به گزارش یزدرسا، حجت الاسلام سید ابراهیم حسینی امام جمعه ابرکوه، ضمن تبریک میلاد با سعادت ختم المرسلین در خصوص اهمیت و ضرورت وحدت در جامعه اسلامی، در گفتگو با خبرنگار سرو ابرکوه اظهار کرد: وحدت؛ دارو و راه درمان دردها و پیکره زخمی امت اسلامی است، که قرآن و عترت نیز به وسیله آن، درد تفرقه و اختلاف در بین امت اسلامی را درمان می کردند.

حجت الاسلام حسینی عنوان کرد: امروز امت زخم خورده اسلام که از دست سلفی های تکفیری و اربابان غربی عربی و عبری آنها به تنگ آمده است، رویکرد نجات خود را در وحدت جهان اسلام می داند، وحدتی که پرچمدار آن ائمه اطهار علیهم السلام به ویژه امام صادق (ع) بودند.

وی با اشاره به زوایای وحدت در سيره امام صادق (ع) که بر ارتباط با اهل تسنن تأکید داشتند، افزود: ایشان با علم امامت خود چنين روزهایی را در دنياى اسلام مشاهده مى‏كردند. لذا مقایسه فرمايشات ایشان و فتاواى وهابيت تكفيرى- سلفى كه خون مسلمانان بى‏گناه را مباح مى‏شمارد، كارهاى خود را به قرآن نسبت مى دهد و آن ‏را به زيور طبع خود مزين مى‏سازد، نشان می دهد که چه کسی بر حق است و با قرآن مطابقت دارد.

حسینی با تأکید بر اینکه بعد از قرآن و پيامبر اسلام (ص)، امام صادق (ع) اولين منادى وحدت هستند، خاطر نشان کرد: ما شيعيان بايد مواظب باشيم تا مبادا همان‏طور كه وهابيت به اسم توحيد، به دنياى استكبار خدمت‏هاى شايانى را ارائه مى‏دهد، ما نيز به اسم تولى و تبرى افعالى را مرتكب شويم و همان نتيجه ‏اى را كه استكبار جهانى می خواهد، از رفتار ما صید کند.

وی افزود: اين مطالب به معنى تضعيف تبرى و تولى نیست، چراكه تبرى نه تنها با وحدت منافات ندارد بلكه باعث استحكام و مؤيد آن است. چراكه تبرى به معنى بيزارى جستن از دشمنان اهل بيت (ع) يا همان اظهار برائت است كه بارزترين مصداق دشمنان اهل بيت (ع) در دنياى امروز، آمريكاى جهانخوار و صهيونسم خبيث هستند.

امام جمعه ابرکوه اذعان کرد: تبرى از دشمنان تاريخى اهل بيت (ع) مستلزم بیان کردن نام آنها نيست كه داراى توابعى خواهد بود، بلكه بايد به سيره خود اهل بيت (ع) تأسى نماييم كه از اسم بردن به همراه توهين از مقدسات ساير فرق و مذاهب خوددارى مى‏كردند.

حسینی تأکید کرد: وحدت و اتحاد بين مسلمين و پرهيز از اختلافات بين فرق اسلامى امرى لازم و ضرروى است.

وی در پایان گفت: اهميت اين امر در مناطق مرزى ايران و نقاطى كه شيعيان و اهل تسنن در كنار يكديگر زندگى مى‏كنند، همچنین در صحنه بين ‏المللى و مناسبات كشورهاى اسلامى با يكديگر، به‏ خوبى قابل درك است. زیرا برخوردهای افراد با دیگر فرق مذهبی به حساب دین آنها نوشته می شود.

انتهای پیام/