به گزارش عصر فرهنگ، پس از سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین حمید رسایی، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی و نایب رئیس کمیسیون اصل 90 در دانشگاه یزد  و در جمع اعضای جامعه اسلامی دانشجویان، خبرنگار «دانشجوی ایرانی» موفق به گفت و گوی مختصری با ایشان شد که شرح آن تقدیم می گردد:

* به عنوان سوال اول، اخیرا فهرست کمک های اعطایی به رسانه ها توسط وزارت ارشاد منتشر شده است. تفاوت رقم های داده شده به سایت های مختلف شاعبه ی بی عدالتی و سلیقه ای کار کردن را به وجود آورده است. در کنار این موضوع، کمک هایی که توسط وزارت کشور و ورزش و جوانان به سازمان های مردم نهاد کرده اند، مورد سوال قرار گرفته است. نظر شما در این مورد چیست؟

درباره این سوال، اعداد و ارقام کمک های این سه وزارت به سازمان های مردم نهاد و رسانه ها وجود دارد و قابل انکار نیست. مجلس هم به اندازه ی کافی در مورد این موضوع حساس شده است و حتی در کمیسیون فرهنگی از وزیر ارشاد سوال هم کرده اند. منتهی، رسانه ها نباید تکیه به این موضوع کنند، چراکه نتیجه اش بستن دهانشان می شود، یعنی به صورت طبیعی آنها را ملزم می کنند که در مورد این مسائل صحبت نکنند.

* سوال دوم درمورد پول کثیف و ورود پول های نامشخص به انتخابات است. از آنجا که رییس جمهور از ابتدایی ترین سخنانش در آغاز سال نو، سال را سال انتخابات معرفی کرد و تحرکات بعضی دیگر از اعضای کابینه برای مردم مشهود شد، مثل حضور آقای جهانگیری در جمع اعضای کارگزاران و توصیه های او در مورد ورود به انتخابات و یا صحبتی که از آقای رحمانی فضلی در مورد پول کثیف در انتخابات شد. به نظر شما چرا روی این موضوع سوژه پردازی و مانور داده می شود؟

به نظر من پول کثیف پوست خربزه ای بود زیر پای آقای رحمانی فضلی. جریان رسانه ای این حرف دو پهلو را پروراند و جناب وزیر هم شجاعت جلوگیری از این موج را نداشت، چرا که خیلی از این رسانه ها به اسم رسانه های دولت و حامی دولت این کار را کردند. این موضوع کم کم تبدیل به یک مسئله ی بین مجلس و وزیری شد که اصلاح طلبان هم دل خوشی از او ندارند.

بحث ها و بهره برداری سیاسی ناشی از این حرف دو پهلو تا جایی بالا گرفت که نمایندگان اعتراض کردند و آقای لاریجانی و هیئت رئیسه مجلس ناچار به آوردن وزیر کشور به مجلس شدند. در مجلس هم خیلی صریح و روشن مطالبه گری شد. آقای رحمانی فضلی هم مجبور به عذخواهی شد و در نتیجه معلوم شد ادعای پول کثیف در انتخابات پیش رو که رسانه ها دامن می زدند، یک ادعای کثیف بود، نه پول کثیف.

البته پول کثیف هست و در انتخابات ها سابقه داشته است. وقتی مسئول دفتر «م.ه» در دادگاه رسماً اعلام می کند در سال 84 میلیاردها تومان از بودجه ی سازمان بهینه سازی مصرف سوخت را با سند سازی خرج انتخابات ریاست جمهوری کرده است، این مصداق پول کثیف است. وقتی مصداقی برای پول کثیف وجود دارد باید با آن با شدید ترین صورت برخورد شود و به مردم گفته شود ولی وقتی وزیر کشور برای حرف خودش مصداقی نداشت، نمی بایست این حرف را می زد.

* اما به عنوان سوال آخر، بحث درمورد تأسیس حزب ملی ایران است. عده ای این مسئله را مطرح کرده اند که این حزب جدید پوسته ای است بر آنچه که قبلاً تحت عنوان حزب منحله ی مشارکت شناخته می شد. به نظر شما چنانچه این ادعا صحت داشته باشد، نباید با آن برخورد شود؟

این مورد باید توسط دستگاه های نظارتی بررسی شود، مثل کمیته ی ماده ده احزاب. باید دقیقا بررسی شود و اگر خلاف قانونی اتفاق افتاده گزارش شود. مبادا فقط اسم و ظاهری را عوض کرده باشند ولی همان کسانی که در فتنه و آن حرکت براندازانه نقش داشتند، عضو حزب باشند که اگر اینچنین باشد، طبیعتاً آن حزب نمی تواند فعالیت کند.