عصر فرهنگ، بزرگداشت مفاخر و بزرگان فرهنگ و ادب، یکی از اقدامات شایسته و ماندگاری است که گه گاه در هر شهر و دیاری برگزار می‌شود تا فرهیختگانی که سال ها به بالندگی فرهنگ جامعه کمک کرده‌اند، در روزمرگی انسان‌ها فراموش نشوند.

نام مهدی آذریزدی نه تنها برای یزد و یزدی‌ها، بلکه برای کودکان و نوجوانان یک کشور، نامی بزرگ و ماندگار در عرصه فرهنگ دینی و ملی و ادبیات فارسی محسوب می‌شود. در گواه این ادعا همین بس که رهبر معظم انقلاب در سفر خود به دارالعباده یزد از ایشان تجلیل کرده و بخشی از تربیت فرزندان خود را مدیون آذریزدی دانستند.

اما پس از کم‌توجهی‌هایی که چه در طول حیات آن مرحوم و چه پس از وفات‌شان نسبت به جایگاه و گرامی‌داشت مقام پدر ادبیات کودک و نوجوان کشور از سوی مسئولین و دستگاه‌های مختلف فرهنگی صورت گرفته بود، خرسند شدیم که قرار است همایشی «ملی» برای بزرگداشت آذر در شهر یزد برگزار شود. تبلیغات و اطلاع‌رسانی مراسم از ماه‌ها پیش شروع شد و بنیاد نخبگان که بانی اصلی برنامه بود، فراخوان مقاله‌ای صادر کرد که موضوعات بی‌ربط آن تعجب همگان را برانگیخت و موجب شد تا مجدداً فراخوان خود را با اصلاحاتی اساسی در موضوعات منتشر کند!

آنچه که در تبلیغات این همایش دیده می‌شد، حضور بیش از 15 آرم از نهادها، ادارات و سازمان‌های با ربط و بی‌ربط استانی در پوسترها و بنرها بود. تمام این احوالات و عنوان «همایش ملی» ما را به یک همایش باشکوه و عظیم و در شان پدر ادبیات کودک و نوجوان کشور دعوت می‌کرد.

اما در کمال تعجب و تاسف، آنچه که روز پنجشنبه در این همایش دیده و درک شد، مراسمی بسیار ضعیف و سطح پایین بود. به گونه‌ای که هیچ رنگ و بویی از «ملی» بودن همایش در آن به چشم نمی‌خورد، به جز حضور سه مهمان از پایتخت و بس!

اولین چیزی که به ذهن هر کس خطور می‌کرد، سطح حضور حاضرین بود. از نظر کمّی، صندلی‌های محدود سالن بنیاد نخبگان نصفه و نیمه بود. اما از نظر کیفی نیز به نظر می‌رسید کارمندان برخی از ادارات به صورت فرمایشی به این برنامه آورده شده بودند که چرت زدن برخی از آنها حاکی از عدم تمایل‌شان به حضور در مراسم بود.

بی‌نظمی و جابجایی برخی آیتم‌ها، بی‌تناسبی مجری با برنامه، غرفه‌های ضعیف جانبی و... را نیز باید به ایرادات همایش «ملی» بزرگداشت مهدی آذریزدی افزود.

متاسفانه کار نیک بزرگداشت آذریزدی به نحو خوب و مطلوبی انجام نشد و از طرفی برگزاری آن موجب شد که حداقل تا چند سال دیگر خلأ چنین برنامه‌ای در استان احساس نشود و کسی به فکر یک برنامه سنگین و درخور شأن آن مرحوم نباشد. بزرگداشتی که به معنای کلمه «ملی» باشد و برگزار کنندگان آن حداقل تجربه لازم را برای برنامه ریزی و اجرای آن داشته باشند.

افسوس خوردیم از فرصتی که سوزانده شد و مسئولین یزدی نتوانستند یکی از صدها مفاخر خود را به خوبی تکریم کنند و بزرگداشتی فاخر برایش برگزار کنند.

مگر چند بار دیگر می‌توان هوشنگ مرادی کرمانی و مصطفی رحماندوست را به یزد دعوت کرد؟

مگر چند سال یک‌بار می‌توان برای مهدی آذریزدی بزرگداشت گرفت؟