به گزارش عصر فرهنگ، روز گذشته دکتر میرمحمدی کاندیدای انتخابات مجلس شورای اسلامی با صدور بیانیه‌ای انصراف خود را از ادامه رقابت های انتخاباتی اعلام کرد.
دکتر سید جلیل میرمحمدی میبدی رییس سابق دانشگاه علوم  پزشکی شهید صدوقی یزد و یکی از نمایندگان مطرح جبهه اصولگرایی در حوزه تفت و میبد بود. ادامه حضور وی در رقابت ها می توانست منجر به انشقاق در میان اصولگرایان این حوزه و راهیابی نامزد اصلاح طلبان به انتخابات شود.  اما با کناره گیری هوشمندانه وی راه حجت‌الاسلام قاسم روانبخش برای ورود به مجلس هموارتر شد.
شاید این اقدام از سوی میر محمدی طبیعی جلوه کند اما باید این نکته را در نظر گرفت که انصراف از کارزار رقابت ها و دل کندن از صندلی های سبز بهارستان کار چندان آسانی نیست.
کمی به اطرافتان نگاه کنید. در همین شهر یزد نامزدهایی هستند که برای ورود به مجلس هزینه های میلیاردی را به جان خریده اند. تراکت ها و بنرهایی که هر جایی نصب می شوند، گل، شیرینی و شربتی که توزیع می شود و هزاران هزینه هنگفت دیگری که خودتان می دانید.
در حوزه انتخابیه تفت و میبد هم وضع چندان تفاوتی ندارد و نامزدهایی هستند که در این حوزه کوچک هزینه های گزافی پرداخت می کنند. مسلم است راهیابی به مجلس برای چنین افرادی مزایایی دارد که به این همه زحمت می ارزد.
با این اوصاف انصراف از ادامه رقابت ها کار چندان کوچکی نیست. میرمحمدی با کناره گیری خود بصیرت، گذشت، فداکاری و درک بالای خود از وقایع را اثبات کرد و نشان داد برای اینکه از بروز خطر بزرگی نظیر روی کار آمدن مجلسی همچون مجلس ششم جلوگیری شود گاهی نیاز به فداکاری است.
در جناح مقابل اما نامزدهای انتخاباتی خیلی خوب ارزش کار میرمحمدی را اثبات می کنند.  نماینده های اصلاح طلب شهر یزد شب گذشته با یکدیگر درگیر شده و خواستار کناره گیری هم بودند. یکی از نماینده ها هم با افشای پشت پرده اصلاح طلبان گفت اصلاح طلبان برخلاف وعده ای که به من داده بودند، شخص دیگری را به عنوان نماینده معرفی کردند به همین خاطر من کناره گیری نمی کنم.
در حالی که جناح مقابل برای جلوس بر کرسی های مجلس این چنین با یکدیگر درگیر شده و خودشان ماهیت بزرگان خود را فاش می کنند، کناره گیری بدون سر و صدا و گلایه نشان از شجاعت و بصیرت میرمحمدی دارد.
امیدواریم سایر نامزدهای انتخابات، آن‌هایی که شیفته خدمت هستند اندکی مصالح را در نظر بگیرند و مصالح کشور را فدای منافع خود نکنند.
دانیال حاجی حسینی