به گزارش خبرنگار صبح تفت، نصرآباد پیشکوه در فاصله 62 کیلومتری مرکز استان و 34 کیلومتری شهر تفت در بخش مرکزی این شهرستان واقع شده و هم اینک مرکز دهستان نصرآباد به حساب می آید.

دهستان نصرآباد با وسعت 678 کیلومتر مربع دارای 157 آبادی است که از این تعداد تنها 34 روستا دارای سکنه و 123 مزرعه و آبادی خالی از سکنه است.

 بر اساس دلایل تاریخی و شواهد جغرافیایی می توان ادعا کرد که پیشنیه نصرآباد پیشکوه به پیش از اسلام می رسد، بنابراین، بانی اولیه آن زرتشتی بوده که ممکن است نام او نرسی یا یکی از اشکال دیگر این کلمه بوده و در نتیجه آبادی به نام نرسی آباد نامیده باشند و به تدریج به صورت نصرآباد استعمال شده باشد.

در سطح دهستان نصرآباد جاذبه های تاریخی و طبیعی متعدد و متنوعی وجود دارد که از جمله آن می توان به قلعه درب سنگی شواز، غار نباتی گلو سرخ، چنار هزار و دویست ساله نصرآباد، مسجد جامع نهصد ساله نصرآباد، امامزاده سیدابوالقاسم نصرآباد قرن ۵ هـ.ق.، پیرشیخ عزالدین داوود نصرآبادعارف قرن هفتم، سنگ نگاره‌های 10هزار ساله رمه کوه و بسیاری سنگها و قبر نوشته‌های قدیمی از آثار باستانی این دهستان هستند.

همچنین گفته میشود مزار مادر مادربزرگ آیت الله خامنه ای رهبر ایران در روستای نصرآباد (بخش مرکزی دهستان) قرار دارد.

امامزاده سید ابوالقاسم نصرآبادی

بنای قدیمی این امامزاده که حدود 300 سال قدمت داشت، در سال 1375 جهت نوسازی و گسترش تخریب شده است.

ساختمان مذکور در پی شفا دادن دختری نابینا، به دستور حاکم وقت ساخته می شود؛ بین اهالی چنین مشهور است که حدود 300 سال پیش دختر نابینایی از دست نامادری خود به تنگ آمده، از خانه فرار می کند و به امامزاده پناهنده می شود؛ پس از سه روز جستجو او را در آرامگاه سید ابوالقاسم پیدا می کنند  در حالی که کاملا سالم و بینا بوده است؛ کم کم این خبر به گوش حاکم یزد می رسد و او دستور احداث ساختمان امامزاده را صادر می کند.

بقعه شیخ عزالدین داوود هفتادری

ساختمان فعلی آرامگاه شیخ داوود در نزدیکی امامزاده سیدابوالقاسم قرار دارد؛ براساس مدارک موجود از قبیل سنگ قبر، حاشیه زیلو و قبه های مسی موجود در بقعه، قدمت این بنا، به نیمه دوم قرن یازدهم یعنی حدود 350 سال می رسد.

ناگفته نماند، حدود 650 سال پیش، شیخ داوود که یکی از شاگردان و مریدان شیخ علی بنیمان بیداخویدی بوده است، به پیشنهاد است، به پیشنهاد استادش، نخستین حوزه علمیه را در نصرآباد پایه گذاری می کند و خود به تدریس علوم دینی می پردازد.

مردم نصرآباد، هنوز هم، پایبندی خود را به عقاید مذهبی مدیون این عارف فاضل می دانند، وی در اصل از اهالی هفتادر عقدا بوده است.

هم اینک مزار شیخ داوود در میان گورستان ده قرار گرفته و ساختمانی چهار ضلعی دارد که دارای گنبد و محرابی ساده است و در سال 1378 نمای بیرونی آن بازسازی و مرمت شده است احتمالا این بناء ابتدا خانقاه شیخ بوده و پس از وفات به آرامگاه وی اختصاص یافته است.

مسجد جامع

مسجد جامع نصر آباد پیشکوه بر طبق گفتۀ اهالی، سنگی در بنای مسجد وجود داشته، که متعلّق به 900 سال پیش بوده است، منبر چوبی مسجد که هم اینک موجود است و متعلق به سال 524 قمری است این ادعا را اثبات می کند ولی براساس گواهی سنگ محراب ، مسجد جامع فعلی پانصد سال قبل در کنار مسجد مذکور بنا شده است. این سنگ که متعلق به قاضی میرمحمود است و در محراب مسجد وجود دارد، تاریخ 940ق. را نشان می دهد. البته حیاط و ایـوان بزرگ مسجـــد متعــلـق به 110 ســـــال پیـــش است و ســــاخــــــتن آن حکایت جالبی دارد. نا گفته نماند ، تا چهل سال پیش آثار مسجد 900 ساله که سقفی تخته پوش داشته بجا بوده است ولی به دلیل خطرناک بودن ،آن مسجد را تخریب کرده و مسجـد نوساز کنونی را که به مسجد کوچک معروف است بنا کرده اند.

چنار کهنسال

چنار تنومندی به بلندی 20 متر در کنار رودخانه وسط روستا قرار دارد که عمری حدود هزار و دویست سال به آن نسبت داده اند. تنه این چنار به دلیل چندین بار آتش سوزی کاملا سوخته و توخالی شده، ولی هم اینک سرسبز و خرم است.بنابر گواهی اهالی، در صد سال اخیر دست کم، دوبار آتش گرفته است.

غار نباتی

درفاصله 19 کیلومتری نصرآباد و در مسیر جاده ندوشن قبل ار روستای خود، غاری زیبا در دامنه کوه قرار دارد که به غار نباتی شهرت یافته است. این غار زیبا که نمایشگاهی از قندیل های آهکی و مرمرین است برای نخستین بار توسط یک چوپان در سال 1365 شناسایی و سپس معرفی گردید که با وجود راه پر نشیب و فراز آن، ارزش دیدن دارد.

چمن چمشه سفید

در فاصله 5 کیلومتری نصرآباد و در نزدیکی مزرعه ای به نام «حوش» چشمه و چمنزاری طبیعی وجود دارد که برای تفریح و استفاده از مواهب طبیعت مناسب است. آب این چشمه که در اصطلاح محلی چشمه سفید نامیده می شود بسیار زلال، سبک و سرد است. آب این چشمه که در اصطلاح محلی چشمه سفید نامیده می شود بسیار زلال، سبک و سرد است به طوری که کمتر کسی می تواند چند دقیقه دست و پای خود را در آب آن نگه دارد. این چمنزار در سال هایی که بارندگی مناسب باشد تا اواخر تابستان بسیار سرسبز و خرم است و در صورتی که گله هاب گوسفند جهت استراحت و آشامیدن آب وجود داشته باشد زیبایی منطقه را دو چندان می کند.