*سید کاظم اکرمی در جمع حامیان دولت تدبیر و امید در یزد گفت: در چهار سالی که وزیر بودم از نخست‌وزیر یک دروغ هم نشنیدم.

*گفتم: خوش به حال شما. ولی 70 میلیون ایرانی در سال 88 یک دروغ بزرگ از نخست وزیر سابق شنیدند: «در انتخابات تقلب شده»! نامزد ناکام در انتخابات، پس از این دروغ بزرگ فتنه‌ای سنگین را با همراهی مدعیان اصلاح‌طلبی رقم زد؛ فتنه‌ای که دشمنان قسم‌خورده ایران اسلامی را چنان به شوق آورد که در پوست خود نمی‌گنجیدند. چرا که می‌دیدند نخست وزیر سابق، برای ارضای شهوت قدرت‌طلبی خود حاضر شده به راحتی شرم‌آورترین دروغ‌ها را به زبان آورد و ناجوانمردانه‌ترین تهمت‌ها را نثار نظام اسلامی کند؛ همان نظامی که با خون‌های مطهر شهدا و ایثارگری های بی نظیر مردم و ایثارگران معظم برپا شده و استمرار یافته است.

××××××××××××××××××××××××××××××

*وی با اشاره به حضور میلیونی جوانان در سوگ مرتضی پاشایی در سراسر کشور گفت: پیام این حضور مسالمت آمیز مردم و جوانان کشور که برخی تعداد آنان را حدود ۲۰ میلیون تخمین زده‌اند، باید بررسی شود.

* گفتم: من دیگه حرفی ندارم!  کاش کسی می تونست این پیغام رو  به اون «برخی» برسونه که باباجون!  شما که زحمت تخمین زدن رو به دوش کشیدید، نمی‌شد به جای 20 میلیون، 200میلیون نفر تخمین می‌زدید؟! مالیات که نداشت!

××××××××××××××××××××××××××××××

*اکرمی گفت: امیدواریم انسان‌هایی که دغدغه ملی دارند و آن را بر تمایلات جغرافیایی و حزبی ترجیح می‌دهند، در مجلس حضور یابند.. شورای نگهبان در این میان ایستاده است ولی مردم هم زرنگ هستند!

*گفتم: از قضا شورای نگهبان در این میان ایستاده است تا در حد اختیارات خود، مانع ورود عناصر ناصالح به مجلس شورای اسلامی شود.

البته مردم هم زرنگ هستند و کافی است تا هنجارشکنی های مدعیان اصلاحات در مجلس ششم را دوباره برایشان یادآوری کرد تا پاسخ قاطعی به برخی انسان‌های پرادعا در طیف موسوم به اصلاح طلبان بدهند. اگه مردم زرنگ نبودند که حماسه 9دی را رقم نمی‌زدند!

××××××××××××××××××××××××××××××

*این فعال اجتماعی گفت: آیا زمان آن نرسیده که بزرگان قم برای فقر جامعه فکری کنند؟

*گفتم: بزرگان قم همواره حتی از قبل از انقلاب بر اساس تعالیم دینی و سیره پیشوایان معصوم(ع) به فکر فقر جامعه بوده اند؛ چه فقر مادی و چه فقر معنوی. منتهی عمده امکانات در اختیار دولتمردان است. به نظر جناب اکرمی، آیا زمان آن نرسیده که برخی به جای هزینه‌‌های میلیاردی از بیت‌المال برای تفریح و سونا و جکوزی و ...، کمی بیش تر برای فقر جامعه فکری کنند؟ آیا زمان آن نرسیده که برخی مسئولان برجسته  که به هزارمیلیاردی مشهور شده اند، برای رفع فقر جامعه آستین بالا بزنند؟ اصولا آیا مسئولی که ثروت چندصد میلیاردی اندوخته است، می‌تواند درد فقر را لمس کند، تا بخواهد برای رفع آن همت کند؟ آیا زمان آن نرسیده که دولت مورد حمایت شما، به جای دل خوش کردن به مذاکرات، به اقتصاد مقاومتی و تلاش واقعی برای ارتقای معیشت جامعه همت گمارد؟