به گزارش عصرفرهنگ؛ مسئولان دولت راستگویان که تا پیش از این مدعی بودند هر روز تاخیر در اجرای برجام 100 میلیون دلار خسارت وارد می کند، اکنون نا امید از دستاوردهای اندک توافق ضعیف خود مردم را دعوت به صبر می کنند.
روحانی اگرچه در سال 92 با وعده گشایش اقتصادی توانست به ریاست جمهوری برسد اما اکنون با شکست تمامی وعده هایش برای تکیه دوباره بر مسند ریاست جمهوری باید به فکر راهکاری عملی تر باشد. چرا که مردم تحت تبلیغات شدید رسانه های اصلاح طلب خام وعده صد روزه روحانی شدند، بعد تر ها با وعده اجرای توافق تعطیلی کارخانه ها، بیکاری جوانان، گرانی اقلام مصرفی، رکود بازار و ... را تحمل کردند اما با شکست برجام و عقب نشینی دولت و طرفداران پر و پا قرص تعامل با آمریکا که تمام امور کشور را به زلف برجام گره زده بوند، اعتماد به دولتمردان نیز به شدت کاهش یافت.
مدیران ارشد دولت روحانی نیز در این مدت به جای مدیریت اوضاع کشور سرگرم یافتن شیوه های جدید برای افزایش حقوق نجومی خود، دریافت حق تفریح و فراغت فرزندان، تناول کباب برگ و شیشلیک بودند و با معرفی دولت قبل به عنوان ریشه تمام مشکلات خٌرد و کلان و موکول کردن حل آن به دوران پسابرجام در این بی اعتمادی نقش بسیار مهمی ایفا کردند.
رسوایی های مالی متعدد نظیر فساد بی سابقه 8000 میلیاردی در صندوق ذخیره فرهنگیان، به کار گرفتن اقوام و نزدیکان مدیران بلندپایه در پست های حساس و کلیدی در کنار طرح های شبهه برانگیزی مثل حذف شبنم، ایران کد، کارت سوخت باعث افزایش نارضایتی طبقات متوسط و ضعیف جامعه شد.
در چنین وضعیتی که عیار دولت مدعی راستگویی و تدبیر و امید مشخص شده دیگر روحانی نمی تواند با اتهام به دولت قبل و سیاه نمایی علیه احمدی نژاد و و وعده وعیدهای واهی به پیروزی برسد. دولت نیازمند اقدامات جدی تری است. در نخستین گام باید از افشای جزئیات فساد بزرگ 8000 میلیاردی جلوگیری می شد. برکناری فانی وزیر آموزش و پرورش از ترس افشای ابعاد این رسوایی در جلسه استیضاح بود. سکوت روزنامه ها و رسانه های زنجیری مدعی حق طلبی، عدالت و اصلاح نیز از قبل قابل پیش بینی بود.
دولت اما نیازمند راهکاری برای جلب اعتماد از دست رفته رای دهندگان نیز هست. حالا که نه چرخ زندگی مردم می چرخد و نه وعده هر روز یک گشایش عملی شده، دولت با صرف هزینه هایی که تا پیش از این بد و مذموم می شمرد در صدد جلب نظر مردم است.
زمانی زنجیری ها و رسانه های اقماری توزیع سیب زمینی بین محرومان در دولت قبل را برای جلب نظر و رای مردم می دانستند حتی خود روحانی در آستانه انتخابات سال 88 می گفت: «واقعا برخی ها فکر می کنند با سیب زمینی می توان ملتی چون مردم ایران را تحت تاثیر قرار داد؟» حالا در آستانه انتخابات و در سال پایانی دولت، رئیس سازمان مرکزی تعاون روستایی گفته است که به‌تازگی مجوزی از هیأت وزیران دریافت کرده‌ایم که در صورت نبود امکان عرضه سیب‌زمینی و پیازی که مشمول خرید تضمینی شده، بتوان آنها را به مددجویان تحت پوشش امداد امام خمینی و بهزیستی عرضه کرد! گویا رئیس جمهور نا امید از گلابی های باغ برجام به سیب زمینی و پیاز رو آورده است!
اما این تمام اقدامات دولت نیست. دولت تدبیر به یک باره در سال آخر فعالیت خود به فکر پرداخت سود سهام عدالت افتاده است. طبق اظهارات طیب نیا وزیر امور اقتصاد و دارائی دولت تدبیر قرار است 1 تا 2 میلیون تومان پول نقد بین 49 میلیون ایرانی توزیع شود!
اکنون باید از روحانی و مسئولان تبلیغات دولت تدبیر پرسید «واقعا برخی ها فکر می کنند با توزیع سیب زمینی و پیاز و پرداخت کمتر از 1 درصد از حقوق ماهانه افرادی چون علی صدقی (با حقوق 230 میلیون) آن هم بعد از 4 سال رکود و تورم و گرانی می توان ملتی چون مردم ایران را تحت تاثیر قرار داد؟»