به گزارش یزدبانو به نقل از آی هوش؛ عقب ماندگی ذهنی توان هوشی کمتر از میانگین جامعه (ضریب هوشی کمتر از ۷۰) که با یک آزمون استاندارد ضریب هوشی سنجیده می شود. ضریب هوشی ۱۳۰-۸۰ طبیعی در نظر گرفته می شود؛ میانگین طبیعی ۱۰۰ است . اختلال عملکرد هوشی منجر به عدم توانایی فرد در انجام مسؤولیت های عادی زندگی می گردد.تقسیم بندی مربوط به چهارمین طبقه بندی راهنمای آماری و تشخیصی اختلالات روانی (DSM IV ) است که به شرح زیراست:

عقب ماندگی ذهنی خفیف: ۷۰-۵۰ (کد DSM IV آن=317 )
۸۰ درصد افراد عقب ماندگی دهنی در این گروه هستند. از نظر ظاهری طبیعی هستند و نقایص حسی و حرکتی آنان خفیف است. بنابراین عقب ماندگی ذهنی آنان تا شروع مدرسه تشخیص داده نمیشود. در سنین بزرگسالی می توانند زندگی مستقلی داشته باشند. گرچه در مواردی مثل خانه داری, اشتغال و مواجه با موقعیت های استرس زا نیازمند کمک ستند.

عقب ماندگی ذهنی متوسط: ۴۹-۳۵ (کد DSM IV آن=318.0 )
۱۲ درصد کل بیماران را تشکیل می دهند , یادگیری زبانی در حد برقراری ارتباط کافی است و اکثرا می توانند نحوه مراقبت از خود را یاد بگیرند. در دوران بزرگسالی اکثرا قادرند کارهای روزمره را انجام بدهند.

عقب ماندگی ذهنی شدید:
۳۴-۲۰ (کد DSM IV آن= 318.1)حدود ۷% کل بیماران هستند. رشد آنان در دوران پیش دبستانی شدید کاهش یافته است و بنابراین یادگیری آنان در مدرسه نیز همینطور است. البته بسیاری از آنان میتوانند نحوه مراقبت از خود را بیاموزند و با جملات ساده ارتباط برقرار کنند. در بزرگسالی می توانند وظایف ساده ای را انجام دهند و فعالیتهای اجتمائی محدودی دارند. بسیاری مشکلات جسمانی همراه دارند. تعداد اندکی از آنان توانائی شناختی ویژهای دارتد که در حالت طبیعی نیازمند هوش بالاست مثل محاسبات ریاضی ذهنی یا حافظه قوی . این افراد احمق دانشمند نامیده می شوند.

عقب ماندگی ذهنی بسیار عمیق :
کمتر از ۲۰ (کد DSM IV آن=318.2 )یک در صد عقب ماندگان ذهنی در این گروهند. تعداد اندکی از آنان می توانند کاملا از خود مراقبت کنند و نیز تعداد کمی می توانند رفتار های اجتمائی یا توانائی سخن گفتن داشته باشند.

کودکان استثنایی (کد DSM IV آن=319 )
همواره یکی از دلایلی که ما نمی توانیم اطلاعات کاملاً مربوط و جامعی در مورد کودکان و دانش آموزان استثنایی بدست بیاوریم اینست که معمولاً وقتی با کودک استثنایی مواجه می شویم ذهن ما بخاطر انباشته شدن ، از غیر عادی بودن ذهنی یا جسمی کودک پیشداوری می کند و غالباً ویژگیهای خاصی که کودکان استثنایی دارند ( نابینایی – ناشنوایی – عقب ماندگی و ) مشخصه اصلی آنها می شود .

