صحبت از شیعیان و مراکز تجمع آن ها در جهان همواره افکار عمومی بین المللی را به سوی شیعیان ایران، عراق، جنوب لبنان، بحرین و... سوق می دهد، این در حالی است که کشور پاکستان با دارا بودن 36 میلیون شیعه یکی از بزرگترین مراکز جهان تشیع محسوب می شود.

کشور پاکستان با جمعیتی بالغ بر 180 میلیون نفر در جنوب آسیا واقع شده است. اخبار منتشر شده ناشی از تحولات این کشور نظیر مبارزه ارتش با گروه های افراطی، تنش نظامی اسلام آباد با دهلی نو، دارا با مقادیری از تسلیحات اتمی و... همواره مورد توجه رسانه های بین المللی قرار گرفته است، این در حالی است که کمتر توجهی به فشارهای تحمیل شده و کشتارهای پیاپی شیعیان این کشور منعکس می شود.

پاکستان با دارا بودن 36 میلیون شیعه دومین کشوری است که بیشتری شیعه را در خود جای داده است.

حضور فعال گروه های تروریستی نظیر القاعده و شعب آن و جریان های تکفیری مانند لشکر طیبه، تحریک طالبان پاکستان، لشکر جنگوی، سپاه صحابه، شبکه حقانی و... پاکستان را به مامن امنی برای گروه های سلفی تبدیل نموده تا جایی که بسیاری از تحلیلگران جهان از این کشور به عنوان بزرگترین صادر کننده تروریسم و خطرناک ترین مکان جهان نام می برند. اسامه بن لادن رهبر پیشین القاعده، ایمن الظواهری رهبر کنونی پاکستان، ملاعمر رهبر طالبان افغانستان، حکیم الله محسود  رهبر پیشین طالبان پاکستان و سایر رهبران این گروه، جلال الدین حقانی رهبر شبکه حقانی، گلبدین حکمتیار و... همگی در پاکستان حضور داشته و به فعالیت می پردازند.

حکیم الله محسود (رهبر پیشین تحریک طالبان پاکستان) که گروهش نقش بسزایی در کشتار شیعیان ایفا می نماید.

حضور جریان های افراطی و پایگاه مستحکم آن ها در پاکستان تا جایی است که شماری از توده های مردمی این کشور نیز بدلایل مختلف نظیر بیسوادی و فقر بالا به حمایت از آن ها می پردازند و  عرصه را بیش از هر زمانی بر شیعیان این کشور تنگ نموده است. ترویج افکار وهابی در پاکستان که حمایت مالی و معنوی عربستان سعودی را پشت سر خویش احساس می نمایند فضای ضد شیعی گسترده ای را در این کشور ایجاد نموده تا جایی که کمتر زمانی است که اخبار حاصل از انفجارهای متعدد اعم از مین گذاری، انتحاری، خمپاره ای و اعدام های شیعیان در سطح جامعه پاکستان منعکس نگردد. از این رو بر آن شدیم در این نوشتار به بررسی موقعیت و جایگاه شیعیان در کشور پاکستان بپردازیم.

حضور عرب های تکفیری در پاکستان و افغانستان بر میزان فشارها بر شیعیان افزود. اسامه بن لادن رهبر سابق القاعده در کنار ابومعصب السوری در کوه های تورابورا.

زیست مسالمت آمیز شیعیان در پاکستان

پاکستان بر اساس برآورد سال ۲۰۱۲ با بیش از ۱۸۰ میلیون نفر جمعیت ششمین کشور پرجمعیت دنیاست. بنا بر آمار منتشر شده از سوی سازمان سیا، شیعیان 20 درصد از جامعه پاکستان را تشکیل می دهند که پس از ایران بیشترین جمعیت شیعه را در خود جای داده است. نوع حکومت این کشور جمهوری پارلمانی فدرال است و از ۴ ایالت و چهار قلمرو فدرالی تشکیل می‌شود. پاکستان هم از نظر زبانی و قومی و هم از نظر جغرافیایی کشور متنوع است. اردو و انگلیسی زبان‌های رسمی این کشور، اسلام آباد پایتخت و کراچی بزرگترین شهر پاکستان است.

شیعیان پاکستان هزاران بار قربانی خشونت های تحمیل شده از سوی جریان های تروریستی قرار گرفته اند.

