نمایش نمایش

ID : 22009067
28-07-2016 22:05

پول ندارید؛ درس نخوانید!


متاسفانه مدارس که منشا علم و آموزش هستند اغلب از عدم آگاهی والدین نسبت به مصوبات قانون سوءاستفاده می کنند. آن زمان هرچند در عمل پرداخت وجه اجباری شهریه وجود داشت اما از طرف مسئولان گفته شده بود که مدارس حق گرفتن مبلغی را از والدین ندارند.

به گزارش عصر فرهنگ، ازميان قوانين اجتماعي، «قانون اساسي» قانون كامل و جامعي است كه مهم‌ترين اصول رسمي يك جامعه مدني در آن گنجانده شده و به عنوان عالی‌ترین سند حقوقی و راهنمایی برای تنظیم ساير قوانین به‌حساب مي‌آيد. در واقع قانون اساسي  و مصوبات آن تعریف کننده اصول سیاسی، ساختار، سلسله مراتب، جایگاه و حدود قدرت سیاسی  یک کشور همچنين  تضمین کننده  حقوق شهروندان تابعه است. در این میان مطابق با اصل سی ام قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: « دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل تحصیلات عالی را تا سر حد خودکفایی کشور به طور رایگان گسترش دهد.» با  توجه به این اصل قانونی  دانش آموزان  در مدارس دولتی می بایست بدون پرداخت هیچ مبلغی فرصت تحصیل و آموزش را تا  دیپلم داشته باشند. اصل سی ام  قانون اساسي دولت را در صراحت تمام از يك سو موظف به فراهم ساختن وسايل آموزش و پرورش رايگان براي همه اقشار ملت تا پايان دوره متوسطه كرده است و از سوي ديگر وظيفه گسترش و فراهم كردن وسايل  تحصيلات عالي رايگان  براي طالبين علم  و دانش از هر قشري از جامعه، تا سر حد خودكفايي كشور را بر دوش آن قرار داده است.  اما با این وجود یک سوال  جدی مطرح است  چرا  مدارس به این مصوبه  که صریحا در قانون اساسی  ارائه شده  در عمل هیچ  اهمیتی نمی دهند  و در نظام  آموزش و پرورش که باید  خود  مروج و  آموزش دهنده  قوانین به نسل آینده باشد، قانون  مهجور و  بی اهمیت است؟!

 
 از اواخر دولت اصلاحات به این سو اصل سی ام قانون اساسی با آیین نامه های داخلی در وزارت آموزش و پرورش زیر پاگذاشته می شود  از آن  زمان تاکنون خانواده ها مجبورند تحت عناوین مختلف هزینه های سنگین ثبت نام  فرزندان خود را  آن هم درمدارس دولتی بپردازند؛ درحالی که در اغلب کشورهای دنیا  تا مقطع دیپلم  تحصیلات رایگان است و دولت ها موظفند خدمات  و امکانات لازم را در اختیار دانش آموزان  قرار بدهند  و این یکی از اصول  مهم  توسعه پایدار انسانی محسوب می شود. اما  براستی چرا دولت ها در نظام جمهوری اسلامی به خود اجازه می دهند تا با آیین نامه ها و ترازنامه های داخلی به اشکال مختلف مصوبه قانون اساسی که به مثابه قانون مادر  کشور می باشد بلااستفاده و ناکارا بماند؟! آن هم در طول این همه سال و  با وجود این همه تذکر و گزارش که تقریبا ماجرای  اخذ پولهای غیرقانونی درآموزش و  پرورش را به داستانی همیشگی میان اخبار روزمره تبدیل کرده است.
 
 
گفته می شود مشکلات مالی باعث این  اقدامات قانون شکنانه مدارس است اما چگونه  است که  وزارت عریض و طویل آموزش  و پرورش  با  افزایش چند برابری بودجه هنوز نتوانسته است  این مشکل مهم و زیربنایی  را طی سالهای طولانی حل کند؟ً! البته این تازه برای مدارس دولتی است که از نظر کیفیت  نسبت به مدارس غیردولتی در سطح پایین تری قرار دارند.  حال  با  این گونه رفتارها باید از مسئولان به خصوص آنها که از تولید نسل و افزایش جمعیت  دم می زنند پرسید آیا سیاست های شما  با رفتارهای قانون شکنانه مدارس در آموزش پرورش در تناقض نیست؟! وقتی  پدری قدرت  مالی ندارد تا 700 هزار و یا یک میلیونی تومانی برای ثبت نام فرزند  خود آن هم درمدرسه دولتی نه  خصوصی را بپردازند چگونه انتظار دارید  به فکر تعدد اولاد باشد؟! وقتی از یک سو می گویند هر کس  سواد نداشته باشد یارانه او قطع می شود و از سوی دیگر  مدیران مدارس دولتی به  اجبار شهریه های سنگین برای ثبت نام بچه ها طلب می کنند چگونه این تضاد را حل و فصل می کنید؟! وقتی یک خانواده  نتواند  از پس تحصیل و رشد  یک فرزند خود  برآید  آن هم  در شرایطی که  عموما به خاطر هزینه ها پدر و مادرها  هر دو سعی می کنند شاغل باشند  چگونه  می توان انتظار داشت  تا جامعه  به فکر ازدیاد جمعیت  و تولید نسل باشد؟! ....
 
