعتراض شدید مردم به ویژه در مشهد همرا و در نهایت منجر به واقعه مسجد گوهرشاد شد.

در ۲۰ تیرماه سال 1314، درگیری اولیه در مسجد گوهرشاد باعث کشته شدن ۲۰ نفر از کسانی شد که در اعتراض به تغییر لباس و کشف حجاب رضاخانی متحصن شده بودند. پس از آن بر تعداد متحصنین افزوده شد و بین ۱۵ تا ۲۰ هزار نفر در مسجد گوهرشاد و اطراف آن گرد آمدند.

 فردای آن روز در ۲۱ تیرماه و پس از آنکه تلاش نظامیان برای متفرق کردن جمعیت با مقاومت مردم رو به رو شد، راههای ورود و خروج به مسجد گوهرشاد بسته و دستور شلیک صادر شد. بدین ترتیب این تحصن به شدت سرکوب و بیش از ۱۶۰۰ نفر کشته شدند.

هادی وکیلی استاد تاریخ دانشگاه فردوسی مشهد پیرامون قیام مسجد گوهرشاد می‌گوید: قیام گوهر شاد به این دلیل اهمیت دارد که نقطه برخورد و تلاقی دو جریان فرهنگی است، جریان فرهنگ اصیل اسلامی ایرانی و فرهنگ مهاجم غربی که با پیچیدگی‌های خاصی در حال ورود به جغرافیای فرهنگی ما بود و عملا به جنگ فرهنگ اسلامی‌- ایرانی آمده بود.

خشونت غربی علیه حجاب و محجبه‌ها

غربی‌ها در حالی مدام آزادی سخن می‌گویند و ادعا می‌کنند هر کسی در پوشش خود آزاد است که حجاب‌ستیزی و خشونت علیه زنان به ویژه زنان محجبه در کشورهای غربی بسیار شدید است.

فرانسه از جمله کشورهای اروپایی است که رویکرد بسیار سختی در قبال حجاب دارد و دولت این کشور همواره با حجاب مقابله می‌کند. چندی قبل با توهینی آشکار به زنان محجبه گفته بود: «حجاب نشان شیفتگی به یک سبک نیست، حجاب تنها انتخاب رنگ پوشش نیست، نه: حجاب، بردگی زنان است.»

البته تقابل کشورهای غربی با حجاب به اظهارات زن‌ستیزانه مقامات آن‌ها خلاصه نمی‌شود، چرا که آن‌ها در عمل نیز خشونت علیه زنان محجبه را به نهایت رسانده‌اند.

قتل مروه شربینی در آلمان که چند سال قبل و آن هم در یک دادگاه اتفاق افتاد نمونه‌ای از این برخوردها است.

شربینی، زن مصری ساکن آلمان بود که جولای سال 2009 به دلیل پوشیدن حجاب توسط یک فرد اروپایی با 18 ضربه چاقو کشته شد.

او قبل از شهادتش به دادگاهی در آلمان مراجعه کرد و از فرد آلمانی به نام «الکس دبلیو» شکایت کرد؛ شربینی اعلام کرده بود زمانی که در پارک با پسرش بازی می کرده، الکس دبلیو وی را به دلیل حجاب مورد توهین قرار داده است.

در حین برگزاری جلسه دادگاه، این فرد آلمانی جلوی چشمان قاضی و سایر حاضرین به شربینی حمله کرد و با ضربات چاقو وی را که سه ماهه باردار بود، از پا در آورد و همسر شربینی و مرد دیگری را زخمی کرد.

واقعیت حجاب در ایران امروز

هرچند تلاش‌های زیادی از سوی دشمنان مردم ایران برای ترویج فساد و بدحجابی صورت گرفته و این تلاش‌ها به ویژه در سال‌های اخیر مضاعف شده است. اما واقعیت این است که حجاب همچنان انتخاب اکثریت جامعه ایرانی است.

تا جایی که زنان و دختران محجبه ایرانی نه تنها در صحنه عمومی جامعه حضور دارند، بلکه در عرصه ها و میادین مختلف علمی، سیاسی، ورزشی نیز با رعایت حجاب اسلامی حضوری فعال دارند و به موفقیت‌های گسترده‌ای نیز رسیده‌اند.  

دکتر امیرحسین بانکی‌پور عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان درباره وضعیت حجاب در ایران امروز می‌گوید: این‌طور نیست که فضای حاکم بر جامعه به سمتی بوده باشد که زنان ما فقدان پوشش را انتخاب کرده باشند. پوشش تن به طور نسبی در جامعه خوب است و پوشش سر و مو هم کم و بیش وجود دارد؛ ولی نه به صورتی که کسی بخواهد وجود پوشش سر در جامعه را نفی کند، مگر موارد نادر.

به اعتقاد بانکی‌پور، اصلاً اینکه از این پدیده عکس می‌گیرند یا به طور خاص در شهر مورد توجه قرار می‌گیرد، خود نشان‌دهنده‌ی این است که یک پدیده‌ی نادر است. اگر قرار بود بی‌حجابی، یک پدیده‌ی حاکم باشد دیگر مورد توجه قرار نمی‌گرفت.

وی می‌افزاید: بخش زیادی از زنان جامعه‌ی ما محجبه هستند و در تبرج خیابانی، خودشان را ظاهر نمی‌کنند، لذا در محیط‌های خیابانی حضور آنان چشم‌گیر نیست؛ مگر در محیط‌هایی که فضای معنوی و مذهبی حاکم است؛ مثل مراسم‌ها و محیط‌های خاص معنوی که چهره‌ا‌ی متفاوت از جامعه‌ی ایرانی را می‌بینیم.

این کارشناس برجسته حوزه خانواده معتقد است: در وضعیت فعلی جامعه، حتی اگر به آن دخترانی که بخشی از موهایشان را بیرون می‌گذارند، بگویی «روسری‌ات را بردار»، اکثریت از آنها زیر بار نمی‌روند. اگر به او بگوییم «تو که بخشی از موهایت را بیرون گذاشتی، خب کلش را بیرون بگذار!»، او بین این دو حالت، فرق می‌گذارد؛ یعنی یک تعهدی در وجود خودش احساس می‌کند که بر اساس آن تعهد، ولو اینکه بخشی از موهایش هم بیرون است، می‌خواهد که این روسری روی سرش باشد.

انتهای پیام/