در جشنواره سی و سوم فیلم فجر با وجودی که تلاش زیادی شده بود تا فیلم های پر حاشیه به جشنواره راه پیدا نکنند اما در این میان اکران یک فیلم در سالن همایش های برج میلاد اهالی رسانه را شوکه کرد.

فیلمی با نام " خانه دختر" که البته پیش از همه "بی بی سی" خبر داده بود که این فیلم مهم است و علاقمندان سینما را به دیدنش ترغیب کرده بود. فیلم چنان بی پروا از خط قرمزهای محتوایی گذشته بود که تا مدتی بعد از پایان فیلم خیلی ها ماجرای فیلم را باور نمی کردند و دنبال معنا و تفسیر دیگری برای آن بودند. بعد هم خیلی ها اطمینان داشتند که این فیلم اجازه اکران نخواهد گرفت.بعضی دیگر گمان می کردند اگر اجازه بگیرد با جرح و تعدیل زیاد  و در صورت حذف دو مورد اساسی می تواند رنگ پرده سینماها را ببیند.

بهترین زمان اکران برای یک فیلم هنجارشکن

 از سوی دیگر اصلاحات هم طبق گفته عوامل فیلم بسیار کوتاه و درحد چند ثانیه بوده است و شهرام شاه حسینی کارگردان این فیلم پیش از این در گفتگو با رسانه ها با اشاره به اینکه تغییرات اندکی در فیلم سینمایی «خانه دختر» رخ داده است، گفت : پیش از این پروانه نمایش «خانه دختر» صادر شده بود، اما برای اکران تغییرات اندکی در حد ۲ تا ۳ پلان در این فیلم انجام شده است. اصلاحات انجام شده در فیلم ۳۰ ثانیه است که به اصل فیلم لطمه ای وارد نکرده است.

گویا از میان تمام پلان های پر مشکل فیلم مسولان فقط به قصد اینکه دهان منتقدان با حربه اصلاح شدن بسته شود صرفا دو پلان حذف شده است .جایی که پدر با نگاهی رعب آور  به دختر کوچکش زل می زند و دومی دیالوگی است که در بخش پایانی فیلم از جانب پدر به دختر گفته می شود و ...همین.

 حالا گویا "خانه دختر" با حذف این پلانها پروانه نمایش گرفته و پخش کننده آن که هدایت فیلم است علاقه فراوانی دارد که آن را در اکران دوم نوروزی و در یکی از گروههای سینمایی آزادی یا قدس روی پرده بفرستد.

خانه کدام دختر؟

 و اما داستان فیلم درباره دختری از یک خانواده متوسط است که قرار است با پسری از خانواده ای سنتی و مذهبی ازدواج کند.

مادر و خواهر پسر که مذهبی هستند کمی پیش از برگزاری مراسم عروسی دختر او را به بهانه ای به خارج از خانه می برند.در میانه راه دختر متوجه می شوند که آن دو قصد دارند او را برای تایید باکره بودن نزد پزشک ببرند.

دختر که هراسان و نگران است از چنگ آن دو زن می گریزد. همه به دنبال او هستند و درست یک روز قبل از عروسی وقتی سالن و غذا و همه چیز آماده است تلفنی به همه خبر داده می شودکه دختر خودکشی کرده و مراسم برگزار نمی شود.

داماد( بهداد ) چندان شوکه نشده و ناراحت نیست.بیشتر به دنبال این است که مراسم ختم و دفن دختر آبرومندانه باشد. او حتی با شک می گوید قبل از اسم دختر روی سنگ قبرش حک کنند" دوشیزه "

از سوی دیگر در خلال گفتگوها معلوم می شود که دختر اهل رابطه برقرار کردن با پسرها نیست.اهل شبکه های مجازی و چت کردن و این قبیل کارها هم نیست و همیشه سرش به کار خودش گرم بوده است.

حالا از این به بعد مخاطب به دنبال کسی می گردد که باکره گی او را از بین برده است.

از همه هم بدتر این که نشانه هایی که کارگردان می دهد در مورد خطاکار بودن پدر آن دختر، از همه پررنگ تر است و دیالوگ های پر ابهام و صحنه هایی که مخاطب را به سمت خطاکار بودن پدر هدایت می کند.

حالا با این اوصاف باید منتظر ماند و دید که آیا مجلس و کمیسیون فرهنگی که همواره در این مدت در حوزه نظارت پیشتاز بوده و با وجود بمباران رسانه های شبه روشنفکر دغدغه فرهنگی ستودنی از خود نشان داده اند یک بار دیگر وارد عمل می شوند تا یک تنه مانع از قبح شکنی ها و نمایش فیلم های پر حاشیه و هنجار شکن شود یا این بار سکوت خواهد کرد.