به گزارش یزدرسا، دوران افتخار ورزش ایران از سال 57 و پیروزی انقلاب اسلامی آغاز شد، شاهد این گفته را می‌توان در آمار و ارقام در خصوص پیشرفت‌ها، افتخارآفرینی‌ها در عرصه‌های بین‌المللی، لژیونر شدن ورزشکاران ایرانی و دیگر مؤلفه‌ها مشاهده کرد.

یکی از آرزوهای دست نیافتنی و تقریبا نشدنی در بین ورزشکاران ایرانی را حضور در کشورهای دیگر و فعالیت به‌عنوان یک لژیونر در قبل از انقلاب می‌شد نام برد.

هر چند قبل از انقلاب هم لژیونرهایی در تیم‌های مختلف ورزشی به تعداد انگشتان دست داشتیم ولی هیچ‌گاه آن را نمی‌توان با دوران بعد از انقلاب اسلامی مقایسه کرد.

حسین صدقیانی معروف به حسین افندی اولین لژیونر تاریخ ورزش ایران است، او بنیان‌گذار تیم ملی فوتبال ایران و اولین سرمربی این تیم است. صدقیانی متولد سال ۱۲۸۱ بود و در ۱۰ سالگی به تیم فوتبال فنرباغچه ترکیه پیوست تا عنوان اولین لژیونر تاریخ ورزش ایران را به خود اختصاص دهد.

بیش از یک قرن از لژیونر شدن اولین ورزشکاران ایرانی می‌گذرد و اگر به تاریخ ایران در قبل و بعد از انقلاب بنگریم خواهیم یافت، این انقلاب بود که به ورزشکاران داخلی هویت داد و توانمندی‌های آنها را برای جهانیان به نمایش گذاشت.

لژیونر شدن یک فرصت طلایی برای ورزشکاران است تا بتوانند دوران حرفه‌ای خود خارج از ایران و در کشورها و تیم‌های مطرح دنیا دنبال و خود را به‌عنوان یک چهره بین‌المللی در سطح اول ورزش جهان معرفی کنند که این فرصت نیز در دوران طاغوت بسیار محدود و دشوار بود ولی در طول 43 ساله انقلاب اسلامی می‌بینیم که کمترین دغدغه ورزشکاران توانمند ایرانی همین مسئله است.

فارغ از افتخارآفرینی ورزشکاران ایرانی در عرصه‌های مختلف ورزشی در مسابقات جهانی و بین‌المللی، بعد از انقلاب اسلامی هر ساله شاهد حضور بیش از 30 فوتبالیست در تیم‌ها و کشورهای مختلف مثل انگلیس، هلند، بلژیک، پرتغال، آلمان، اسپانیا، کشورهای حاشیه خلیج‌فارس و حتی آمریکا هستیم.

این استقبال از ورزشکاران ایرانی در کشورهای متعدد به معنا است که امروز ورزشکارانمان زیر پرچم ایران اسلامی توانسته اند توانایی ها و توانمندی های خود را به نمایش بگذارند.

پیشرفت‌های ورزش و ورزشکاران ایران طی 43 سال گذشته را نمی‌توان کتمان کرد و بدون شک این روند در چهل‌ساله دوم نیز پیش خواهد رفت و پیشرفت آن نسبت به چهل سال اول ملموس‌تر خواهد بود.

یادداشت از محمد جواد خاکپور فعال رسانه ای