به گزارش یزدرسا به نقل از راه دانا؛ "ﺩﻭﻟﺖ ﺗﺪﺑﻴﺮ ﻭ ﺍﻣﻴﺪ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺟﻮﺍﻥ ﺑﻴﻜﺎﺭ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ شـﺮﻣﻨﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺩﻭﻟﺖ ﺗﺪﺑﻴﺮ ﮔﺮﺍﻧﻰ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻓﻜﺮ ﻭ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻛﻨﺘﺮﻝ ﻭ ﻛﺎﻫﺶ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ" این جملات سخنان حسن روحانی قبل از انتخابات ریاست جمهوری در 18 خرداد 92 است. جملاتی که شاید برخی با اتکا به آن مجاب شدند به حسن روحانی رای دهند تا بلکه از بیکاری رهایی یابند.

این وعد‌ها با سخنانی چون: «ایجاد شغل نباید با وام باشد که بیکار تبدیل به بیکار بدهکار خواهد شد.»، «برنامه اقتصادی من حل معضل اشتغال به خصوص برای تحصیل‌کرده‌هاست. »، «کشور را می‌توان از بیکاری و گرانی نجات داد. »، «ما ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار بیکار داریم و اگر تنها ۱۰ میلیون گردشگری وارد کشور شود بیش از ۱۳ میلیارد دلار درآمد ارزی و ۴ میلیون اشتغال درست می‌شود، یعنی با یک حرکت صحیح در یک مسئله اقتصادی و اجتماعی می‌توانیم بیکاری را حل کنیم، بیکاری که امروز تنها مشکل اقتصادی نیست بلکه مشکل اجتماعی نیز هست و معضلات فراوانی به همراه دارد. »، «مشکل بیکاری سبب شده است از هر ۵ ازدواج یکی به طلاق منجر شود، با رونق اقتصادی و ریشه‌کن کردن بیکاری جلوگیری از این کار امکان‌پذیر است. » " در کدام یک از خانواده های ایرانی، بیکار نیست؟ این بیکاری در کشوری که اینهمه سرمایه دارد، اینهمه پتانسیل اقتصادی دارد چرا ایجاد شده، اینها همه ناشی از سوء مدیریت است و انشالله با تدبیر و امید حل خواهد شد " .این جملات و امثال این‌ها تا پایان سال ۹4 نیز ادامه دار شد اما با رسیدن سال 95 هنوز هیچ یک از این وعده‌ها عملی نشده است.

کارشناسان معتقدند که بسیاری از بزهکاری ها و ناهنجاری‌ها در جامعه مانند طلاق، اعتیاد، تجاوز، دزدی و بیماری های روحی و روانی می‌تواند ناشی ازبیکاری باشد، با این حال نزدیک به سه سال است که خانواده های ایرانی منتظر تدبیر دولت یازدهم برای رفع مشکل بیکاری هستند ولی آن چیزی که با چشم می‌توان دید و آن چیزی که در آمارها نشان می‌دهد،سیر نزولی آمار بیکاری در دولت یازدهم بوده است.

طبق شواهد، مرکز امار ایران نرخ بیکاری کل نسبت به سال نود و چهار، 4/0 افزایش یافته است و طبق آخرین امار در سال نود و چهار نرخ بیکاری  11/0 اعلام شده است.

همچنین مرکز آمار ایران در آخرین گزارش‌ خود، تعداد شاغلان در سال 94 را چیزی حدود 21 میلیون و 860 هزار و 836 نفر اعلام کرده است.  این رقم در ابتدای دولت تدبیر و امید چیزی حدود 22 میلیون و 191 هزار و 144 نفر بوده که نشان از بیکار شدن خالص چیزی حدود 330 هزار نفر در دولت یازدهم دارد. با یک حساب سرانگشتی درباره میزان اشتغالزایی در دولت یازدهم می‌توان متوجه شد 330 هزار نفر بیکار شده، 6 درصد کل افراد شاغل جامعه هستند. بنابراین می‌توان دریافت با توجه به روند منفی اشتغال در دولت تدبیر و امید وضعیت اشتغالزایی در دولت یازدهم چیزی حدود 6/6- درصد بوده درصد است. عدد 6/6- درصد میزان اشتغال خالص در دولت یازدهم است.

این در حالی است که محسن جلال‌پور رئیس اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران گفت: اگر هرساعت ۱۵۰ شغل ایجاد کنیم، تنها می‌توانیم از رشد و افزایش بیکاری جلوگیری کنیم در حالی که اگر بخواهیم طی پنج سال آینده، بیکاری را به عدد صفر نزدیک کنیم، باید دو برابر یعنی ۳۰۰ شغل در ساعت و ۵ شغل در دقیقه ایجاد کنیم.

