یادداشت «عالیه مهرابی» شاعر برجسته کشوری و استان یزد به مناسبت نهم مهر روز همبستگی با مردم مظلوم غزه:

خورشید هرصبح از ویرانه های غزه که عبور می کند ، آرام قدم بر می دارد و آرام تر می تابد که مبادا پوست تاول زده ی شهر را بیش از این بسوزاند  و بر داغ مادران  داغدیده بیفزاید.

مبادا انگشت اشاره ی کودکی که در کنار ویرانه ها هرصبح، تصویر خانه ای کوچک را بر خاکهای تفتیده ترسیم می کند، آزار دهد .

و ماه هرشب موسیقی امید را  می نوازد تا خواب کودکان غزه را که از کابوس موشکها باز گشته اند، با لالایی خویش از تبسم و لبخند سرشار کند.
ابرها در گذر خویش از آوارهای غزه، زخم مزرعه های زیتون را مرهم باران می گذارند و در گوش بذرها، تصنیف روییدن می خوانند تا از خاکستر این زمین سوخته برخیزند .
و من هنرمندانه باید یاد بگیرم تا در پنجره ی چشمان بی پناه یک کودک فلسطینی آفتاب بکارم .  و ابری ترین سخاوت را بر سفره های منتظر ببارانم  و شاعرانه، ماه را در تصنیف همدلی، به خانه های بدون سقف غزه هدیه ببخشم .
من زخمهای مزارع زیتون را پانسمان خواهم کرد و خدا آرام و صبور مرا می نگرد تا ببیند درس محبت و انسانیتی را که  به من آموخته است چگونه امتحان خواهم داد.
خدایا مرا در این امتحان یاری ده .

عالیه مهرابی