مسلمانان سنی اکثریت جمعیت این کشور را تشکیل می دهند که عمدتا حنفی مذهبند. با این حال شماری از سنی مذهب های این کشورمتعلق به گروه اهل حدیث اهستند که گروهی به شدت سنتی و محافظه کار، شبیه گروه اخباری در میان شیعیان می باشند که روابط نزدیکی با وهابیان عربستان دارند.

عربستان سعودی بسان پدرخوانده جریان های تکفیری نقش بسزایی در رشد تروریست های سلفی در پاکستان داشته است. نواز شریف نخست وزیر پاکستان (راست) در کنار ملک سلمان بن عبدالعزیز پادشاه سعودی.

پس از اهل سنت، دومین گروه مذهبی عمده در جامعه پاکستان را شیعیان تشکیل می دهند. شیعیان پاکستان به دو گروه دوازده امامی و اسماعیلیه تقسیم می شوند که اکثریت قاطع شیعیان جزو گروه اول هست.

عمده شیعیان پاکستان اثنی عشری می باشند. اقلیتی از شیعیان اسماعیلی نیز در این کشور سکونت دارند.

بر اساس برخی شواهد تاریخی، تشیع در نیمه اول قرن یکم هجری به سرزمین شبه قاره هند راه پیدا کرده است. به طوری که در دوران حکومت حضرت علی علیه السلام نیروهای عرب که از مرزهای سند عبور کرده بودند موجب شده بود بخشی از مردم «جات» ارادتی عمیق به حضرت پیدا کنند.

با وقوع انقلاب اسلامی در ایران و فعالیت شیعیان در پاکستان، گروه های تکفیری فعالانه تر به کشتار شیعیان پرداختند.

در طول قرن های سپری شده شیعیان پاکستان همواره زندگی مسالمت آمیزی را در کنار اهل سنت این کشور تجربه کرده اند. با آغاز تنش های فرقه ای نشات گرفته از سوی جریان های وهابی روابط میان طرفین بیش از پیش متشنج شده و شیعیان به دلیل جمعیت کمتر و موقعیت اجتماعی ضعیف تر در سطح جامعه دائما مورد فشار و تهدید افراطیون قرار گرفته اند، فشارهایی که مختص شیعیان نبوده و مسیحیان پاکستان را نیز بارها هدف قرار داده است تا جایی که در طول سال های اخیر بارها کلیساهای مسیحیان این کشور هدف حملات انتحاری تروریست های تکفیری قرار گرفته است.

شیعیان در پاکستان قرن ها زندگی صلح جویانه ای را در کنار سایر جریان های مذهبی این کشور داشته اند.

شیعیان در جوامعی پراکنده

بر خلاف بسیاری از کشورهای اسلامی که شیعیان در آن ها از نوعی تمرکز جغرافیایی برخوردارند، در پاکستان چنین چیزی به چشم نمی خورد. شیعیان این کشور در تمام شهرها و شهرستان ها پراکنده اند و این پراکندگی در سطح روستاها نیز به چشم می خورد. مهم ترین شهرهایی که شیعیان در آن ها سکونت دارند، عبارتند از: کراچی، لاهور، کشمیر، ملتان، راولپندی، اسلام آباد، جنگ، سیالکوت، حیدرآباد، پیشاور، پاراچنار، کوهات، اسکردو و کویته.

در طول یک دهه گذشته هزاران شیعه پاکستانی قربانی عملیات های انتحاری تکفیری ها شده اند. عکس فوق متعلق به تشییع پیکر شهدای شیعه کراچی می باشد.

همین عامل، عدم تمرکز جغرافیایی و پراکندگی جمعیتی شیعه، خود یکی از مهم ترین عواملی است که مانع از نقش آفرینی بهتر شیعیان در این کشور شده است.

شهید عارف الحسینی رهبر شیعیان پاکستان که به دست سلفی ها به شهادت رسید

بخش زیادی از شیعیان پاکستان به ویژه در کشمیر اصالتی ایرانی داشته و یا از ایران بدان جا مهاجرت نموده اند. اسامی هم چون همدانی، سمنانی، کاشانی، کرمانی، گیلانی، مازندرانی، شیرازی، اصفهانی، قزوینی و اراکی از اسامی مشهور در کشمیر می‌باشد که حاکی از پناه آوردن شیعیان عمدتا ایرانی به کشمیر است.

