Navigation Navigation

محتوا محتوا

به جای اهانت به مردم، ریشه‌ی این اعتراض‌ها را آسیب شناسی کنید!

چند نکته پیرامون اعتراض مردم یزد به معاون رئیس‌جمهور!


چه چیزی موجب شده که این روزها مردم ایران، فارغ از سلیقه‌های سیاسی مختلفی که دارند، در یک مسئله اشتراک نظر داشته باشند.

یزدامروز؛ این را چندین‌بار از خطیب خوش‌بیان حاج آقای قرائتی شنیده‌ام و احتمالا شما هم شنیده‌اید که: «نباید مردم را بین دو نماز برای سخنرانی گروگان گرفت!» رسم ناپسندی که در برخی نماز جماعت‌ها دیده می‌شود. با این وجود، اما در هیچ نمازجمعه‌ای رسم نیست که سخنران بین دو نماز سخنرانی کند! معمولا این امر یا قبل از شروع خطبه‌ها و در مواردی هم بعد از خطبه‌‌ها صورت می‌گیرد، به طوری که فردی که در خطبه‌های نماز جمعه سخنرانی می‌کند به «سخنران پیش ازخطبه‌ها» معروف است. اما از آنجایی که احتمالا آقایان به خوبی مطلع بوده‌اند که مردم حالا دیگر گوششان از شنیدن حرف‌های دولت‌مردان یازدهم پر است، راهی جز این نبوده که در نماز جمعه یزد، معاون جناب روحانی بین دو نماز مردم را گروگان بگیرد و نطق انتخاباتی بفرماید. فارغ از این مسئله، اما در رابطه با سخنرانی حسینعلی امیری معاون پارلمانی رئیس‌جمهور در نماز جمعه یزد چند نکته گفتنی است:

اول اینکه؛ دولت‌مردانی که باید مدام به فکر مشکلات مردم و جامعه باشند و در این راه اصلا شب و روز نداشته باشند، چطور به خود اجازه می‌دهند شش ماه مانده تا انتخابات، وارد کارزار انتخاباتی شوند. مگر دولت خود مجری انتخابات نیستند؟! و اصلا مگر تریبون نمازجمعه، جای نطق انتخاباتی است؟!

دیگر اینکه؛ از ابتدای روی کار آمدن دولت یازدهم، برجسته‌ترین اقدام دولت‌مردان حمله به دولت قبل و لجن‌پراکنی نسبت به اقدامات دولت گذشته بوده است. سئوال مهم این است که آیا بعد از گذشت سه ونیم سال از عمر دولت یازدهم، آیا حالا دیگر وقت آن نرسیده که حضرات قدری هم از اقدامات و خدمات(؟!) خودشان برای مردم بگویند. آیا آقایان فکر نمی‌کنند، حمله به دولت قبل، دیگر ترفندی نخ‌نما شده است و مردم چنین رویه‌ای را از دولتی‌ها نمی‌پذیرند و منتظر گزارش کار از فعالیت‌های خود آن‌ها هستند؟!

نکته مهم دیگر اینکه؛ حامیان دولت و ارتش رسانه‌ای وابسته به آن‌ها، در واکنش به اعتراض مردم یزد به امیری، به اهانت به مردم روی آورده‌اند و برای توصیف نمازگزاران یزدی، از واژه‌های چون «اراذل و اوباش» -که بیشتر در خور خودشان است- استفاده کرده‌اند. سئوال مهم این است که آیا بهتر نیست آقایان به جای اهانت کردن به مردم، به این فکر کنند که چرا مردم دیگر حاضر نیستند حتی سخنان دولت‌مردان را هم بشنود و چرا جامعه، اینگونه به دولتی‌ها واکنش نشان می‌دهد؟! چه چیزی موجب شده که این روزها مردم ایران، فارغ از سلیقه‌های سیاسی مختلفی که دارند، در یک مسئله اشتراک نظر داشته باشند و آن هم اعتراض و انتقاد از دولت یازدهم و عملکرد این دولت است؟! مگر غیر از این است که مردم کرمانشاه در سفر چند ماه قبل رئیس‌جمهور به این استان، اعتراض خودشان را نسبت به شعارهای وی نشان دادند، آیا اگر همان زمان دولتی‌ها منشا اعتراض‌های مردم را مورد بررسی قرار می‌دادند، بازهم شاهد چنین مسائلی بودیم؟

آقایان دولتی‌ها باید بدانند، واکنش روز گذشته مردم، واکنش به ناکارآمدی تاریخی دولت یازدهم در کشور است. واکنش به رکود بی‌سابقه بر کشور، واکنش به تعطیلی صدها واحد تولیدی، واکنش به حقوق‌های ده‌رقمی مدیران و اختلاس‌های بی‌سابقه در دولت، واکنش به جابجایی رکورد فساد در کشور توسط دولت یازدهم، واکنش به فریب مردم و تحمیل خسارت محض برجام و... بود.

ای کاش دولت مردان یازدهم به جای سیاست‌بازی و ورود زودهنگام به انتخابات سال 96، قدری هم به فکر مشکلاتی که مردم با آن‌ها دست وپنجه نرم می‌کنند، بودند.

حمیدرضا زارع

انتهای پیام/






آخرین اخبار آخرین اخبار