علی غفاری؛ کارگردان، این‌بار با یک فیلم ضدصهیونیستی به نام «ابوزینب» وارد جشنواره شد. البته به دلیل رونمایی در جشنواره فیلم مقاومت و چند اکرانی که در این جشنواره داشت، در جشنواره فجر در بخش خارج از مسابقه اکران می‌شود.

نسخه‌ای که تحویل سی‌وسومین جشنواره فیلم شد، بسیار متفاوت از نسخه‌ای است که در جشنواره فیلم مقاومت دیده‌ شده است . ظاهراً کارگردان از بازخوردهایی که از مخاطبان فیلم «ابوزینب» در جشنواره مقاومت دریافت کرده، سه سکانس به فیلم اضافه کرده است.

ابوزینب در جشنواره مقاومت کاندید دریافت جوایز متعددی شد و به نظر اگر وارد بخش مسابقه جشنواره فجر نیز می‌شد، شانس زیادی برای دریافت جایزه پیدا می‌کرد.

این فیلم به تهیه‌کنندگی مرتضی شعبانی و محصول مشترک ایران و لبنان است. اکثر بازیگران و عوامل فیلم، لبنانی هستند و زبان فیلم عربی است که البته با زیرنویس فارسی همراه است. کارمن لبس، باسم مغنیه، عمار شلق، یوسف حداد و اغوب دوجرجیان بازیگران اصلی این فیلم هستند. با وجود عربی بودن فیلم ، داستان جذاب و ساختار محکم فیلم مخاطب را همراه و جذب فیلم می کند. اینکه بیننده با وجود نیاز به مطالعه زیر نویس همچنان از تماشای فیلم خسته نمی شود و فیلم را با اشتیاق دنبال می کند خود گواهی بر جذابیت داستان و فیلمنامه و همچنین کارگردانی و فیلمسازی خوب "ابوزینب" است.

"ابوزینب"ماجرای مقاومت یک خانواده لبنانی در سال‌های اشغال این کشور به دست نیروهای رژیم صهیونیستی می‌پردازد. این فیلم روایتگر ایثار و فداکاری مادر خانواده‌ای‌ است که با تحمل رنج‌های فراوان، رازی را در سینه نهفته دارد. عمده لوکیشن های فیلم در جنوب لبنان و روی خط مرزی جنوب لبنان و بخش فلسطین اشغالی است.

«ابوزینب» قصه خانواده‌ای در جنوب لبنان را روایت می‌کند که فرزندان آن‌ها طی سال‌های 1985 تا2000 که لبنان در اشغال اسراییل بوده، نقش مؤثری در ایستادگی در مقابل اسراییل داشته‌اند و در این میان، مادر خانواده نقشی عمیق و کلیدی در هدایت فرزندانش به مسیر مقاومت دارد. دو شهید و دو اسیر از فرزندان این خانواده، سند ارادت آنان به مقاومت لبنان است.

"ابوزینب" فیلمی به شدت قابل احترام است.فیلمی که به مخاطب خود ارزش قائل است.

این فیلم یک درام عاطفی است که به موضوع مقاومت می پردازد. فیلم صحنه های اکشن خود را هم دارد اما فیلم جنگی به حساب نمی آید. غفاری تلاش کرده با استفاده از فضای عاطفی ناشی از رابطه مادر و فرزندی که خود را برای عملیات آماده کرده اند، معماهای شکل گرفته در داستان را حل کند و در کنار حل معما، به مقاومت مردم در جنوب لبنان بپردازد.

ابوزینب اسم مستعار پسر جوان این خانواده است که با مقاومتش لرزه بر اندام صهیونیست‌ها افکنده؛ تا جایی‌که آن‌ها خانه‌به‌خانه به دنبالش می‌گردند تا هویت او را شناسایی کنند و تنها کسی که ابوزینب را می‌شناسد، مادرش است. حتی زمانی‌که او عملیات استشهادی بزرگی را طرح‌ریزی و اجرا می‌کند، چگونگي اجرا و هویت کسی كه اين عمليات شهادت‌طلبانه را انجام داده بود، تا چندين سال به‌عنوان معما باقي ماند تا این‌که سيد حسن نصرالله؛ دبيركل حزب‌الله لبنان، كه در آن زمان از رهبران حزب‌الله بود، در سال 2000 ميلادي بعد از گذشت 13 سال از آن حادثه؛ يعني زمانی که مقاومت، اسراییلی‌ها را از خاک لبنان بیرون راند، بی‌مقدمه پرده از اين معما برداشت و در آن زمان بود كه همه دريافتند كه ابوزینب که سرمشق بسیاری از جوانان استشهادی جنوب لبنان بوده است و به یادش گل لاله روی طاقچه خانه‌هایشان گذاشته بودند؛ پسرک نحیف و لاغراندامی بوده که همه فکر می‌کردند از ترس جنگ از کشور خارج شده است.

در انتهای فیلم که پرده از راز ابوزینب برداشته می‌شود، صدای سید حسن نصرالله؛ دبیرکل حزب‌الله لبنان را می‌شنویم که می‌گوید ابوزینب کسی نیست جز عامر کلاکش از روستای دببین در جنوب لبنان که سرمنشأ بسیاری از عملیات‌های استشهادی شد.

اگرچه ابوزینب قهرمان مردم لبنان است، اما به نظر می‌رسد که کارگردان قصد داشته توجه مخاطب را به این موضوع جلب کند که در حقیقت قهرمان داستان ابوزینب، مادری است که او را این‌چنین در دامن خویش پرورانده و با صبر و مقاومتی وصف‌ناشدنی ثمره زندگی‌اش را گویی از همان کودکی برای مبارزه علیه دشمن و فداشدن در راه میهن آماده می‌کند و وقتی از او می‌پرسند چطور توانستی؟؛ می‌گوید چون وطنم را بیشتر دوست داشتم...

فیلم در کارگردانی، تدوین، تصویربرداری و گره که در داستان دارد و مخاطب را دنبال گشایش یک راز می کشاند خوب است. تدوین بسیار خوب فیلم و هماهنگی موسیقی متن با سکانس ها و پلان ها به موفقیت و اثر گذاری فیلم کمک شایان کرده است. همچنین از بازی خوب بازیگران فیلم علی الخصوص بازیگر نقش مادر خانواده نباید چشم پوشی کرد.

نکته ی حائز اهمیت دیگری که باید به آن اشاره کرد صحنه های اکشن و جنگی فیلم است. این صحنه ها هرچند کوتاه است اما از ساختار خوب و بسیار باورپذیری برخوردار است. صحنه های انفجار بسیار خوب از آب درآمده است و حس مقاومت و قدرت حزب الله را به مخاطب منتقل می کند.