عصر فرهنگ؛

گفت: لوران فابیوس وزیر امور خارجه فرانسه و سیاستمدار خون های آلوده قصد سفر به ایران را دارد.

گفتم: که چه بشود؟ سیاستمداران ما چرا چنین شخصیتی را به ایران دعوت کرده اند؟ قرار است به خاطر حمایت از صدام در جنگ تحمیلی، به خاطر بدعهدی در هنگام تحریم و خروج شرکت های فرانسوی از ایران و یا به علت وارد کردن ویروس ایدز به ایران و ابتلای هزاران نفر به این ویروس از ملت ایران عذرخواهی کرده و به خاطر این جنایات و اشتباهات غرامت پرداخت کند؟

گفت: اگر قرار به پرداخت غرامت بود همان سال 87 بعد از شکایت ایران غرامت پرداخت می کردند. پلیس بد مذاکرات، در بهترین حالت، بعد از حصول توافق برای در اختیار گرفتن بازار ایران به کشورمان سفر می کند. جالب تر اینکه یکی از روزنامه های بدنام داخلی هم در توجیه اقدامات فابیوس گفته است شاید از آلوده بودن خون ها اطلاع نداشته است!

گفتم: چه شد که رسانه های ما از بزک چهره آمریکا به بزک چهره فرانسه رسیدند؟خوب بود این روزنامه نگاران شیفته غرب قبل از این اظهارنظرهای عجیب از خود می پرسیدند: «خب اگر فرانسوی ها از آلوده بودن خون ها اطلاع نداشتند چرا از سال 87 تا کنون خسارت وارده به ایران را جبران نکرده اند؟ چرا فابیوسی که از یک پدر و مادر یهودی متولد شده سالانه به اسرائیل کمک می کند ولی بدهی خود به ایران را پرداخت نمی کند؟ چرا در سال 2012، 212 نفر از نمایندگان مجلس فرانسه در مخالفت با عضویت فلسطین در سازمان ملل و در جشن حمایت از رژیم کودک کش اسرائیل شرکت کردند و به نشانه احترام در حالت ایستاده سرود رژیم اسراییل را خواندند ولی اهمیتی به بیماران ایرانی که در اثر اشتباه آن ها زندگیشان تباه شد ندادند؟ چرا فابیوسی در کمک به اسرائیل ذره ای تعلل نمی کند، چه رسد به اشتباه!»

گفت: پسربچه ای وارد میوه فروشی شد و شروع کرد به خوردن موزهای مغازه! میوه فروش خواست مانعش شود. پدر بچه سر رسید و گفت: دیوانه است! کاری به کارش نداشته باش! میوه فروش که طاقتش طاق شده بود عصبانی فریاد زد: اگر دیوانه است چرا پیاز نمی خورد؟!