به گزارش عصر فرهنگ؛ در قسمتی از این بیانیه آمده است: رئیس جمهور اسبق، با سیاست «یکی به میخ یکی به نعل» که از همان روزهای آغازین ریاست جمهوری اش در پیش گرفت، بر امور ریاست می کرد و در دوران فتنه نیز همین گونه بود. او هرچند از بکار بردن واژه «تقلب» پرهیز می کرد، اما با حمایت از معترضان و سران فتنه عملا بازیگر زمینی شد که دشمن طراحی کرده بود و خود نیز اعتراف کرد: «من رهبر یک جریان هستم؛ از جانبازی که در زندان است (اشاره به یکی از فتنه گران بازداشت شده) تا رقاصه های آمریکا در گروه ما هستند و باید حواسم به همه آنها باشد.»

به گزارش رجانیوز، آنچه در ادامه می آید مشروح نامه اعتراضی طلاب به حجت الاسلام روحانی است.

ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران

جناب حجت الاسلام دکتر حسن روحانی

با سلام و عرض تسلیت به مناسبت فرا رسیدن ایام شهادت بانوی دو عالم حضرت فاطمه زهرا(س)، و آرزوی توفیق خدمت به مردم وفادار ایران اسلامی.

سخنان شما درباره رئیس جمهور اسبق، موجب تحیر و ناراحتی دوستداران نظام و انقلاب گردید. شما در نشست خبری روز شانزدهم اسفند سال جاری، درباره ممنوع التصویر شدن رئیس جمهور اسبق، فرمودید: «هیچ مصوبه ای در شورای عالی امنیت ملی مربوط به حضرت آقای خ ا ت م ی رییس دولت هفتم و هشتم جمهوری اسلامی در هیچ دوره ای وجود نداشته.» و همچنین در سفر استانی خود به شهر دارالعباده یزد، ضمن نام بردن از وی، اظهار داشتید: «ایران قهرمان خدمتگزاران خود و آنهایی که برای عظمت ایران تلاش کردند را هیچگاه فراموش نخواهد کرد و هیچ کس هم نمی‌تواند نام و عظمت کسانی را که به مردم خدمت کرده‌اند را خاموش کند»!

آقای رئیس جمهور!

مگر شما در مراسم تحلیف در برابر مردم، نمایندگان ایشان و نیز رسانه ها سوگند یاد نکردید که «پاسدار مذهب رسمی و نظام جمهوری اسلامی و قانون اساسی کشور» باشید؟  و مگر در پیشگاه قرآن کریم قسم نخوردید که «خود را وقف خدمت به مردم و اعتلای کشور، ترویج دین و اخلاق» نمایید؟

و مگر مصوبه شماره ۲۹۸ شورای عالی امنیت ملی، قانون نیست؟ این مصوبه درباره افرادی است که در فتنه آمریکایی – اسرائیلی سال هشتاد و هشت به قانون تمکین ننمودند و با اردو کشی خیابانی و حضور در تظاهرات غیر قانونی، موجب شعله ور شدن آتش فتنه شده، امنیت ملی را به مخاطره انداختند.

جناب آقای روحانی!

فرد مورد نظری که از آن نام می برید، کسی است که در سال فتنه، بعد از انداختن رای خود به صندوق مدعی شد: «همه شواهد امر حاکی است که مهندس موسوی انتخابات را برده است اما من پیشگو نیستم»؛ و از فردای آن روز ضمن همراهی با موسوی و کروبی، مثلث سران فتنه  را تشکیل داد.

قهرمان خدمتگزار شما، در بیست و پنجم خرداد همان سال، در راهپیمایی هوارادان موسوی شرکت کرد و ناظر به آتش کشیدن اتوبوس، بانک و سایر اموال عمومی و شخصی بود. وی در بیست و هشتم خرداد همان سال، در نامه ای سرگشاده به ریاست قوه قضاییه، خواستار آزادی اغتشاش گران شده بود؛ همان کاری که در فتنه سال هفتاد و هشت مرتکب و خوستار مدارا با اغتشاش گران شد! وی در ایام فتنه، با خانواده متهمان و بازداشت شدگان اغتشاشات دیدار کرد و همچنان بر رفراندوم و اقدام از مسیرهای غیر قانونی اصرار می روزید. اقدامات دشمن کن شاد فرد مورد نظر، به اینجا محدود نشد و وی با همراهی موسوی و کروبی، در نامه ای به مراجع تقلید خواستار آزادی بازداشت شدگان آشوب های خیابانی شدند.