شمار کثیری از شیعیان به ویژه در منطقه کشمیر اصالتی ایرانی دارند

اعتقاد و توجه به امام زمان در میان شیعیان کشمیر بسیار قوی است. دعای ندبه و جشن‌های نیمه شعبان به شدت رواج دارد. همچنین صدقه‌ای ویژه با عنوان «امام ضامن» به امام شان هدیه می‌کنند، به این صورت که هنگام عزیمت به سفر، مبلغی را به عنوان هدیه به امام بر بازوی خود می‌بندند و پس از بازگشت، آن را به نیت امام زمان (صلوات الله علیه) صدقه می‌دهند.

شهید عارف الحسینی در دیدار با آیت الله خامنه ای رئیس جمهور وقت ایران. ملاقات فوق در سفر معظم له به پاکستان صورت گرفته است.

پنجاب پر جمعیت ترین ایالت این کشور، بیشترین جمعیت شیعه را در خود جای داده است. در لاهور، مرکز پنجاب، قریب نیم میلیون شیعه در سال های آخر دهه 60 شمسی زندگی می کردند که امروز با توجه به رشد زاد و ولد در آن کشور و همچنین مهاجرت روستاییان به آنجا، ممکن است این تعداد به دو برابر افزایش یافته باشد.

کشتار پی در پی شیعیان نگرانی فزاینده مجامع حقوق بشری را در پی داشته است. در تصویر فوق شیعیان هزاره در کویته در اعتراض به کشتار متعدد هم کیشان شان از دفن شهدا پرهیز کرده اند.

در کراچی مرکز ایالت سند نیز جمعیت زیادی از شیعیان زندگی می کنند. پس از تقسیم شبه قاره هند، تعداد زیادی از شیعیان هند به این شهر مهاجرت کردند که امروز به نام «خوجه ها» از آنها یاد می شوند.

شهر مهم دیگری که تعداد قابل توجهی جمعیت شیعه را در خود جای داده، شهر «کویته»، مرکز ایالت بلوچستان است. شیعیان این شهر عمدتا در جنوب شهر (علمدار رود و مری آباد) و شمال غرب آن (بروری و کرانی) تمرکز یافته اند. آنها از لحاظ قومی، به قومیت های هزاره، قندهاری، پنجابی، گلگتی، بلتی و تبتی تقسیم می شوند، اما اکثریت عمده آنها را مردم هزاره تشکیل می دهند. هزاره ها به زبان فارسی تکلم می کنند و از نظر فرهنگی و آداب و رسوم اجتماعی، تفاوت های محسوسی با دیگر اقوام دارند. آنان نسبت به باورهای مذهبی، سنت های اجتماعی خود و حجاب زنان حساسیت فوق العاده ای نشان می دهند. مراسم دینی، بویژه ایام محرم و صفر، با جوش و حرارت زاید الوصفی از سوی آنان برگزار می شود.

کودک هزاره در شهر کویته بلوچستان

كويته نزديك مرزهاي افغانستان است. جايي كه شبه نظاميان طالبان در آنجا نفوذ دارند. درعين حال اين منطقه تحت نفوذ شورشيان بلوچستان است كه از سال ها پيش براي خودمختاری مي جنگند. از آن گذشته اين منطقه دارای بزرگ ترين معادن پاكستان است. دولت به دليل ناتوانی در متوقف كردن اين خشونت ها به شدت در معرض انتقاد قرار دارد.

شمار کثیری از پاکستانی ها دولت را متهم به مساحمه با افراطی می نمایند و بر این باورند ارتش در برابر تکفیری ها ناتوان بوده و گاها حتی با آن ها همراهی می نماید.

در آخرین نقطه های شمال شرقی پاکستان، سرزمین کوهستانی گلگت و بتستان واقع شده که دست کم از قرن هشتم هجری به این طرف، مسکن ثابت شیعیان بوده است. گسترش شیعه به این ناحیه دور دست کوهستانی، به داستان مهاجرت میرسید علی همدانی (۷۸۶ ـ ۷۱۴ هـ) با جمعی از یارانش از ایران در دوران سلطه تیمور لنگ برمی گردد.

ملک اسحاق از رهبران جریان تروریستی لشکر جنگوی که نقش بسزایی در کشتار شیعیان پاکستان ایفا نموده است.

