عصر فرهنگ، 23 فروردین احمد توکلی خبر از یک تخلف مالی گسترده داد. تخلف نجومی ۱۰۵ هزار میلیارد تومانی! یعنی 35 برابر اختلاس 3000 میلیاردی. همان اختلاسی که در دولت قبل بر ملا شد. همان که روزنامه های زنجیره ای و بازوهایشان آن را کردند پیراهن عثمان و تا توانستند به دولت سابق و جریان اصولگرایی تاختند که بعله! این اختلاس حاصل تفکر شماست!
همان اختلاسی که هر روز به نحوی به مردم یادآوری می کردند. یک روز با اشاره به تاریخ 2500 ساله می گفتند«اگر از همان ابتدا سالی یک میلیارد کنار می گذاشتیم باز هم سه هزار میلیارد نمی شد!» یک روز می گفتند «سه هزار میلیارد چند تا صفر دارد؟» یک روز پای بسیجی ها را هم وسط دعوا می کشیدند و خاطره همان بسیجی را تعریف می کردند که قبل از اینکه روی مین برود می آمد و پوتین هایش را پس می داد تا پول بیت المال از دست نرود! بعد می گفتند از این ها یاد بگیرید!
البته این بار عیش زنجیری ها خیلی دوام نیاورد. حتی خون توکلی که اظهارات خودش و سایتش(الف) علیه دولت سابق را به خوبی به یاد داریم هم به جوش آمد. توکلی همان روز این اخبار را تکذیب کرد و گفت این تخلف مالیِ نجومی مربوط به دولت روحانی است! توکلی گفت: «درست است که تصویب قرض شش ماهه ۲/۵ (دو و‌نیم) میلیارد دلاری از صندوق توسعه ملی در تاریخ ۱۳۹۲/۴/۲۶ در روزهای آخر دولت پیشین انجام شده ولی پرداخت‌ها از ۱۳۹۲/۷/۱۷ آغاز شده و تمام تخلفات اشاره شده در نطق من مربوط به زمان صدارت آقای دکتر روحانی است.» زنجیری ها این بار دستشان خیلی زود رو شد. اما واقعاً چرا آن ها چنین اشتباه فاحشی را مرتکب شدند؟ چرا به صورت هماهنگ و بدون اندکی تفکر و یا تحقیق چنین دروغی به خورد مخاطبان خود دادند؟!
زنجیری ها حالا سه مشکل بزرگ دارند. اولاً؛ برجامی که تا دیروز آن را فتح الفتوح می خواندند و می گفتند با تصویبش ایران گلستان می شود به فرجام رسید و هیچ مشکلی هم حل نشد. قیمت ها بالاتر رفت و سفره مردم هم به اذعان بانک مرکزی 22 درصد کوچک تر شد. نرخ های اقتصادی محرمانه ماند. روحانی که می گفت همه تحریم ها در همان روز اجرا برداشته می شود حالا هر روز صبح که از خواب بیدار می شود خبر تحریم جدیدی را می شنود. برجامی که دولت آن را مهم ترین دستاورد خود می داند و شاید بهتر است بگوئیم تنها دستاورد دولت است اکنون بلای جان دولت شده. مردمی که سه سال منتظر بهبود اوضاع و تحقق وعده ها هستند دیگر صبرشان سر آمده است.
ثانیاً؛ نا امیدی مردم چندان برای دولتی ها و به تبعش زنجیری ها اهمیت ندارد اما مساله این است که همین مردم باید سال دیگر پای صندوق رای بروند و بودن یا نبودن روحانی و اصلاح طلبان در قدرت را تعیین کنند. این دست و پا زدن ها در سال آخر دولت هم حاصل غم از دست دادن قدرت است. زنجیری ها کار جدیدی انجام ندادند. این تیترها همان انعکاس حرف های معمول سه ساله دولتی ها است. هر جا کم می آورند می گویند همه مشکلات ناشی از دولت قبل است و صبر کنید تا برجام به ثمر بشیند! مطمئناً چنین دروغ هایی برای منحرف کردن افکار عمومی از کم کاری و بی تدبیری دولت یازدهم مطرح می شود.
ثالثاً؛ کاهش محبوبیت روحانی که در سال 92 تنها با 300 هزار رای بالاتر از حد نصاب توانست به ریاست جمهوری برسد با فعالیت پرشور حامیان دولت سابق همراه شده است. احمدی نژاد به هر شهری که پا می گذارد انبوه جمعیت هوادارانش از وی استقبال می کنند. لذا زنجیری ها که نمی توانند ترس خود از بازگشت دولت سابق را پنهان کنند دست به هر کاری خواهند زد. ولی کسی چه می داند شاید واقعا بهار بیاید!
به هر حال این بداخلاقی زنجیری ها و همبستگی شان چیز جدیدی نیست. فقط هر بار که چنین اتفاقی می افتد یادمان می آید باید یک متولی باشد تا بر کار رسانه ها نظارت کند و حتی اگر احیاناً ( نه مثل زنجیری های ما دائماً) خبر کذبی منتشر کنند با آن ها برخورد کند. و چقدر بد است اگر این متولی جناحی بیاندیشد. یادمان می آید مردم چقدر فراموشکار شده اند هر روز به یک سری زنجیری مراجعه می کنند به امید آنکه امروز از آن ها خبر راستی بشنوند! یادمان می آید بعضی ها چقدر رو دارند، هر روز صدای عدالت خواهی شان گوش فلک را کر می کند اما وقتی گناه و اشتباه از دوستانشان سر بزند سکوت می کنند.
اما این تخلف بزرگ مالی آزمون خوبی می شود برای مجلس جدید! نمایندگان مجلس نهم هر روز مصاحبه کردند، یادداشت نوشتند و فساد بزرگ را محکوم کردند. مجلس دهم چه برنامه ای دارد؟ پای مفسدین دولت یازدهم هم به محاکم قضائی باز می شود؟ عدالت برای دولت حقوقدانان و راستگویان و پاکدستان هم اجرا می شود؟!
علی ابراهیمی