هرچند حضور وی در راهپیمایی روز قدس و شب عاشورا و نیز بیست و دوم بهمن سال هشتاد و هشت، با خشم مردم انقلابی رو به رو شد، اما در تمامی موارد با حمایت سبزپوشان، و شعارهای ساختار شکن همراه بود.

رئیس جمهور اسبق، با سیاست «یکی به میخ یکی به نعل» که از همان روزهای آغازین ریاست جمهوری اش در پیش گرفت، بر امور ریاست می کرد و در دوران فتنه نیز همین گونه بود. او هرچند از بکار بردن واژه «تقلب» پرهیز می کرد، اما با حمایت از معترضان و سران فتنه عملا بازیگر زمینی شد که دشمن طراحی کرده بود و خود نیز اعتراف کرد: «من رهبر یک جریان هستم؛ از جانبازی که در زندان است (اشاره به یکی از فتنه گران بازداشت شده) تا رقاصه های آمریکا در گروه ما هستند و باید حواسم به همه آنها باشد.»

البته ما از اینکه کسی در کسوت و لباس مقدس روحانیت مرتکب خطاهایی اینچنین شود و به تعبیر رهبر معظم انقلاب «کشور را لب پرتگاه» برده و برای نظام و انقلاب هزینه تراشی کند و با رفتار و گفتار خود موجب تضعیف نظام گردد، متاسفیم؛ اما حقیقت آن که هیچ گاه نظام و انقلاب را فدای قوم و خویش و حب و بغض های شخصی نمی کنیم و خود، شما و دیگر مسئولان را به این اصل شریف که بارها توسط بنیانگذار جمهوری اسلامی بیان شده، توجه می دهیم که فرمود: «همه ما باید فدای اسلام و نظام اسلامی شویم».

آقای رئیس جمهور!

به راستی اینگونه موضع گیری ها توسط شخص شما که باید مجری قانون و مصوبات شورای امنیت ملی باشید، چه نفعی برای کشور دارد؟ چه کمکی به رفع معضل گرانی و بیکاری وسیع می کند؟ جز آنکه موجب ناراحتی  قشر متدین و حزب اللهی شود و شادی دشمنان و فتنه گران را فراهم آورد؟!  مقام معظم رهبری در این قبیل موضع گیری ها ضمن تاکید بر این نکته که «مساله اصلی گم نشود» فرمودند: «مساله‌ى اصلى اين است كه يك جماعتى در مقابل جريان قانونى كشور، به شكل غير قانونى و به شكل غير نجيبانه ايستادگى كردند و به كشور لطمه و ضربه وارد كردند؛ اين را چرا فراموش مي كنيد؟..در انتخابات سال ۸۸، آن كسانى كه فكر مي كردند در انتخابات تقلب شده، چرا براى مواجهه‌ى با تقلب، اردوكشى خيابانى كردند؟ چرا اين را جواب نمي دهند؟ صد بار ما سؤال كرديم...اما جواب ندارند. خب، چرا عذرخواهى نمي كنند؟ در جلسات خصوصى مي گويند ما اعتراف مي كنيم كه تقلب اتفاق نيفتاده بود. خب، اگر تقلب اتفاق نيفتاده بود، چرا كشور را دچار اين ضايعات كرديد؟ چرا براى كشور هزينه درست كرديد؟»

در پایان شما را به مرور بیانات رهبری معظم انقلاب و سکان دار نظام اسلامی فرا می خوانیم و متذکر می شویم که فاصله گرفتن از مواضع رهبری معظم و القای روح اختلاف و تفرقه در بین مردم و مسئولین و دو قطبی کردن جامعه، جز ضرر برای کشور و شادی دشمنان ثمری ندارد و تقاضامندیم برای یک بار هم که شده با قاطعیت و روحیه انقلابی در برابر دشمنان و منافقان داخلی و خارجی موضع گیری کنید و تکلیف خود و دیگران را در برابر فتنه و فتنه گران مشخص نموده و به جای حاشیه سازی، به مشکلات اصلی مردم به ویژه ساماندهی طرح «اقتصاد مقاومتی» بپردازید.

از درگاه خداوند متعال برای شما و همه کارگزاران نظام اسلامی، توفیق روز افزون برای خدمت به امت انقلابی به ویژه محرومان و مستضعفان را خواستاریم.

جمعی از طلاب و فضلای یزدی مقیم قم

هجدهم اسفند هزار و سیصد و نود و چهار