در ایالت سرحد نیز شیعیان حضور چشمگیری دارند. گرچه در خود شهر پیشاور، مرکز این ایالت، تعداد شیعیان چندان چشمگیر نیست، اما در برخی مناطق دیگر این ایالت، بویژه پاراچنار و کوهات، شیعیان حضور نسبتا وسیعی دارند. در پاراچنار، نزدیک به نیمی از جمعیت شهر را شیعیان تشکیل می دهند.(۱۸) رهبر پیشین شیعیان پاکستان شهید عارف حسین حسینی نیز از همین ناحیه بود.

شیعیان پاکستان خواستار توقف نسل کشی سیستماتیک خود توسط سلفی ها شده اند.

جریان های شیعی و مشارکت سیاسی

جامعه پاکستان به دلیل نظام نسبتا باز سیاسی و با وجود محدودیت های متعدد، در رده های میانی حکومت و مشاغل کشور به ایفای نقش می پردازند. بر خلاف سال های اخیر که عرصه بر شیعیان بیش از پیش تنگ شده است، آن ها در گذشته ای نه چندان دور فعالانه تر در اجتماع حضور می یافتند و نقش بسزایی در جامعه ایفا می نمودند. بنابر شواهد تاریخی شمار کثیری از مقامات بالای پاکستان در سه دهه ابتدایی استقلال این کشور از هند را شیعیان تشکیل می دادند. محمد علی جناح رهبر استقلال پاکستان یک شیعه بوده است.

عارف الحسینی رهبر شیعیان پاکستان توسط تروریست های سپاه صحابه به شهادت رسیده است.

اوج فعالیت تشکیلاتی شیعیان به سال های پایانی دهه هفتاد باز می گردد که متاثر از وقوع انقلاب اسلامی در ایران است. در سال 1979 نهضت اجرای فقه جعفری توسط جعفر حسین روحانی پایه گذاری شد. تا پیش از تاسیس این جریان شیعیان عموما در احزاب کلان کشور همچون حزب مردم و مسلم لیگ عضویت داشتند. در سال 1984 شهید عارف حسین حسینی رهبری حزب را بر عهده گرفت و روند مشارکت فعال تر شیعیان در سیاست را تسریع بخشید. او در کنگره حزبی سال 1987 در لاهور، با ایجاد اصلاحات جدی در «نهضت اجرای فقه جعفریه» آن را به سطح یک حزب رسمی سیاسی ارتقا داد اما شهید حسینی در پنجم اوت 1988 بر اثر یک اقدام تروریستی در پیشاور به شهادت رسید و پس از او حجه الاسلام والمسلمین ساجد علی نقوی معاون اول او به جانشینی او تعیین گردید.

حجت الاسلام ساجد علی نقوی رهبر کنونی شیعیان پاکستان

در دوران رهبری ساجد علی نقوی، فعالیت «تحریک جعفریه»در صحنه سیاسی همچنان ادامه پیدا کرد. شیعیان تحت رهبری «تحریک» در انتخابات حضور پیدا می کنند و به کاندیداهای حزب رای می دهند، «تحریک» تاکنون در صحنه مبارزات انتخاباتی چندان موفق نبوده، ولی ائتلاف آن با احزاب سیاسی و یا اسلامی دیگر توانسته است دست کم آن را از انزوا و مرگ سیاسی نجات دهد

.

وقوع انقلاب اسلامی در ایران نقش بسزایی در پویایی و تحرک شیعیان پاکستان ایفا نموده است.

گروههای شیعه دیگری همچون احزاب دانشجویی و فدراسیون شیعه مذهبان، حزب دانشجویان امامیه، امیامیه میشن، گروه امامیه اثنا عشر، هیات علمای امامیه، مکتب انقلاب فکراسلامی و همچنین شیعیان هزاره نیز شیعه کنفرانس را راه‌اندازی کردند. با این حال و با گذر زمان و تشدید فعالیت های گروه های سلفی از میزان مشارکت و فعالیت گروه های شیعه در سطح کشور کاسته شده است.

