ظرفیت بازیهای رایانهای در ایران؛ ضعفها و قوتها
به گزارش یزدرسا؛ احسان دست برآورده در یادداشتی با عنوان ظرفیت بازیهای رایانهای در ایران بیان داشت: سرگرمی و تفریح بخشی قابل توجهی از ساعات روزمره افراد را به خصوص در جوامع صنعتی کنونی به خود اختصاص میدهد؛ نوع گذراندن اوقات فراغت همزمان با پیشرفت تکنولوژی تغییر کرده و امروزه بازیهای رایانهای و موبایلی در بین مردم جهان به ویژه ساکنان کشورهای توسعه یافته از جایگاه ویژهای برخوردار است. در واقع کاربردهای مختلف این بازیها درحوزههای مختلف، ثابت شده و اهمیت آنها در حال حاضر بیشتر از یک سرگرمی است. اینگونه بازیها به اهرمی برای کشورهای جهان تبدیل شده است تا با ساخت با کیفیت ترین و به روزترین بازیها و فروش آنها، درآمد خود را بالا ببرند.
در حال حاضر آمریکا، آلمان و چین سه کشور برتر دنیا در حوزه ساخت و فروش بازیهای رایانهای هستند؛ کشور ما نیز شرکتهای فعالی در این زمینه دارد و طی سالهای اخیر اقدامات خوبی در راستای رونق صنعت بازیهای رایانهای انجام شده است، اما سهم شرکتهای داخلی در عرضه و فروش این بازیها نسبت به شرکتهای خارجی بسیار پایین است.
از ورود بازي هاي رايانه اي به بازار ايران، سه دهه مي گذرد. از همان ابتداي رواج، مسائلي مانند مانند صرف زمان طولاني ميان بازي كنندگان و تاثيرات بر كودكان مورد توجه قرار گرفت اما همچنان چالش هايي بر سر راه بازي هاي رايانه اي وجود دارد. متاسفانه سالها است که اهمیت و ضرورت این صنعت در کشور به حاشیه رفته است؛ در حالی که در برههای از زمان، ایران یکی از بزرگترین و برترین تولید کنندههای بازیهای رایانه در منطقه بشمار میرفت. بی توجهی به این صنعت، موجب مهاجرت افراد متخصص زیادی در این زمینه شده است؛ البته همچنان امیدهایی برای احیا و اغنای این صنعت در کشور وجود دارد، اما لازمه آن آگاهسازی مسؤلان و اتخاذ سیاستهای لازم برای حفظ این صنعت نوپا در کشور است.
تا ۱۰ سال پیش ساخت بازیهای سه بعدی در کشور رویایی دست نیافتنی به حساب میآمد اما حالا اوضاع به گونهای پیش رفته که سازندگان داخلی حتی میتوانند در بازارهای خارجی هم تا حدودی عرض اندام کنند. در طول این ۱۰ سال اتفاقات زیادی در داخل مجموعه سازندگان ایرانی به وقوع پیوست تا ما به عنوان یک کشور تازهوارد در این زمینه بتوانیم در سطح بسیار بالاتری نسبت به همسایگان خود قرار گیریم.
گردش مالی موجود در بخش IT کشور متناسب با ظرفیتها و تواناییهای نیروی انسانی نیست و این در حالی است که این صنعت یک صنعت انسان محور است.صنعت IT در ایران نیازمند بهرهگیری از نیروهای کارآمد وافزایش تمایل به سرمایهگذاری دراین بخش است.بسیاری ازکشورهابا بهرهگیری از این صنعت توانستهاندسرمایههای بسیار خوبی رابرای خود فراهم کنندتوسعه این صنعت درکشور ما نیازمند تعاملات بینالمللی و جهانی است، با توجه به تحریمهای موجود بخش دولتی نمیتواند در این زمینه فعالیت خوبی داشته باشد و باید بخش خصوصی به این حوزه ورود پیدا کند. البته اگرچه ظرفیت نیروی انسانی بسیار وسیعی در صنعت IT کشور وجود دارد، اما متاسفانه یکی از مشکلات موجود در این حوزه آموزشهای نا متناسب است زیراآنچه که در دانشگاهها تدریس میشود متناسب با نیازهای بازار نیست و باید در این راستا چارهاندیشی شود ودر اینصورت ،صنعت بازیهای ایرانی در ۱۰ سال آینده به یكی از پر سودترین كسب و كارهای كشور تبدیل میشود.
تاثير فرهنگي مخرب بازي هاي خارج، ريسك بالاي سرمايه گذاري در توليد بازي هاي رايانه ای، اعمال نشدن قانون حق نشر، نبود امكان توزيع ديجيتالي محصولات، كيفيت پايين بازي هاي داخلي در برابر بازي هاي مطرح جهاني، عدم حمايت از تجاري سازي توليدات داخلي و استفاده نكردن از ظرفيت مراكز رشد و پارك هاي فناوري هفت چالش عمده بر سر راه توسعه اين بازار می باشد.
یکی از مشکلات اساسی در این حوزه اقبال کاربران ایرانی به بازی های خارجی بوده زیرا دسترسی آسان به بازیهای خارجی یکی از دلایل مهم اقبال به آنها است. در دنیای امروز برای تولید بازیهای رایانهای بزرگ، هزینههای دهها میلیارد دلاری و صد میلیون دلاری صرف میشود. شرکتهای سازنده بازیهای خارجی بهترین نیروی انسانی ممکن را در اختیار داشته و کیفیت بالای محصول و حجم محتوای تولید، نتیجه سالها تجربه آنها است.
با این حال در بسیاری از استانهای کشور تولید کننده بازیهای رایانهای داریم، به طوری که تعداد شرکتهای فعال در زمینه تولید این بازیها بیش از صد شرکت و تیم فعال است، اما تعداد تیم و شرکتهای تولید کننده در تهران، مشهد، اصفهان و گیلان بیشتر از سایر شهرها است. بیش از ۹۹ درصد شرکتهای مشغول در این بخش خصوصی هستند؛ البته ورود بخش دولتی تا به حال بیشتر به صورت سرمایهگذاری و سفارش تولید بازی بوده است.