به گزارش یزدامروز، علی مطهری نایب رئیس مجلس با اشاره به لغو سخنرانی علی لاریجانی رئیس مجلس، ضمن درخواست از قوه قضائیه برای پیگیری ماجرا گفته است ما به عنوان هیئت رئیسه وظیفه داریم از اقتدار و شأن مجلس دفاع کنیم.

دراین باره گفتنی است؛

۱ . روشن نیست علی مطهری چرا موضوع را این‌چنین پیچیده می‌کند و حتی از قوه قضائیه خواستار پیگیری ماجرا می‌شود! در حالی که مساله بسیار شفاف و ساده است. جمعی از مردم کرج با امضای طوماری مخالفت خود را با سخنرانی آقای علی لاریجانی در یوم‌الله ۲۲ بهمن در کرج ابراز کرده‌اند. کجای این اقدام در حدی است که آن را موجب تضعیف شأن و جایگاه مجلس بدانیم؟! آیا شایسته است کسانی که مدام از مردم و حق آزادی بیان و ... دم می‌زنند، بابت استفاده بخش‌هایی از مردم کرج از این حق طبیعی، این‌گونه برآشفته شود؟ وانگهی امام جمعه کرج در خطبه‌های نماز جمعه از اعتراض مردم حمایت کرده و گفته است: «طومارهایی اعتراضی نسبت به سخنران ۲۲ بهمن نوشته‌شده و اعتراضی که دوستان دارند اعتراض بجایی است...» کجای این اعتراض نائب رئیس مجلس را نگران اقتدار و شأن مجلس کرده است؟!

۲ . مواضع نائب رئیس مجلس بعضا به گونه‌ای است که ضرب‌المثل «قسم حضرت عباس را باور کنیم یا دم خروس» را تداعی می‌کند. برای مثال وی در حالی از شأن مجلس سخن می‌گوید که خود در صحن علنی مجلس در پاسخ به یکی دیگر از نمایندگان مردم تهران، با صدای بلند او را با الفاظی شرم‌آور چون پف... و بت... مورد نوازش قرار داد! به راستی مخاطب قراردادن یک نماینده مجلس با الفاظ کذایی آن هم توسط یک نماینده دیگر، چه تناسبی با شأن مجلس داشته است؟!

۳ . در همین اواخر نیز بعضا رفتارها و گفتارهای برخی نمایندگان هیچ سنخیتی با حفظ شأن مجلس نداشته است. نمونه شفاف آن، برخورد تاسف‌بار نماینده سراوان و توهین‌ علنی و شرم‌آور وی به کارمند گمرک بوده است. آیا اقدام نماینده مورد اشاره در راستای حفظ شأن مجلس بوده است؟! به راستی هیئت رئیسه مجلس برای برخورد با نماینده سراوان و حفظ شأن مجلس چه اقدامی انجام دادند؟!

۴ . این روزها که خسارت‌ محض بودن برجام بدیهی‌تر از هر زمان شده و تشت رسوایی حامیان آن فرو افتاده است، یادآوری رخداد دردناک تصویب برجام در ۲۰ دقیقه و جلوگیری از اظهارنظر منتقدان آن در روز رای‌گیری بیش از گذشته عرق شرم و حسرت بر پیشانی می‌نشاند و نیروهای انقلابی را در اندوهی عمیق فرو می‌برد. تلاش آقایان لاریجانی و مطهری در تصویب ۲۰ دقیقه‌ای برجام که به خسارت محض کنونی انجامیده است، چه نسبتی با حفظ شأن و اقتدار مجلس داشته است؟!

۵ . از دید عموم مردم، دولت در سیاست خارجی و تدبیر اوضاع داخلی به‌ویژه در زمینه اقتصاد کارآمد نبوده است. در عرصه سیاست خارجی علیرغم واگذاری امتیازات برجامی، به اذعان رئیس کل سابق بانک مرکزی دستاوردی «تقریبا هیچ» داشته و با خروج آمریکا از آن، همین «تقریبا هیچ» هم به مرز «تحقیقا هیچ» رسیده است. در زمینه سیاست داخلی بخصوص تدبیر معیشت و اقتصاد نیز نیازی به استدلال نیست و صف‌های طولانی برای دریافت گوشت از باب مشت نمونه خروار به خوبی گویای میزان کارآمدی دولت است. آیا نمایندگان مجلس از ابزار قانونی خود برای نظارت و اصلاح عملکرد دولت به خوبی استفاده کرده‌اند؟! رویکرد کنونی مجلس در برابر دولت، چه سنخیتی با حفظ شأن و اقتدار مجلس داشته و دارد؟!

۶ . در اوضاع کنونی که مشکلات اقتصادی و معیشتی جامعه تشدید شده است، مردم از مسئولان به‌ویژه نمایندگان خود در مجلس شورای اسلامی انتظار دارند ساده‌زیستی در زندگی اداری و شخصی را سرلوحه خود قرار دهند و اگر نمی‌توانند مرهم قابل‌توجهی بر دردهای آن‌ها بگذارند، نمکی بر زخم‌ نباشند. آیا عملکرد مجلس در این زمینه به گونه‌ای بوده است که رضایت عموم مردم را به دنبال داشته باشد؟ آیا علی مطهری در کسوت نائب‌رئیسی مجلس اقدامی برای صرفه‌جویی در هزینه‌کردهای مجلس و پرهیز از صرف بودجه‌های غیرضروری کرده است؟ آیا زندگی شخصی و وضعیت اقتصادی نائب رئیس مجلس و ساده‌زیستی ایشان به گونه‌ای است که بتواند به مردم اعلان و به آن مباهات کند، به‌گونه‌ای که موجب حفظ و تقویت شأن مجلس شود؟! در این باره گفتنی‌ها فراوان است اما به اجمال می‌توان آرزو کرد که ای کاش نمایندگان مجلس دست‌کم در مردم‌داری، ساده‌زیستی و احتیاط در مصرف بیت‌المال، به شخصیتی چون مرحوم یحیی‌زاده-نماینده فقید مردم در مجلس شورای اسلامی- تأسی می‌کردند که در این زمینه فوق‌العاده بود؛ همو که فاصله چندصدکیلومتری حوزه انتخابیه تا مجلس و بالعکس را اغلب با اتوبوس می‌پیمود و در خانه‌ای کاه‌گلی و قدیمی سکونت داشت و زندگی خود و خانواده‌‌اش در سطحی کاملا عادی و غیراشرافی بود؛ نماینده‌ای که در دوران نمایندگی نیز همچون دوران قبل از آن، با موتورسیکلت تردد می‌کرد و علیرغم چند دوره نمایندگی مجلس ریالی بر ثروت خود نیفزود، و از همین رو بود که مردم در حیاتش او را از صمیم جان عشق می‌ورزیدند و در مماتش قیامتی کم‌مانند برپا کردند و علیرغم گذشت چندین سال از فقدانش، همچنان در حسرتش می‌سوزند. آری! شأن مجلس با امثال یحیی‌زاده‌ها بهتر حفظ می‌شود. 

پایان پیام/م