به گزارش عصر فرهنگ؛ نکته ای که در سخنان استاندار یزد مغفول مانده است این است که وی چطور به آمار اعجاب آور تعطیلی 70 درصد واحدهای صنعتی یزد قبل از سال 90 رسیده است.
میر محمدی گفته است: يكي از شاخصهاي اين شناسايي استناد به پرداخت فيش حق بيمه تأمين اجتماعي، قبض هاي مصرف برق، گاز و آب بود كه به راحتي واحدهاي نيمه تعطيل و غيرفعال در استان شناسايي شدند.
حالا شاید برای شما سوال شده باشد چرا استاندار به جای استناد به داده های اداره کار، اداره آمار، اداره صنعت و معدن و معاونت برنامه ریزی خود به قبوض آب و برق روی آورده است.
پاسخ اول این است که احتمالاً اداراتی که به آن ها اشاره شد وعلی القاعده باید آمار و اطلاعات مربوط به واحدهای تولیدی را گردآوری می کردند، خسته بوده اند! و احساس کرده اند همین که سایه شان بر سر صنعت یزد باشد کفایت می کند و نیازی نیست خود را به زحمت بندازند.
احتمال دوم هم این است که همانطور که کارمندان دون پایه ادارات دولتی در یزد هم برای حرف استاندار تره خرد نکردند و حاضر نشدند طبق دستور استاندار ساعت 6:30 سر کار بروند و به جای آن با یک ساعت تاخیر به اداره رفتند، در این مورد هم به حرف استاندار توجه نکرده اند. شاید عالی ترین مقام اجرائی استان از همان ادارات کار، آمار، صنعت و معدن و معاون برنامه ریزی خواسته آمار ها را ارائه کنند ولی آن ها امتناع کرده اند.
استاندار هم که نمی تواند کار مردم و استان را زمین بگذارد( نه خدا را خوش می آید نه استاندار ما چنین آدمی است که از کار خود بزند) پس باید آمار کم کاری دولت سابق را افشا کرد، حتی شده بر اساس قبض برق آنها!
احتمال سوم هم این است که اصلاً استاندار متخصص کشف ارتباط مطالب بی ربط است. می گویند پایان نامه ای هم با عنوان «ارتباط سیاهچاله های فضائی با چالش های اجتماعی» ارائه داده است. اصلاً بر اساس همین علم موفق شده پائین آمدن درآمد برخی موسسات مثلاً فرهنگی را افسردگی مردم یزد تعبیر کند! و بر همین اساس برای افزایش شادکامی مردم همینطور کنسرت و جُنگ تجویز کند.
حداقل خدا را شکر بالاخره فهمیدیم استان یزد چطور اداره می شود. خلاصه اگر فردا روزی مجبور شدید برای ثبت نام فرزندانتان در مدرسه به روابط عمومی استانداری یزد مراجعه کنید یا قبض آب و برق خود را در اداره کار بپردازید خیلی تعجب نکنید.
هادِرباش