علائم
عقب‌ماندگی‌ ذهنی‌ خفیف‌ در بسیاری‌ از موارد تا هنگامی‌ ورود کودک‌ به‌ مدرسه‌ تشخیص‌ داده‌ نمی‌شوند. فعالیت‌های‌ ذهنی‌ نظیر ریاضیات‌ و حساب‌ کُندتر از معمول‌ انجام‌ می‌شود، توانایی‌ خواندن‌ مختل‌ بوده‌ و هیجانات‌ کودک‌ ممکن‌ است‌ بچه‌گانه‌تر از سن‌ واقعی‌اش‌ باشد. کودک‌ ممکن‌ است‌ فعال‌تر از حد معمول‌ بوده‌ و یا حرکات‌ غیرارادی‌ مکرر داشته‌ باشد. بیمار ممکن‌ است‌ دچار تأخیر تکاملی‌ به‌صورت‌ مشکلات‌ تکلم‌ و زبان‌، تأخیر در مهارت‌های‌ حرکتی‌، نقایص‌ حسی‌ (کُندی‌ در پاسخ‌ دادن‌ به‌ مردم‌، صداها، اسباب‌بازی‌ها یا غیره‌)، یا اختلالات‌ عصبی‌ باشد. تشنج‌، بی‌اختیاری‌ مدفوع‌ و ادرار و مشکلات‌ شنوایی‌ نیز ممکن‌ است‌ وجود داشته‌ باشد. عقب‌ماندگی‌ شدید و بسیار شدید اغلب‌ در بدو تولد تشخیص‌ داده‌ می‌شوند.

علل
• اختلالات ژنتیکی ـ مادرزادی متابولیسم یا اختلالات کروموزومی.
• عفونت های مادرزادی داخل رحمی ، اختلال خونرسانی جفت به جنین ، عوارض بارداری (عفونت ها، پره اکلامپسی ،اکلامپسی ، مصرف الکل یا سوءتغذیه مادر

• قبل از تولد ـ زودرس یا دیررس بودن نوزاد، آسیب های حین تولد و اختلالات متابولیک
• پس از تولد ـ اختلالات متابولیک یا غددی ، عفونت ها، صدمات ، عوامل سمی یا سایر علل آسیب مغزی ، سوءرفتار با کودک
• مراقبت های پیش از زایمانی ضعیف در مورد مادر
• سابقه خانوادگی عقب ماندگی ذهنی
• وضعیت اجتماعی ـ اقتصادی نامطلوب خانواده
• مصرف داروها توسط مادر مثل
 آسپرین به مقدار زیاد باعث شکاف کام ، هموراژی و یرقان در کودک می شود
ویتا مین ها : ویتامین د اگربه مقدار زیاد در حاملگی مصرف شود باعث افزایش کلسیم خون نوزاد می گردد . نـوزادان مبتلا بعداز تولد ، دچار استفراغ ،یبوست ، افزایش ادرار ، تشنگی و ضعف عضلانی می شود و از نظر جسمانی ، دارای گوشهــای پایین ترازحد معمول ، صورت غیر طبیعی یا چسبندگی گوشه داخلی چشم میباشند صدای قلب غیرعادی است و عقب ماندگی ذهنی نیزوجود دارد .
 ازدیاد مصرف ویتامین آ نیز برای جنین مضرمی باش
 داروهائی که ممکن است کوری ایجاد نمایند عبارتنداز: کلرپرومازین، کلروکین

عوارض
• افراد دچار عقب ماندگی خفیف ، قابلیت فراگیری برای اداره یک زندگی مفید و بدون وابستگی به دیگران را دارا هستند
• افراد دچار عقب ماندگی متوسط آموزش پذیر هستند، ولی اغلب نیازمند مراقبت های حفاظتی (نظیر خانه گروهی ) می باشند.
• افراد دچار عقب ماندگی شدید یا بسیار شدید معمولاً نیازمند مراقبت دایمی هستند.
• مشکلات روانی و رفتاری در کودکان
• تحمیل استرس به خانواده برای تطبیق دادن خود با فرد دچار عقب ماندگی ذهنی
• سوءاستفاده از فرد دچار عقب ماندگی از جمله سوءاستفاده جنسی
• افسردگی و انزوا طلبی اعضاء خانواده در فامیل و اجتماع
• اختلاف و متارکه زوجین
• نا سازگاری دیگر اعضاء خانواده

روش درمان
با یک آزمون استاندارد ضریب هوشی سنجیده می شود. ضریب هوشی ۱۳۰-۸۰ طبیعی در نظر گرفته می شود؛ میانگین طبیعی ۱۰۰ است .اگر کمتر از 70 باشد، فرد دارای عقب ماندگی ذهنی است.
درمان و دارو:اقدامات تشخیصی شامل مشاهده نشانه های عقب ماندگی در فرد توسط اعضای خانواده است . معاینه فیزیکی و آزمون های
 

انتهای پیام / ص