وی افزود: در حالی که عدد بیکاران کشور بیش از پنج میلیون برآورد شده، آگاهی از اینکه هر ساعت حدود ۱۵۰ نفر به جمعیت بیکاران افزوده می‌شود، نگرانی را صدچندان می‌کند. با وجود این، اگر در هرساعت، ۱۵۰ نفر کار پیدا کنند، تازه توانسته‌ایم سطح موجود را حفظ کنیم. اگر امسال بتوانیم هرساعت ۱۵۰ شغل ایجاد کنیم عملاً تنها توانسته‌ایم از رشد و افزایش بیکاری جلوگیری کنیم و اگر بخواهیم طی پنج سال آینده بیکاری را به عدد صفر نزدیک کنیم، باید دو برابر این میزان یعنی ۳۰۰ شغل در ساعت و ۵ شغل در هر دقیقه ایجاد کنیم.

طبق آمار بررسی وضعیت تغییرات نرخ بیکاری استان‌های کشور در سال ۹۴ و مقایسه آن با سال ۹۳ نشان می دهد که در دوره مورد بررسی، نرخ بیکاری در ۲۲ استان دو رقمی و بالای ۱۰ درصد بوده است. این تعداد در سال ۹۳، به میزان ۱۹ استان بوده است.

بنابراین اوضاع بیکاری در ۴ استان نسبت به سال ۹۳ بدتر شده و نرخ بیکاری آنها به بالای ۱۰ درصد رسیده است. در عین حال، استان کهکیلویه و بویراحمد با ۱۷.۷ درصد و استان آذربایجان شرقی با ۷.۳ درصد بیکارترین و پُرکارترین استان های کشور بودند.

نرخ بیکاری در استان‌های خراسان رضوی، کهکیلویه و بویراحمد و یزد در فاصله سال های ۹۳ تا ۹۴ افزایش نسبتا بالایی داشته است به نحوی که نرخ بیکاری این مناطق در دوره مورد بررسی بین ۲.۵ تا ۳.۴ درصد افزایش یافته است.

در این میان انتقاد به سیاست‌های دولت در خصوص بیکاری نیز روز به روز بیشتر می‌شود. منتقدان حتی اعتقاد دارند که امارهای ارائه شده از سوی مراکز اصلی آمارای در خصوص بیکاری نیز صحیح نیست و این در حالی است که دولت یازدهمی‌ها قول شفافیت آماری را داده بودند.

در همین راستا عضو کمیسیون اجتماعی مجلس با تاکید براینکه در حال حاضر متولی مشخصی برای اشتغال در کشور وجود ندارد، گفت: تعریف شرح وظایف دو وزارتخانه کار و ورزش و جوانان در حوزه اشتغال ضروری است.

برخی منتقدان دیگر یکی از عوامل رشد بیکاری در سه سال اخیر را، تمرکز دولت بر سیاست خارجه می‌دانند و می‌گویند که دولت اکثر برنامه های خود را منوط به برداشته شدن تحریم ها کرده است و چشم و امیدش به طرف های خارجی است.

هر چند دولت طرح "تکاپو" و "حرکت" را در دستور کار خود قرار داده است اما طبق آمار همچنان نرخ بیکاری سیر صعودی دارد.

در پایان  بار دیگر سخنان حسن روحانی در شبکه جام جم  در10 خرداد 92 را مروری می کنیم:

"ما برای اشتغال یک برنامه جدی خواهیم داشت و من جدی ترین برنامه اقتصادی ام در ماههای اول حل معضل اشتغال است و مخصوصا برای آنهایی که تحصیل کرده دانشگاهها هستند و وقتی این مشکل حل شد خود به خود ما می توانیم دانشجویان تحصیلکرده خارج از کشور را هم به داخل کشور جذب کنیم و استفاده بکنیم."

"کارگران کارخانه های ما بیکار بودند اما برای کارخانه های چین اشتغال ایجاد کردیم و به دولت سازندگی و اصلاحات ایراد گرفتیم و تهمت زدیم"

حال باید از آقای روحانی پرسید که وعده شما برای حل مشکل بیکاری جوانان تحصیلکرده در ماه های اول، شاید شیرین باشد اما وقتی نتوانستید بعد از سه سال حتی یک درصد بیکاری را کاهش دهید، آیا باز هم سخنان خود مبنی بر تهمت زدن به دولت سازندگی و اصلاحات را می‌توانید تکرار کنید؟

انتهای پیام/ص