 چند روز پیش پدری تعریف می کرد: در دبیرستانی از بچه یتیمی که تحت پوشش کمیته امداد است مبلغ 600هزار تومان خواسته اند تا ثبت نام شود. مدیر مدرسه گفته اگر پول نداری می توانی ادامه تحصیل ندی؟! به همین راحتی در حالی که این بچه کلاس نهم  را با معدل 20 قبول شده  بود  با وساطت  کمیته امداد تازه لطف کردند مبلغ شهریه را به صورت اقساط پذیرفتند که تا مهر ماه حالا باید  پرداخت شود. آیا این عدالت اجتماعی است؟!... 
 
پدر دیگری  هم می گفت:  فرزند  من معدلش 19ونیم است  برای ثبت نام مدرسه دولتی باید شهریه600 هزار تومانی بدهم  از کجا بیاورم؟!
 
مادری با گلایه می گفت: چهار تا دانش آموز مدرسه ای در خانه  داریم  با حقوق کارگری شوهرم از کجا بیاوریم برای هر کدام  700 هزار تومان کمتر و بیشتر بدهیم؟!....
 
چند روز پیش خانه مطبوعات استان اصفهان  به خاطر همین نوع مشکلات  کنفرانس مجازی ای با مسئولان آموزش  و پرورش این استان  برقرار کردند اما  مدیران آموزش و پرورش استان اصفهان از حضور در این جلسه و پاسخگویی خودداری نمودند مسئله ای که شائبه سیستماتیک بودن تخلفات فوق را قوی تر می کند به شکلی که  همیشه مدیران متخلف نیز تقصیر را به گردن مدیران آموزش و پرورش می اندازند و می گویند آنها این گونه خواسته اند حال با عدم پاسخگویی مسئولان ذیربط می توان گفت  حرفهای این مدیران را باید جدی گرفت.  
 
البته گاه اندك جنب و جوشي در سیستم مرکزی  آموزش و پرورش بیمارمان مشاهده مي شود که به خاطر نبود يك برنامه درست  و ماندگار تا اين لحظه نتيجه اي كه بتوان به آن افتخار كرد عايدمان نكرده است، به طوري كه عده اي به قدري نااميد شده اند كه هر از گاهي در اظهارنظرهاي خود بر ضرورت تدوين متممي براي ترميم و اصلاح برخي اصول  و مواد قانون اساسي از جمله اصلاح يا حذف  اين اصل از قانون تاكيد مي ورزند!
 
 
براستی وقتی مدیران کشور نتوانند چنین معضل سازمانی را  مدیریت  کنند  و مدارس را  تحت  کنترل  دربیاورند  چه انتظاری در ارکان بالاتر و سیستم های بزرگتر که پیچیده تر هست  وجود دارد؟! اخذ  مبالغ  گوناگون  و گاه عجیب و فریب  مانند شهریه های 600 تا یک میلیونی برای ثبت نام  در مدارس دولتی  نسبت به  خیلی از اقدامات فرهنگی و اجتماعی  جامعه  بازدارند بوده است. این موضوع  منحصربه  دولت فعلی هم نیست  در دو دولت قبلی نیز به اشکال مختلف  و عناوینی که داده می شد  مدیران مدارس پا  روی گلوی  والدین گذاشته اند  تا شهریه های  بالا بگیرند کسی هم جلودارشان نیست  که بگوید این عمل شما خلاف قانون اساسی است.  
 
