کارشناس ارشد روانشناسی بالینی در مصاحبه با یزدرسا در پاسخ به سوالی در مورد اثر تجمل گرایی بر اختلافات خانوادگی و طلاق بیان داشت: در حالت کلی تجمل گرایی باعث می شود شادی درونی فرد یا خانواده کم شود. چون فرد شادی خود را به چیزهای بیرونی مثل اشیا نسبت می دهد و کنترلش نسبت به  افرادی که شادی درونی داشته باشند پائین می آید. مثلاً فردی را تصور کنید که به خاطر دارایی های خود خوشحال است، طبیعتاً اگر دارایی خود را از دست بدهد، خوشحالی اش کم می شود.

ثریا دشتی افزود: تجمل گرایی می تواند در رابطه زوجین هم تاثیر بگذارد. زوجی که خیلی تجمل گرا باشند در پستی و بلندی های زندگی و زمانی که گمان می کنند شرایط خوبی ندارند، ناراحتی های بسیاری تجربه می کنند لذا میزان شادی شان پائین می آید و پائین آمدن این احساس را به هم نسبت می دهند. طبیعتا با ادامه این حالت به این سمت میروند که خب ما دیگر با هم خوشبخت نیستیم و ممکن است با همراهی عوامل دیگر نهایتاً به جدایی منجر شود.

وی با اشاره به نقش خانواده ها در تاکید زوجین بر تجملات گفت: اگر خانواده ها پیش از ازدواج تاکید بسیاری بر دارائی ها و تجملات طرف مقابل داشته باشند، این کار می تواند باعث شود فرزندان با تکیه بر این مورد چشم خود را بر موضوعات مهمی که وجود دارد ببندند. برای همین هم خانواده ها باید این حالت مصرف گرایی و تجمل گرایی را کاهش دهند تا زندگی فرزندان شان بر اصول اساسی و مهم شکل بگیرد.

دشتی با اشاره به تاثیر فرزند آوری بر استحکام بنیان خانواده ها گفت: فرزند خیلی می تواند در استحکام پایه های اصلی خانواده که تازه تشکیل می شود، اثر بگذارد. اگر فرزند در زمان مناسبی به دنیا بیاید روی استحکام خانواده خیلی تاثیر می گذارد. البته تعیین اینکه زمان مناسب، چه زمانی است کمی دشوار است. مطمئنا اگر خیلی ازدواج طولانی شود از زمان مناسب فاصله می گیریم اما این واقعیت به معنی این است که به محض ازدواج زوجین باید فرزنددار شوند.

این کارشناس روانشناسی بالینی تاکید کرد: تحقیقات نشان می دهد احتمال جدایی در خانواده هایی که فرزند ندارند بالاتر است. اما باید به زمان هم توجه داشت، این اتفاق باید در زمانی بیافتد که زوجین تفاهم نسبی داشته، روی تربیت فرزندشان توافق کنند و مهارت فرزندپروری را با کلاس، آموزش و مطالعه آموزش دیده باشند.

وی ضمن تاکید بر لزوم افزایش اوقات مشترک گفت: وقتی زوجی با هم به مشکل بر می خورند یکی از درمان های اصلی که برای آنها تجویز می شود، این است که زمانی که با هم می گذرانند را افزایش بدهند، یعنی زمان تفریح بیبشتری با هم داشته باشند. شاید نقش حرف زدن، تفریح کردن، تلویزیون دیدن خیلی پر رنگ به نظر نیاید اما افراد وقتی اوقات بیشتری را با هم می گذراند بیشتر از حال، احساسات، رفتار و موقعیت هم با خبر می شوند.

دشتی ابراز داشت: زوجین برای استحکام روابطشان باید بتوانند در طول هفته اوقات مناسبی برای با هم بودن در نظر بگیرند. این اوقات می تواند شامل گفت و گو، فعالیت های روزمره مثل ناهار خوردن یا تفریحاتی که هر دو لذت می برند باشد.