تروریست های تکفیری عمدتا در دانشگاه های مذهبی سعودی تحصیل نموده اند

انقلاب اسلامی ایران و کلید زدن پروژه شیعه ستیزی

با وقوع انقلاب اسلامی روحی تازه در نهضت های آزادی بخش در کشورهای اسلامی دمیده شد. شیعیان پاکستان نیز متاثر از این انقلاب بر فعالیت های خویش افزودند. شیعیان پاکستان بعد تاسی از انقلاب ایران تشکیلاتی تر شده و خواسته‌های نوینی راطرح ریزی کردند. تدریس عقاید شیعی به دانش آموزان شیعه در مدارس دولتی، واگذاری امور اوقاف شیعیان به خودشان و حفاظت از عزارادی سیدالشهدا از جمله این اهداف بود. آنان همچنین به روند اسلامی سازی پاکستان توسط ضیا الحق که بر اساس فقه حنفی صورت می‌گرفت نیز معترض بودند. در این میان گروه های افراطی به حمایت از عربستان سعودی و تحت عناوینی چون مقابله با رشد و گسترش افکار انقلاب اسلامی به برخورد با شیعیان پاکستانی پرداختند. افراط گرایان سپاه صحابه را در تقابل با شیعیان تشکیل دادند و موجی از شیعه ستیزی و کشتار و ترور شیعیان آغاز گردید که تا به امروز ادامه دارد. هنری کیسینجر استراتژیست و وزیرخارجه وقت آمریکا در تایید این رویکرد در مقطع فوق می گوید :«بهترین راه برای جلوگیری از گسترش و نفوذ انقلاب اسلامی در میان سایر جوامع اسلامی این است که با ایجاد یک حرکت هدایت‌شده اسلامی در میان اهل سنت، که در عین حال مطابق سیاست‌ها و خواست‌های آمریکا باشد، به مقابله با انقلاب اسلامی برخیزیم. »

هنری کیسینجر استراتژیست معروف آمریکا راه مقابله با انقلاب ایران را تاسیس گروه های اسلامی هدایت شده در میان اهل سنت عنوان می کند. گروه هایی که القاعده، داعش، سپاه صحابه و طالبان را می توان مصادیق امروزی آن ها دانست.

روی کار آمدن حکومت طالبان در افغانستان و قدرت گیری روز افزون تروریست ها و تندرو ها در جامعه پاکستان در کنار انفعال و ناکارآمدی ارتش در ایجاد امنیت بر میزان شیعه ستیزی و کشتار این اقلیت مظلوم افزود تا جایی که تنها بین ژانویه ۲۰۱۲ تا ژانویه ۲۰۱۳ در طی ۷۷ حمله تروریستی ۶۳۵ شیعه به قتل رسیدند. برخی رسانه ها این قبیل اقدامات را مصداق نسل کشی شیعیان در پاکستان دانسته اند.

گفته می شود محمد علی جناح رهبر استقلال پاکستان خود یک شیعه بوده است.

در دوران محمد ضیا الحق رییس جمهور پاکستان نیز یکی از شدید ترین نوع شیعه ستیزی و قتل عام را در پاکستان به نمایش گذاشته شد. بیش از ۸۰ هزار سنی تندرو به روستاهای شیعه نشین داروت، بونجی، جاگلوت، جلال‌آباد، پاری و ماناوار حمله کرده و آنان را ویران کردند. تعداد کشته شدگان شیعه صدها تن تخمین زده شد.

تنها در حد فاصل ژانویه 2012 تا ژانویه 2013 قریب به 637 شیعه در 77 عملیات تروریستی در پاکستان به شهادت رسیده و هزاران تن مجروح شده اند.

تخمین زده می‌شود یک میلیون شیعه هزاره در پاکستان زندگی می‌کنند. این افراد که از روی ظاهر خود بسادگی قابل تشخیص اند بارها هدف اقدامات تروریستی گروههای تندرو وهابی و سنی قرار گرفته‌اند تا جایی که در برخی مقاطع حتی برای بیرون امدن از منزل نیز در خطر ترور قرار دارند. تعداد کشته شدگان توسط گروههای تندرو وهابی حدود 8000 تن ارزیابی شده است.

یک مرد هزاره در حال کندن قبرهایی برای قربانیان حملات ترویستی علیه هزاره ها در کویته است.

مقامات پاکستان بارها متهم به مماشات در قتل‌عام شیعیان شده اند. درمیان صدها ترور صورت گرفته تا سال ۲۰۰۱ حتی یک مورد نیز منجر به مجازات عاملان نشده است. دیدبان حقوق بشر سازمان ملل متحد بارها خواهان اقدام دولت پاکستان برای ممانعت از کشتار شیعیان توسط گروه های وهابی خصوصا در هنگام عزاداری محرم شده است.

