به گزارش یزدرسا، پس از شکست اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس شورای اسلامی یازدهم و متعاقب آن  انحلال شورای سیاست‌گذاریِ انتخاباتی آنها، احزاب عضو جبهه اصلاحات برای ساماندهی فعالیت‌های انتخاباتی خود اقدام به تأسیس نهاد انتخاباتی جدیدی با نام جبهه اصلاحات ایران کرده‌اند. این جبهه که مشتمل بر نمایندگان 30 حزب اصلاح‌طلب و 15 چهره حقیقی تأثیرگذار جریان اصلاحات است، مدتی است که به‌ریاست بهزاد نبوی نائب‌رئیس مجلس ششم و از چهره‌های کهنه‌کار اصلاح‌طلب آغاز به کار کرده است.

خبرهایی که تاکنون از این جبهه رسانه‌ای شده بیانگر آن است که اصلاح‌طلبان به‌دلیل عملکرد دولت روحانی به‌خلاف انتخابات‌های 92 و 96 تمایلی به حمایت از یک گزینه غیراصلاح‌طلب ندارند، تصمیمی که البته به‌نظر می‌رسد هنوز مورد اجماع تمامی احزاب عضو جبهه اصلاحات ایران قرار نگرفته است و از گوشه‌وکنار این جریان خبر می‌رسد که گروهی از اعضای این جبهه با محوریت حزب کارگزاران در تلاش‌اند به‌ویژه پس از قطعی شدن عدم کاندیداتوری سیدحسن خمینی، علی لاریجانی را به‌عنوان گزینه اجماعی اصلاح‌طلبان برای انتخابات 1400 معرفی کنند،
مسئله‌ای که اگرچه از سوی سران حزب کارگزاران از جمله حسین مرعشی بارها رد شده است ولی ابراز نگرانی فعالان اصلاح‌طلب از اقدامات پشت‌پرده کارگزارانی‌ها برای تحمیل گزینه دلخواه خود به کلّیت جریان اصلاحات، بار دیگر گمانه‌زنی‌ها درباره تمایل این حزب برای حمایت از لاریجانی را زنده کرده است.

عباس پازوکی فعال سیاسی اصلاح‌طلب و عضو سابق حزب مردم سالاری در گفت‌وگو با تسنیم،‌  با انتقاد از رویه حاکم بر نهاد اجماع ساز اصلاح طلبان و قدرت نفوذ حزب کارگزاران و چهره های منتسب به این حزب در تصمیمات انتخابات جریان اصلاحات گفت: حزب کارگزاران سازندگی در هر دوره یک شخص را به عنوان نامزد انتخاب می کند و به همه ی جریان اصلاح طلبی تحمیل می کند.

وی افزود: اشخاص حاضر در این حزب دولت آقای هاشمی را در کنترل داشته‌اند و بعد در دولت های آقایان خاتمی و روحانی موثر و صاحب سهم بوده اند، اما هیچ گاه پاسخ گوی عملکرد آن دولت ها نبوده‌اند. هر کجا منافعی بوده اول از همه حاضر شده‌اند و هر کجا در موقع پاسخ گویی بوده، مسئولیت را از روی دوش خود باز کرده‌اند.

پازوکی خاطرنشان کرد: شیوه ی حزب کارگزاران در هر دوره از انتخابات این است که گزینه  مدنظر خود را با عملیات روانی در فضای عمومی به گونه ای مطرح می‌کند که گویی یا همه باید به نامزد این حزب تن دهند و یا باید شاهد فروپاشی ایران باشیم. هیچ گاه روی کارنامه و برنامه وارد انتخابات نمی شوند بلکه ابتدا یک دیگریِ خطرناک می‌سازند و بعد گزینه خود را تنها راه نجات ایران و سعادت ملت می خوانند، فردای تعیین کابینه و گرفتن سهم به گوشه‌ای می روند و به منافعشان می رسند تا انتخابات بعد دوباره سرو کله شان پیدا می‌شود.

این عضو سابق حزب مردم سالاری با بیان اینکه برای حزب کارگزاران اداره ی دولت  در فردای انتخابات و برنامه ی دولت برای عبور از بحران ها اهمیتی ندارد، گفت:  اصل برای آنها صرفا کسب قدرت و ماندن در قدرت و استفاده از مواهب قدرت است. اساسا منافع این حزب هیچ نسبتی با  منافع بدنه ی جریان اصلاح‌طلبی که از طبقات متوسط جامعه هستند و در این سال ها به شدت آسیب دیده‌اند، ندارد.

این فعال سیاسی اصلاح طلب  با تاکید بر اینکه دوره فعلی با دوره‌های گذشته متفاوت است و جوانان اصلاح طلب علیه وضعیت اصلاح طلبی و تصمیم گیرندگان اصلاح طلبی شورش خواهند کرد، گفت: نمی‌شود یک عده از افرادی که سال 92 هم روحانی را به جریان اصلاح طلبی تحمیل کردند و این جریان هشت سال هزینه ی ریاست جمهوری روحانی را داد، دوباره برای ما تصمیم بگیرند و یک روحانی دیگر به ما تحمیل کنند. نمی شود آنهایی که سه دهه است آن بالا نشسته اند و برای اصلاح طلبان تصمیم گرفته اند، هنوز هم همان بالا بمانند و اصلاح طلبی را میراث پدری خود بدانند.

وی ادامه داد: جوانان اصلاح طلب به تصمیمات طبقه  بالا دستی و حاکمه ی خود معترض هستند و از اینکه هیچ گردش نسلی در میان تصمیم گیران احزاب و جبهه های اصلاحات وجود ندارد، ناراحتند اما گاهی مصلحت اندیشی کرده اند و حرمت نگه داشته اند و انتقادات خود را فقط در جلسات داخلی مطرح کرده اند. اما یقین بدانید این دوره از انتخابات آغاز یک شورش در میان بدنه  جریان اصلاح طلبی علیه طبقه ی بالا دستی این جریان را شاهد خواهیم بود. یا می‌توانیم و اصلاح طلبی را اصلاح می‌کنیم یا راهمان را جدا می‌کنیم و با جریانی جدید وارد عرصه سیاست ورزی می‌شویم.