به گزارش یزد رسا؛ آوای‌اقتصاد نوشت: جدیدترین اخبار کارگری در استان یزد حاکی از اخراج 100 کارگر کارخانه کاشی گلچین میبد است. این کارخانه برای چندمین بار در ماه‌های اخیر به تعدیل نیرو دست زده و در هر بار تعدادی از نیروهای خود را اخراج کرده است.

گفتنی است کاشی گلچین تنها کارخانه‌ای نیست که در دوران رکودی دولت یازدهم با تعدیل نیرو و تعطیلی مواجه شده است، کارخانه کاشی کویر نیز به عنوان بزرگترین کارخانه کاشی در استان یزد نیز چندی پیش تعطیل شد و سایر واحدهای تولیدی نیز وضعیتی کم و بیش مشابه ای دارند. متاسفانه در پی تصمیات و سیاست‌های دولت یازدهم رکود بر کشور سایه افکنده و در پی آن بسیاری از صنایع تعطیل و یا در کمتر از ظرفیت فعالیت می کنند که نتیجه ای جز افزایش بیکاری و کوچکتر شدن سفره مردم را به دنبال نخواهد داشت.

استان یزد به واسطه داشتن تعداد انبوهی از کارخانجات به عنوان یک استان صنعتی شناخته می شود و همین امر نیز از سویی دیگر  باعث شده استان یزد یک استان مهاجرپذیر باشد. سالانه تعداد زیادی نیروی غیربومی از استان‌های مختلف به امید یافتن شغل به یزد مهاجرت می‌کنند که متاسفانه تبعات منفی این مهاجرت برای استان یزد به مراتب بیشتر از منافع آن بوده است.

به واسطه رکود شدید حاکم بر اقتصاد کشور و بویژه رکود مسکن و نداشتن بازارهای صادراتی کارخانه‌های کاشی و سرامیک با مشکل عدم فروش مواجه شده‌اند. صنعت کاشی و سرامیک به طور مستقیم با بخش مسکن در ارتباط است و دولت در نزدیک به سه سال فعالیت خود هیچ اقدام موثری برای خروج این بخش از رکود انجام نداده است و با ادامه رکود در این بخش بسیار مهم، بسیاری از صنایع همچون صنعت کاشی و سرامیک نیز با بحران مواجه شده اند.

وخامت اوضاع به حدی است که چندی پیش انجمن کاشی و سرامیک کشور برای جلوگیری از کاهش شدید قیمت محصولات و افزایش ضرر و زیان از مدیران کارخانه های کاشی و سرامیک کشور خواست که برای مدتی خط تولید خود را تعطیل و کارگران را روانه خانه کنند.

متأسفانه این تصمیم در کنار اوضاع بازار باعث شده بسیاری از واحدهای تولیدکننده کاشی و سرامیک دست به تعدیل نیرو به زنند. اطلاعات بدست آمده نیز حاکی از آن است که قریب به اتفاق واحدهای تولیدکننده کاشی و سرامیک استان هنوز خط تولید خود را در سال جدید راه‌اندازی نکرده‌اند. هر چند دیر زمانی از سودهای چند درصدی این کارخانجات نمی‌گذرد اما امروز اکثر این واحدها حتی در پرداخت حقوق کارگران خود با مشکل مواجه هستند.

16 هزار کارگر کارخانجات کاشی و سرامیک در آستانه بیکاری

بر اساس اعلام رییس سازمان صنعت،معدن وتجارت استان یزد سالانه 250 میلیون متر مربع کاشی و سرامیک در 58 واحد تولیدی فعال استان تولید می‌شده است و 16 هزار نفر نیز در این واحدها مشغول هستند.

همچنین وی از راه‌اندازی 42 کارخانه جدید تولیدکننده کاشی و سرامیک در استان یزد خبر داده است که ظرفیت تولید 150 هزار مترمربع کاشی و سرامیک را دارند.

با توجه به وضعیت بازار داخلی و خارجی تولیدات کاشی و سرامیک که به دلیل نداشتن بازار، انبارهای واحدهای کاشی و سرامیک پر شده است دادن مجوز برای واحدهای جدید ناشی از بی‌برنامگی و نداشتن شناخت و آگاهی از وضعیت بازار است.

با ادامه روند حاکم چنانچه بهبودی در وضعیت بازار بوجود نیاید سرنوشت 16 هزار نفر کارگری که در این کارخانه‌ها کار می‌کنند روشن نخواهد بود. همچون کارگرانی که در دهه‌های گذشته در صنعت نساجی استان و کشور کار می کردند و امروز حتی اثری از سالن‌های تولید آن‌ها نیز باقی نمانده است.

تعطیلی و مشکلات واحدهای تولیدی در استان بسیار نگران کننده بوده و استان صنعتی یزد باید منتظر تبعات منفی آن باشد نکته بسیار حیرت‌آور سکوت معنادار مسئولین استانی و کشوری در برابر این حجم از تعطیلی‌ها و اخراج کارگران است. متأسفانه عدم پرداخت حقوق و مزایای و همچنین تعطیلی واحدهای تولیدی اعتراضات مکرر کارگران را به دنبال داشته است اما همچنان مسئولین سکوت خود را نشکسته‌اند و اقدامی برای بهبود اوضاع کارخانجات استان انجام نداده‌اند و تنها این کارگران هستند که قربانیان اصلی این عملکرد دولت یازدهم هستند.

بر اساس گزارش مرکز آمار نرخ بیکاری در استان یزد در سال 94، 11/2 درصد اعلام شده که نسبت به سال قبل افزایش 3/4 درصدی داشته است. استان یزد همواره در رده استان های  با نرخ بیکاری پایین و تک رقمی بوده است اما در نتیجه عملکرد دولت روحانی استان صنعتی یزد نیز با مشکل نرخ بیکاری بالا مواجه شده است. هر چند با تعطیلی‌ کسب و کارها و واحدهای تولیدی انتظار افزایش نرخ بیکاری در استان بود اما هیچ اقدام موثری برای جلوگیری از گستردگی بیکاری در استان انجام نشد.

اکنون که از یک سو تعطیلی کارخانجات و از سوی دیگر بیکاری کارگران را شاهد هستیم متأسفانه مسئولین حقوق بگیر اعتنایی به وضعیت معیشتی کارگران و سرمایه راکد و رها شده سرمایه‌دار ایرانی ندارند و صرفا در جلسات و دفاتر خود وقت می‌گذرانند و بر طبل شادانه خود می کوبند.

دور از انصاف نباشد مسئولین استان پس از سفرهای خارجی و مشارکت حداکثر سیاسی خود، کارگروهی نیز برای رفع موانع تولید تشکیل داده‌اند اما این کارگروه دارو و درمان صنعت استان نبوده و عملکرد و کارنامه‌ موفقی نداشته و واحدهای تولیدی مراجعه کننده به این کارگروه نیز به امید بهبود اوضاع درگیر کاغذ بازی و بوروکراسی اداری می‌شوند. این کارگروه به دلیل آن که قدرت و اختیار چندانی ندارد صرفا به دادن نامه سفارشی اکتفا می کند.