به گزارش یزد رسا، معاونت فنی اداره حفاظت محیط زیست استان یزد اظهار داشت: زمزمه های حفظ حیات وحش در ایران به اواسط دهه 1330 بر می گردد درست همان زمانی که عده ای از شکارچیان "کانون شکار ایران" را تشکیل دادند اگر چه در این کانون، حفاظت را نه به مفهوم حفظ اکوسیستم و یا حفاظت برای نسل های بعد بلکه به عنوان قرق فضاهایی برای شکار عده ای خاص دنبال می کردند اما همین هدف هم در جامعه آن روز ایران که برداشت از منابع خدادادی طبیعی بویژه حیات وحش حد و حدودی نداشت ارزشمند بود یا حداقل آغاز خوبی محسوب می شد.

اکبری افزود: نکته جالب اینکه درست در همین مقطع زمانی بود که سیر نزولی جمعیت های حیات وحش کشور بدلیل توسعه ادوات شکار و صید و پیدایش وسایط نقلیه بیابانی شدت یافته بود بعد از حدود 10 سال کانون شکار ایران تبدیل به "سازمان شکاربانی و نظارت بر صید" و بعدها به نام " سازمان حفاظت محیط زیست" تغییر یافت. تقریبا از همان زمان بود که راه شکارچیان و شکاربانان از هم جدا شد و روز به روز فاصله این دو گروه طبیعت دوست بیشتر شد و نتیجه این اقدام نامبارک از بین رفتن بخش عظیمی از سرمایه های زیستی کشور تا به امروز بوده است.

معاونت فنی این اداره کل تاکید کرد: امروزه جمعیت علفخواران وحشی برجسته کشور نظیر کل و بز، قوچ و میش و آهو حدود 110 هزار راس براورده شده است در حالی که این رقم ، جمعیت علفخواران برجسته یکی از استان های کشور (نظیر فارس) در اوائل دهه 1330 بوده است. تازه باقی ماندن این تعداد از حیات وحش مرهون ایثارگری محیط بانان سخت کوشی است که در سخت ترین شرایط کاری با کمترین بهره مندی از امکانات و مزایای مالی و اداری، بیشترین تلاش را برای حفظ طبیعت کشور بکار بستند. تقدیم بیش از یکصد شهید محیط بان و هزاران مجروح و جانباز فقط بخشی از هزینه های این شیوه حفاظت بوده است.

اکبری خاطر نشان کرد: نکته مهم تر  اینکه علفخواران برجسته ای همچون کل و بز و قوچ و میش کانون توجه کارشناسان و محیط بانان بوده و انتخاب مناطق حفاظت شده کشور، اغلب با نگاه به نقاط حضور این گونه ها بوده و این همه کاهش در کانون توجه و تلاش حافظان طبیعت، خود حاکی از آسیب های تنوع زیستی کشور در مفهوم عام خود است.

وی ادامه داد: باقیمانده جمعیت گونه های برجسته کشور عمدتا در مناطق حفاظت شده(حدود 10 درصد از خاک کشور) زندگی می کنند و این در حالی است که در انتخاب این مناطق فقط گونه های خاص مد نظر قرار گرفته و به پرندگان ، خزندگان ، بسیاری از گوشتخواران و ... کمتر توجه شده  است نتیجه اینکه حتی در صورت موفقیت ما در حفاظت از مناطق حفاظت شده کشور فقط بخش نسبتا کوچکی از تنوع زیستی را حفظ خواهیم کرد حال آنکه در برخی مناطق حفاظت شده کشور هم ، مطلوبیت حفاظت جای تردید دارد.

یاری جستن از مردم؛ تنها راه حفظ گونه های جانوری

در ادامه معاونت فنی این اداره کل عنوان نمود :تجربه دنیا ثابت کرده است تنها یک راه حل وجود دارد و آن یاری جستن از مردم است.

به گفته وی هیچ کجای دنیا با نگاه احساسی، تنوع زیستی حفظ نشده است کما اینکه صرفا فشار و برخورد با متخلفین نیز به تنهایی راه حل کاملی نیست. کاملا طبیعی است که دولت ها عموما درصدد رونق اقتصادی بیشتر کشور در مقاطع حضور خود می باشند و برای دستیابی به این خواسته معمولا کوتاه ترین راه را انتخاب می کنند.

این مسوول عنوان کرد: در چنین شرایطی نگاه احساسی به حیات وحش و عدم توجه به راه های ممکن بهره برداری پایدار از این مواهب خدادادی، موجب ضربه بیشتر به اصل آن خواهد شد. در حالی که اگر حتی بخشی از حفاظت حیات وحش در مناطق آزاد، اقتصادی شده بود قدرت چانه زنی متولیان حفاظت از طبیعت، برای نگهداشت مطلوب تنوع زیستی کشور خصوصا" مناطق حفاظت شده هم بیشتر می شد. علاوه بر آن اقتصادی شدن حفاظت در مناطق آزاد در وهله اول می تواند منافعی را عاید جوامع محلی و بومی نماید و این منفعت اقتصادی موجب جلب حمایت و مشارکت آنها در حفاظت شده و این همان رمز فراموش شده برای حفظ حیات وحش کشور است.

منبع: روابط عمومی محیط زیست یزد