ملت قدرشناس و مسئولان قدرتطلب
یزدرسا؛ مردم ایران در طول همهی این سالها نشان دادهاند که پیوند و دلبستگی عمیقی با انقلاب و نظام اسلامی دارند و هر کجا که لازم شده در صحنه حضور یافتهاند، چه در دوران هشت سال دفاع مقدس و چه در موقعیتهایی که بعد از آن نیاز به حضور آنها بوده است. مانند فتنه سال 88 که با حضور به موقع و انقلابی تودههای دهها میلیونی مردم، فتنهگران جنایتکار تو دهنی محکمی خوردند. در واقع آنچه از نوع مواجههی مردم با نظام اسلامی دیده شده، همواره دلبستگی و عشق و ارادت به انقلاب و نظام بوده است.
در چنین شرایطی وظیفهی مسئولین کشور در قبال مردم بسیار سنگین است و از مدیران کشور انتظار میرود برای خدمت به مردم چیزی کم نگذارند. اما برخی از مسئولین کشور آنگونه که باید قدردان مردم نیستند و بیش از آنکه برایشان مردم اهمیت داشته باشد، قدرت و نیل به کرسیهای قدرت محل اهمیت است. کسانی که برای ماندن در قدرت به سهولت منافع ملی را قربانی اغراض سیاسی خود میکنند و از اینکه عزت ایرانیان را در مقابل قدرتهای استکباری قربانی کنند ابایی ندارند؛ مصداق همانهایی هستند که منافع و مطالبات مردم برای آنها محلی از اعراب ندارد.
اعتقاد به مردم و مردمداری صرفا با شعار شدنی نیست و باید در عمل این مسئله را نشان داد. معالاسف برخیها که مدام از مردم دم میزنند نشان دادهاند در عمل منافع ملی و دیدگاه و رای مردم برای آنها اهمیتی ندارد و آنها مردم را فقط زمانی میخواهند و میپذیرند که در راستای اهداف آنها باشند. نوع مواجههی یک جریان سیاسی با رای مردم در سال 88 و لگد زدن به قانون و رای دهها میلیونی مردم در آن سال، از نمونههای عدم اعتقاد عملی به مردم علیرغم ادعای حمایت از آنها است.
در حال حاضر نیز برخیها در حالی از مردم دم میزنند که در عمل نشان دادهاند نسبت به مطالبات اصلی جامعه و مردم بیتفاوت هستند. در شرایط فعلی مسائل اقتصادی و معیشتی برای جامعه اهمیت فراوانی دارد و از مسئولان و دولت انتظار میرود تا برای حل وفصل این مشکلات گامهای موثری بردارند. لکن آنچه از سوی دولت مشاهده میشود، چیزی غیر از این است و در واقع نوع عملکرد آنها به گونهای نیست که جامعه را به این نتیجه برساند که برای حل معضلات اقتصادی کشور اراده جدی دارند.
مسئله فسادهای اقتصادی مانند فیشهای نجومی مدیران دولت یازدهم و اختلاس بیسابقه در صندوق ذخیره فرهنگیان از جمله مواردی است که موجبات بیاعتمادی مردم را به وجود میآورد. انتظار مردم این است اگر دولتمردان و مسئولان در قبال حل وفصل مشکلات آنها کوتاهی میکنند، حداقل دیگر شاهد چنین فسادهای در جامعه نباشند. مسئولانی که در این زمینه قصور میکنند علاوه بر به یغما بردن بیتالمال جرم بزرگتری را مرتکب شدهاند و آن هم بسترسازی برای بیاعتمادی مردم نسبت به نظام اسلامی و ناامید کردن آنها است.
نویسنده: ارسلان پورذهبی