نوجوانان شیعه پاکستان در حال تحصیل در یکی از مدارس لاهور

عمده رهبران سازمان های تروریستی ضد شیعه از جمله «سپاه صحابه»، «لشکر جنگوی»، «مقامات طالبان» و «لشکر طیبه» از شاگردان مدارس دیوبندی هستند. مدارس دیوبندی در قرن ۱۹ در هند تاسیس شد و دارای ریشه‌های ضد شیعه قوی است. هم اکنون مدارس فوق تحت حمایت مالی و معنوی عربستان سعودی قرار دارند. عمده تروریست هایی که مبادرت به اقدامات انتحاری نموده و زمینه مرگ کثیری از شهروندان را فراهم می آورند فارغ التحصیل دانشگاه های تاسیس شده توسط سعودی در پاکستان هستند.

در رابطه با مماشات نیروهای امنیتی با تکفیری ها بایستی ذکر کرد که قدرت و نفوذ آن ها در سطح جامعه و ساختار قبیله گی حاکم بر پاکستان، سیاستمداران و نظامیان این کشور را بر آن داشته جهت تداوم حکمرانی و ممانعت از ایجاد بی ثباتی دست گروه های تکفیری را در اعمال جنایات شان باز گذارند، امری که با نارضایتی مجامع حقوق بشری روبرو بوده است.

مولانا فضل الله رهبر تحریک طالبان پاکستان که به داشتن مواضع ضد شیعی شهره است

شماری از رهبران شیعیان پاکستان از دولت خواسته اند جهت مقابله با تکفیری زمینه مسلح شدن آن ها را فراهم نمایند تا بلکه خود به دفاع از خویش بپردازند.

دیدبان حقوق بشر سازمان ملل تا کنون گزارش های متعددی در رابطه با نقض فاحش حقوق شیعیان در پاکستان منتشر نموده اند، یکی از این گزارش ها  تحت عنوان «ما مردگان متحرک هستیم: قتل عام های هزاره های شیعه در ایالت بلوچستان، پاکستان» به نشر رسیده است.

ساجد علی نقوی در دیدار با مقام معظم رهبری در تهران

براد آدمز مسئول آسیایی دیده بان حقوق بشر در این باره می گوید: «افراطیان سنی مذهب هزاره ها را هنگامی که آنان مصروف نماز خواندن درمساجد، رفتن به کار و یا مصروف انجام کارهای روزمره  شان بوده اند، مورد حملات مسلحانه و حملات انتحاری و انفجاری قرارداده است.» نامبرده اضافه می کند که دیگر هیچ مسیر مسافرتی، هیچ مسیر رفتن به بازار برای خرید  و فروش، هیچ مکتب و هیچ مسیری رفتن برای کار برای هزاره ها امن و  مصئون نیست. ناکامی دولت در پایان دادن به این حملات تکان دهنده بوده وغیر قابل قبول میباشد.

مساجد و مکان های تردد شیعیان به گونه ای مکرر با عملیات های انتحاری به خاک و خون کشیده می شود.

طبق گزارش منتشر شده توسط دیده بان حقوق بشر، تداوم حملات مسلحانه باعث شده است که حدود نیم میلیون تن از اعضای جامعه هزاره مقیم کویته در ترس و هراس زندگی کرده و مجبور به محدود کردن عبور و مرور شان گردند. که این مسئله منجر به مشکلات اقتصادی هزاره ها گردیده و باعث شده است تا هزاره دسترسی کمتری به فرصت های تحصیلی و شغلی داشته باشند. این وضعیت غم انگیز باعث شده است تا تعدادی زیادی از هزاره ها پاکستان را ترک کرده و به کشورهای دیگر پناهنده شوند.

بنابر گزارش های صادر شده از سوی مجامع حقوق بشری در سال های اخیر زندگی برای شیعیان بیش از هر زمانی سخت شده تا جایی که شماری از آن ها مهاجرت نموده اند. تصاویر تابوت هایی را نشان می دهد که در حملات تکفیری ها به عزاداری هزاره ها به شهادت رسیده اند.

