عصر فرهنگ؛ به گواه تبلیغات گسترده این روزها، در آستانه سالگرد انتخابات 24 خرداد و انتخاب آقای روحانی به ریاست جمهوری مراسمی با عناوینی همچون جشن حضور در شهرهای گوناگون از جمله یزد برگزار خواهد شد.

اگر چه این گونه اقدامات مسبوق به سابقه است، با این همه یادآوری چند تکته خالی از لطف نیست؛

1 . چنان‌چه هزینه این‌گونه جشن‌ها و مراسم واقعا از سوی مردم تامین شود، در صورتی‌که در چارچوب موازین شرع و قانون و با رعایت هنجارهای متعارف باشد، پذیرفتنی است؛ اما اگر هزینه این‌گونه مراسم ولو به صورت غیرمستقیم و با لطایف‌الحیلی از بیت‌المال تامیده شود، جای گلایه‌ باقی است.

چه این‌که دولتمردان محترم بخصوص رئیس جمهور از همان روزهای آغازین فعالیت مدام از وجود خزانه خالی دم زده‌اند و منصفانه نیست که در چنین شرایط ادعایی، پولی از بیت‌المال در این گونه مراسم هزینه شود.

به ویژه این‌که به ادعای رئیس‌جمهور، اوضاع چنان وخیم است که ما حتی در زمینه آب آشامیدنی هم با مشکلاتی دست‌ به گریبانیم و رفع آنها منوط به لغو تحریم‌هاست!

2 . اگرچه نفس حضور مردم در هر انتخابات، قابل تقدیر است؛ اما رای دکتر روحانی در انتخابات سال 92 چنان نبوده است که عده‌ای را از خود بیخود کند! به عبارتی وی در سال 92 توانست با رایی بسیار شکننده و لب‌مرزی به ریاست جمهوری برسد و چه بسا اگر نامزدهایی همچون قالیباف یا جلیلی به نتایج آرا اعتراض می‌کردند، امکان داشت با بازشماری آرا نتایج به گونه‌ای دیگر رقم بخورد.

3 . بسیاری از کسانی که برای رای شکننده دکتر روحانی دست‌افشانی می‌کنند، همان کسانی‌اند که درخرداد 88 در برابر رای به مراتب سنگین‌تر دکتر احمدی‌نژاد تمکین نکردند و به واسطه خودخواهی و قانون‌شکنی، کشور را در آتش فریب و فتنه فروبردند و اگر نبود صلابت رهبر فرزانه و هوشیاری دوستداران نظام، خدا می‌داند چه بر سر نظام اسلامی و میراث شهدا می‌آمد.

با این همه فتنه‌انگیزی‌ها چنان سنگین بود که دندان طمع دشمنان را به شدت تیز کرد‌ و جرقه تحریم‌های ظالمانه دشمنان دقیقا از همان زمان زده شد!

4 . با نزدیک شدن به زمان انتخابات حساس مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان رهبری در اواخر امسال، به نظر می‌رسد گروه‌های سیاسی همسو با دولت در نظر دارند تا در پوشش برنامه‌هایی ویژه از جمله جشن حضور و بزرگداشت سالگرد انتخاب دکتر روحانی به ریاست جمهوری با چاشنی بزرگنمایی دستاوردها و کمرنگ نشان دادن ناکامی‌ها وناتوانی در تحقق وعده‌های جذاب رئیس ‌جمهور محترم، زمینه را برای کسب آرای بیشتر در انتخابات پیش رو و به تبع، تشکیل مجلسی همسو با دولت فراهم سازند.

این در حالی است که با گذشت نزدیک به دو سال از فعالیت دولت محترم، مردم توانسته‌اند بدون اعتنا به تبلیغات یکجانبه، میزان موفقیت و ناکامی‌های دولت را به خوبی مشاهده کنند و خود دریابند که دولت تدبیر و امید در میدان عمل، چند مرده حلاج است.

مردم اینک می‌توانند خود قضاوت کنند که وعده‌هایی همچون گشایش اقتصادی در صد روز اول آغاز به کار دولت و نیز چرخش همزمان سانتریفیوژها و چرخ اقتصاد و معیشت جامعه تا چه میزان محقق شده است.

آن‌ها به خوبی دریافته‌اند که دولتمردان به ویژه رئیس جمهور محترم، تا چه میزان توانسته است شعارهای خود در زمینه انتقادپذیری را جامه عمل پوشاند و با یادآوری تعابیری همچون «بیسواد»، «بزدل»، «ترسو»، «به جهنم» و نظایر آن از یکسو و ماجرای تاسف‌آوری همچون شیوه توزیع سبد کالا با آن وضع حیرت‌انگیز  از سوی دیگر که زبان دشمنان را به تحقیر ملت و نظام ایران گشود، به چنان بلوغی دست یافته‌اند که برگزاری جشن‌های دستوری و دمیدن در شیپور تبلیغات کذایی نتواند آنان را در تشخیص واقعیت‌ها به اشتباه عمیق بیندازد.

5 . بی تردید بزرگترین خدمت به دولت و بهترین راه برای تقویت پایگاه اجتماعی قوه مجریه و کسب اعتماد ملت در انتخابات پیش روی، نه برگزاری جشن‌های آن‌چنانی با هزینه‌کردهای مستقیم یا غیرمستقیم دولتی، بلکه تلاش برای خدمت صادقانه به مردم و دفاع شجاعانه از عزت و شرافت ملت در برابر دشمنان خارجی و بدخواهان داخلی است.

در این صورت است که می‌توان به پشتیبانی و همسویی مردم بخصوص در انتخابات پیش رو امید داشت؛ در غیر اینصورت، اقدامات صوری و برگزاری جشن‌هایی بدون همراهی واقعی قشرهای گوناگون جامعه، مصداق بارز آب در هاون کوبیدن است.

در خانه اگر کس است                     یک حرف بس است!

نویسنده: فاطمه فائزی