به گزارش صبح مهریز؛ مسعود بصیری نویسنده ابرکوهی در یادداشتی با عنوان ریشه همه مشکلات را کشف کردم نوشت؛

این روزها می‌بینم که برخی ها کمپین مخالفت با حجاب اجباری به راه انداخته اند. این ها فکر می کنند وقتی حجابشان را بردارند مشکلاتشان حل می شود.

البته واضح و مبرهن است که قصد من در این کانال نوشتن درباره موضوعات پیش پا افتاده یا دلمشغولی‌های برخی از جماعت رجال و نسوان نیست وگرنه به جای کانال #روان_نویس مجموعه ای مثل … تشکیل می‌دادم. هر روز کلیپ آپلود می کردم و جوک‌های خنده دار می فرستادم.

مردم هم از این‌ها اتفاقا دوست دارند. همین است که کانال‌های فکری و اندیشه‌ای مانند ترجمان یا امثال آن ها(فارغ از جناح و حزب و قبیله اشان) بیش از چندهزار عضو ندارند اما فلان کانال می رود روی یک و نیم میلیون بیننده و …

اما خداوکیلی در کشوری که سالانه ۱۵۰ هزار تحصیلکرده خود را مهاجرت می دهد. آب لیتری هزارتومان، هندوانه کیلویی ۲۰۰ تومان تولید می کند. کشوری که ۹۰ درصد نخبگان المپیادهایش رفته اند. کشوری که اگر نفت نفروشد جانش به لبش می رسد.

کشوری که سازمان های تامین اجتماعی اش ورشکسته هستند.

کشوری که بهره وری اش در حوزه کار و تلاش رده چندهزارم جهان است. برای نان مردمش گندم وارد می کند؛  بودجه پژوهشی اش برگشته به درصد سی سال قبل و بازیگرانش رای جمع می‌کنند و نخبگانش فرار.

کشوری که ۹۸ درصد بودجه آموزش و پرورش فرزندان خود را صرف حقوق دادن به معلمان می کند و فقط دو درصد برای کارهای دیگر می گذارد.

کشوری که بین ۵۰ تا ۶۰ درصد مجلات و روزنامه هایش برگشت می‌خورد و خمیر می شود. کشوری که سرانه مطالعه اش در مقایسه با هند ۱۱۲ دقیقه ای فقط ۱۳ دقیقه است.

معلوم است که زنانش باید روسری‌اشان را برداند؛ بد نیست آقایان هم کمی کلاهشان را بالاتر بگذارند...

بعضی ها فکر می کنند در غرب چون روسری ها کنار رفت پیشرفت حاصل شد در حالی که نمی دانند آن ها زمانی که قرون وسطی را هم می گذراندند روسری نداشتند. زمانی که با دو جنگ جهانی ۶۰ میلیون نفر از هم نوعان خودشان را کشتند هم روسری نداشتند.

آن ها با برداشتن روسری بزرگ نشدند، با کار بزرگ شدند؛ با تحمل سختی و زحمت قدرتمند شدند وگرنه ما زمان شاه هم روسری در کشورمان اجبار نبود. امروز در هیچ کشوری اجباری نیست و از میان ۲۰۰ و اندی کشور جهان ۹۰ درصدشان مثل خودمان هستند نه مثل آمریکا و جهان اول.

به قول امیر کبیر: قبلا فکر می‌کردم اگر مسئولین درست شوند کشور درست می‌شود اما مدت هاست به این نتیجه رسیده‌ام کشورم بیشتر از مسئول خوب به یک مصلح اجتماعی و مردم متفکر نیازمند است.

انتهای پیام /ج

ابرنیوز