عصر فرهنگ، «محمد علي طالبي» معاون سیاسی امنیتی استاندار یزد، روز يكشنبه 7 تيرماه در نشستي كه به منظور برنامه ريزي برگزاري روز جهاني قدس در سالن اجتماعات صدا و سيماي مركز يزد برگزار شد، گفت: «بايد سعي كنيم تا برنامه ها و شعارهاي ما بگونه اي نباشد كه بخشي از جامعه و مردم را آزرده نمايد و ارتباطي هم با روز قدس و اين مناسبت نداشته باشد بلكه بايد اين روز را به روز وحدت و انسجام جامعه خودمان تبديل نماييم.» در رابطه با این سخن معنادار گفتنی بسیار است؛

اما...

1. در روز قدس سال 88 عده ای به خیابان آمدند و بر خلاف فلسفه وجودی روز قدس و خلاف آرمان های امام راحل همنوا با غرب شعار «نه غزه، نه لبنان» سر دادند. عده ای فریب خورده که به خاطر منافع دنیایی، چشم خود را بر جنایات فجیع رژیم اشغالگر قدس فرو بستند و نقش پیاده نظام ارتش اسرائیل را در خیابان های ایران بازی کردند. آیا اگر امسال شعار «مرگ بر اسرائیل» سر دهیم این بخش اندک از جامعه ما آزرده نمی شوند؟!

2. متاسفانه آمریکا هم به عنوان بزرگترین حامی این رژیم کودک کش در ایران طرفدارانی دارد. کسانی که هنوز خواب آمریکا می بینند. امثال زیبا کلام هایی که آمریکا را حتی در ساقط کردن هواپیمای مسافربری ایران هم بی گناه می دانند و ترجیح می دهند تمام جنایات شیطان بزرگ، از کودتای 28 مرداد گرفته تا واقعه طبس، جنگ تحمیلی و جنگ تحریمی را نادیده بگیرند. حال که ممکن است فریادهای «مرگ بر آمریکا» به مذاق این عده خوش نیاید، چه باید کرد؟

3. شاید منظور معاون سیاسی امنیتی استاندار یزد از طرح این مسائل، اشاره به اعتراضات خودجوش مردمی در اعتراض به مذاکره با شیطان بزرگ در هر مناسبتی باشد.  
اولاً؛ بعد از اعلام سیاست نرمش قهرمانانه توسط رهبر انقلاب، ملت ایران موقتاً، برای اتمام حجت و نمایان شدن چهره آمریکا برای کسانی که هنوز خواب آمریکا می بینند، سکوت اختیار کردند.
ثانیاً؛ اعتراض ها، تجمعات و راهپیمایی ها در اعتراض به «توافق به هر قیمتی» پیش از آن که مخالفت با سیاست خارجی دولت دبیر باشد می تواند اهرم فشاری در دست مذاکره کنندگان باشد. اهرمی که به واسطه آن طرف غربی را مجاب به پذیرش یک توافق برد- برد کند. بهتر است دولتمردان همانطور که مردم در اجرای سیاست نرمش قهرمانانه بدان ها اعتماد کرده اند، اندکی هم به مردم اعتماد داشته باشند.
ثالثاً؛ در حالی که رهبر انقلاب می فرمایند « نظام اسلامی، اندرونی و بیرونی ندارد» چرا مردم و نمایندگان مردم در مجلس باید از محتوای مذاکرات بی خبر باشند؟ چرا منبع مردم ایران برای اطلاع جزئیات باید رسانه های اسرائیلی باشد؟ با این وجود به مردم حق بدهید که نگران باشند و در هر فرصتی این اعتراض خود را ابراز کنند.
رابعاً؛ زمانی که مردم  و دلسوزان هیچ گوش شنوا، هیچ تریبون و هیچ راهی برای انعکاس مخالفت خود ندارند، و در صورت کوچکترین اعتراضی به بیسوادی متهم شده و به جهنم حواله می شوند، راه دیگری باقی می ماند؟ آیا این نامحرم دانستن مردم و توهین به کوچکترین انتقاداتشان آن ها را آزرده نمی کند؟ دولتمردان دولت تدبیر تا کنون برای اینکه خاطر مردم آزرده نشود، چه گام هایی برداشته اند؟
اصلا کسانی که در هر مناسبتی حتی حضور زنان در ورزشگاه پیشنهاد رفراندوم می دادند، اکنون چرا سکوت کرده اند؟ این حضور، این شعارها، این دستنوشته ها انعکاس نظرات مردم نیست؟

4. جناب طالبی! بعد از تجربه شکست جشن «روحانی تنها نیست» در یزد آن هم علی رغم دستور کتبی حضرتعالی، باز هم انتظار دارید با یک سخنرانی خواست و اراده مردم را تغییر دهید؟

ر. وصال