از سال 2008 بدین سو، مسلمانان شیعه مذهب پاکستان هدف خشونت های بی سابقه و فزاینده فرقه ای قرار گرفته است. شبه نظامیان مسلح سلفی هزاران شهروند شیعه را در سراسر پاکستان  به قتل رسانده است. اگرچه گروه موسوم به لشکر جنگوی مسئولیت این حملات را برعهده گرفته است، ولی اکثر رهبران این گروه هنوز به نقش رهبری شان ادامه داده و از تعقیب قانونی و محاکمه شدن شدن حکومت مصون هستند. تعدادی از شبه نظامیان برجسته لشکر جنگوی که محکوم به حبس شده بودند و همچنین تعدادی از مظنونین وابسته به این گروه که تحت نظارت قرار داشتند، از توقیف خانه های نظامی و ملکی پاکستان فرار کرده اند. این درحالی است که مقامات این کشور هیچ گونه دلیل قانع کننده مبنی بر فرار انان ارایه  نتوانسته اند.

جلال الدین حقانی رهبر شبکه تروریستی حقانی

آدمز اذعان می کند: «این مسئله که جامعه هزاره پاکستان به خاطر ناکامی مقامات پاکستانی در جلوگیری از خشونت های لشکر جنگوی، وادار به یک زندگی مملو از ترس و هراس گردیده است، زشت و ناپسند است. ولی زشت تر از این آنکه مقامات پاکستانی به هزاره ها گفته است که محرومیت آنان از حقوق قانونی شان در حقیقت بهای زنده ماندن آنان می باشد.»

هواداران اسامه بن لادن در پاکستان

دولت نواز شریف بیش از هر زمانی در متوقف کردن اقدامات خون بار سلفی ها نا توان است.

در یکی از داستان های نقل شده در گزارش موسوم به «ما مردگان متحرک هستیم» که توسط  یک مسافر سنی نقل شده است آمده: «من در مسیر کویته به طرف مرز ایران رانندگی می کنم. به مجردی که ما وارد منطقه مستونگ شدیم، [مردان مسلح] به سرعت به طرف ما آمده و مارا متوقف ساخت. بیادم نیست که چند نفر بودند. ولی تمام آنان  مسلح با کلاشینکوف  و راکت انداز بودند. آن ها به ما دستور دادند تا از ماشین خارج شویم. آن ها پرسیدند که کی ها سنی هستند، نام های هریک را جداگانه پرسیدند. بعدا به سنی ها گفتند که از محل فرار کنند. ما از جای خویش بلند شده و برای نجات زندگی خویش پا به فرار گذاشتیم. همگی خیلی ترسیده بودیم.... بعضی به یک طرف و بعضی  به طرف دیگر فرار کردند.  درحالی که آنان به سنی ها اجازه دادند تا از محل فرار کنند، شیعه ها را در داخل ماشین نگه داشتند.  بعدا آنها را از ماشین پیاده کرده و بر آنان تیر اندازی کردند. من این صحنه را زمانی که در عقب یکی از تعمیرهای همجوار مخفی شده بودم، تماشا کردم.»

مسافر سنی نقل می کند که مردان مسلح ما را از شیعیان جدا کرده و آن ها را به گلوله بستند

داستان فوق تنها نمونه ای از وضعیت اسف باری است که روزانه برای شیعیان در اقصی نقاط پاکستان پیش می آید. وضعیتی که نه تنها در پاکستان بلکه به واسطه هم مرزی مناطق بلوچ نشین ایران با این کشور گه گاه نیز در کشورمان به وقوع می پیوندد. عناصر و گروه های تروریستی هم چون جندالله و جیش العدل با بهره گیری از ناامنی های موجود و حمایت برخی قدرت های منطقه ای مانند عربستان جهت ایجاد بی ثباتی در کشور مبادرت به بمب گذاری و عملیات انتحاری جهت کشتار شیعیان نموده اند. نگاهی به پیشینه و اعترافات چنین گروه هایی (استناد به اعترافات عبدالمالک ریگی) و رهبران جریان های تروریستی پاکستان اذهان عمومی را به سوی حامیان مالی و معنوی پشت سر آن ها (عربستان سعودی به گونه ای مستقیم و ایالات متحده به شکلی غیر مستقیم) سوق می دهد.

نماز گذاردن اعضای گروه افراطی جماعت الدعوه پس از شنیدن خبر مرگ اسامه بن لادن رهبر شبکه القاعده

منبع: فرهنگ نیوز