به گزارش عصر فرهنگ، چهره ماندگار ادبيات و عرفان كشور در مراسمي كه براي نكوهداشت وي در زادگاهش يزد برگزار شد، اظهار كرد: همیشه از خداوند خواسته‏‏ام که توفیق دهد كه تا آخرین لحظه‏‏های عمرم معلمی کنم و در معلمی بمیرم.

به گزارش ايسنا، دکتر "اصغر دادبه" در مراسمي اختتايمه اين برنامه نكوداشت كه عصر ديروز در تالار فرهنگ اداره كل فرهنگ و ارشاد اسلامي يزد برگزار شد، قدرداني از برگزارکنندکان و حاضران در مراسم به این شعر از سعدی بسنده کرد و گفت: "هم تازه رویم، هم خجل، هم  شادمان، هم تنگ دل، کز عهده بیرون آمدن نتوانم این انعام را" 

دادبه با بیان این که همیشه از خداوند خواسته‏‏ام که توفیق معلمی را به من بدهد، ادامه داد: جز معلمی کاری نخواستم بکنم، نه این که نتوانستم رشته‏‏های دیگر چون پزشکی را بخوانم، بلکه نخواسته‏‏ام و از خداوند می‏‏خواهم تا آخرین لحظه‏‏های عمرم توفیق دهد که معلمی کنم و در معلمی بمیرم.

این چهره ماندگار فرهنگ و ادب فارسی از همشهریان خود از دکتر "سید محمود طباطبائی اردکانی"  یاد می کند و در وصفش می گوید: اگر او نبود، اگر آن شکوه  وشکفتگی نبود، من‏‏ها، دکتر شمیساها به ظهور نمی‎‎رسیدیم، استادی که شکوهمندانه در کلاس در هنگام تدریس مقدمه توحیدیه بوستان درگذشت.

دادبه در بخش دیگر سخنانش گفت:  ایران بود که پیام وحی را گرفت و مترقی‏‏تر شد، آن را هم گسترش داد و در نتیجه همچنان هم، انسانی و جهانی باقی است و باقی خواهد ماند.

وی با بیان این که من همواره مخاطب این غزل را فرهنگ ایران می‏‏دانم؛ "جز آستان توأم در جهان پناهی نیست - سر مرا به جز این در حواله گاهی نیست".

وي ادامه داد: باور کنید جز در پناه فرهنگ‏‏مان، میهن‏‏مان و اسلامی که در این ایران وجود دارد، پناه دیگری نیست.

دادبه افزود: بارها گفته‏‏ام و دوباره می‏‏گویم، اسلام در خلاء نمی‎‎شود، آن اسلام معتدل فرهنگی و  انسانی تنها در ایران وجود دارد و آنهایی که مرتب می‏‏گویند اول بگويید اسلامی و بعد ایران، به هوش بیایند که تا ایران نباشد آن اسلام معنی ندارد.

وی با خواندن دیگر ابیات این غزل به فرهنگ "کم آزاری" ایرانی‏‏ها تأکید کرد  و گفت: جهان امروز به اولین چیزی که نیاز دارد این پیام است که رستگاری جاوید در کم‏‏آزاری است و خواستگاه این فرهنگ در كشور، یزد است.

در ادامه اين مراسم چهره‎‎های فرهنگی و ادبی کشور و خارج از کشور در وصف دکتر دادبه به سخنراني پرداختند.

دادبه، نمونه يك ايراني نجيب است

دکتر "صفر عبدالله"  که از تاجیکستان خود را به مراسم نکوداشت دکتر دادبه رسانیده بود، گفت: در هر آنچه که دادبه گفته و کرده است، عشق را احساس می‏‏کنیم.

وی ادامه داد: با لهجه‏‏ای صحبت می‏‏کنم که در آن سوی مرزهاست و یک زمان هم جزو ایران بود، استاد دادبه، ایران را با همه فراز و فرودش چون جد بزرگش فردوسی دوست دارد.

عبدالله، دادبه را نمونه منش بالای ایرانی و آزادمردگی دانست و افزود: استاد دادبه، نمونه یک ایرانی نجیب است که هم غرور ایرانی و هم دانش دارد.

دادبه، معلمي با سبك وي‍ژه تدريس است

دکتر "هرمز رحیمیان" استاد دانشگاه آزاد واحد شمال تهران نيز در این مراسم اظهار كرد: استاد دادبه در همه امور نگاه متفاوت داشت و در هر درسی که وارد می‏‏شدیم، نگاه ما را به آن درس و شاعر تغییر می‏‏داد.

وي دادبه را در معلمی صاحب سبک ویژه میداند که با هوش و حافظه کم‏‏نظیر خود، دانش و تجربه فلسفی خود را پشتوانه تدریس می‏‏کند.

در ادامه اين مراسم دکتر "علی میرانصاری" معاون بخش ادبیات مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی، "اسدی تبریزی" و "عبدالعظیم پویا" نيز در وصف ويژگي‏‏هاي دكتر دادبه مطالبي را ايراد كردند.

غزل‏‏خوانی شاعران کشوری و استانی، نی‏‏نامه خوانی، پخش کلیپ مستند دکتر دادبه و غيره از ديگر برنامه‏‏های پاياني اين مراسم نكوداشت بود.