چند سال پیش برادرم  در زمانی که  پیش دانشگاهی برپا بود  با همین  معضل شهریه ها  مواجه شد  ولی او که دانش آموزی فعال در عرصه  اجتماعی  بود و  با قوانین اشنایی داشت بلافاصله به  جای پرداخت  هزینه ثبت نام  نزد  نماینده مجلس رفت  تا از او سوال کند اما جالب این که مدیر دفتر نماینده  مجلس هم آن  زمان اطلاعی از قانون و اصل سی ام آن درخصوص تحصیل رایگان تا دیپلم نداشت. با پافشاری یک دانش آموز  و اصرار به اجرای قانون، سرانجام مدرسه  مجبور شد تابع  قانون هیچ  مبلغی برای ثبت نام  دریافت نکند. متاسفانه  مدارس که منشا  علم و آموزش هستند  اغلب از عدم آگاهی و شناخت  والدین نسبت به مصوبات قانون اساسی سوءاستفاده می کنند. آن زمان هرچند در عمل  پرداخت وجه اجباری شهریه  وجود داشت اما از طرف مسئولان آموزش و پرورش گفته شده بود که اولیای مدارس حق گرفتن مبلغی را از والدین ندارند.
 
  آنچه امروز شاهد فعاليت مدارسي با عنوان مدارس «هيات امنايي» هستيم در واقع تغيير نام يافته همان مدارس «نمونه مردمي» است با اين تفاوت كه در مدارس نمونه مردمي اخذ شهريه از دانش آموزان علني و آزاد بود اما در مدارس هيات امنايي اخذ شهريه طبق اصل 30 قانون اساسي خلاف است  فقط در روز ثبت نام! و اين كه شنيده مي شود برخي از مسئولان تاكيد دارند اخذ شهريه تحت هر عنواني حتي مشاركت، كمك داوطلبانه و همياري اوليا با مدرسه خلاف است، با مراجعه به آيين نامه اين گونه مدارس معلوم مي شود كه چنین اظهارات صرفا مصرف رسانه اي دارد تا تاكيد بر رعايت قانوني كه بر غيرقانوني بودن اخذ هرگونه وجهي از اوليا اصرار دارد!
 
    با مراجعه به آيين نامه مدارس هيات امنايي به راحتي پي خواهيم برد كه مجوز اخذ شهريه از اوليای دانش آموزان به واسطه هيات امنا می باشد در بخشي از اين آيين نامه آمده است: «هدف از هيات امنايي شدن مدارس، در واقع مشاركت علمي، فكري، عاطفي، فرهنگي و اقتصادي اوليا در اداره مدرسه است» و در بخش ديگري با واسطه قرار دادن اعضاي هيات امنا تاكيد كرده است: «اين مدارس مي توانند از كمك هاي داوطلبانه مردم ... يا از طريق دريافت وجوه فوق برنامه و كمك خيرين بهره مند شوند...»
 
این جای تاسف دارد اگر نتوانیم حتی سیستم کوچکی مانند مدارس را مدیریت کنیم آنگاه چگونه می توانیم ادعای مدیریت سیستم های بزرگتر را داشته باشیم؟! گفته می شود  بودجه  آموزش و پرورش در چند سال اخیر بیشتر شده این درحالی است که  تعداد دانش آموزان با عبور از  منحنی جمعیتی دهه شصت  مدت هاست افول کرده  است. در این  میان حجم بالایی از دانش آموزان را مدارس خصوصی به خود اختصاص داده اند.  در چند سال گذشته هم مجامع متعددی از خیرین مدرسه ساز ایجاد و سامان دهی شده اند  که حجم بالایی از هزینه های  آموزش و پرورش را به دوش کشیده اند.  حال سوال اینجاست با همه این وجود چرا  چنین مشکلی در یک ده و نیم  گذشته ایجاد و هر سال پررنگ تر از سال قبل می شود؟!  سوءمدیریت یا هر چیز دیگر که بتوان  نامش را در این زمینه  گذاشت  غیرقابل کتمان و بخشش است .
فرهنگ نیوز




Related Assets:


یادداشت یادداشت

از آدم‌برفی تا آدم‌حرفی!
قرآنِ کشتی مُطلّا!
محمد هادی سمتی
9 دی و بُعد دوم انقلاب ۵۷
محمدصادق زارعی
هر چه بود تمام شد اما رسم مهمان نوازی این نبود
رسول محتشم
برداشتی آزاد از کتاب خاک های نرم کوشک
احسان رئیسیان
یزد جهانی، استاندار فراجناحی می خواهد
دستاورد بزرگ نماینده اصلاح طلبان یزد!
محمد رضا حایری زاده

فرهنگی فرهنگی

جدیدترین ها جدیدترین ها