عصر فرهنگ، توجه و پایبندی به اصول دینی و اجتماعی و تبعیت از آن می تواند ضامن بقا و رشد و بالندگی در جامعه شود. به راحتی این موضوع را می توان پذیرفت که حرکت بر خط معنویت و مدار اخلاق چه میزان می تواند موثر باشد و فاصله گرفتن از آن می تواند تبعات جبران ناپذیری را برای آن جامعه فراهم نماید.

طی آخرین گزارش های رسیده، دنیای رسانه و تبلیغات و ارتباطات در جامعه کنونی  در کنار مزایا و محاسنی که دارد، شرایط را برای تحت الشعاع قرار گرفتن مهمترین دستور دینی و عرفی در جامعه به نام ازدواج فراهم کرده و از طرفی موقعیت را برای ترویج و آسان تر کردن شرایط جدایی و طلاق فراهم تر نموده است.

شاید موضوعی به اهمیت ازدواج و پایدار نگه داشتن آن در قرآن و روایات به این حد سفارش نشده باشد. چرا که ضامن حفظ عفت و پاکدامنی در هر جامعه ای جز این نیست و بر همین اساس ضامن بقا و حفظ نسل نیز همین موضوع می باشد.

با نگاهی اجمالی و رجوع به دفاتر اسناد کشور با آماری روبرو می شویم که زنگ خطری را به صدا در می آورد. منحنی رشد بی رویه طلاق و کاهش ازدواج شرایط را برای یک بحران فرهنگی جدی در جامعه فراهم می کند.

این آمار زمانی بیشتر از گذشته ذهن ها را به خود معطوف می کند که آمارها حکایت از یک طلاق در ازای 4 ازدواج پیدا می کند. بر اساس آمارها سال گذشته طلاق 5.3 درصد افزایش و ازدواج با کاهش 6.5 درصدی روبرو بوده است. ارقامی که پایه های مهمترین ارکان و نهادهای اجتماعی به نام خانواده را به لرزه در می آورد. آن هم در جامعه ای که بر اساس آموزه های دینی و اجتماعی آن، خانواده و حفظ آن اهمیتی  بیش از هر نهاد دیگری دارد.

یکی از بسترهایی که به تازگی با تبلیغات، مخاطبین زیادی را به سمت خود جلب کرده است طلاق توافقی است. موضوعی که در تبلیغات روزنامه ها و سایت ها با عناوینی چون: "طلاق بدون حضور زوجین"، "طلاق توافقی در کوتاهترین زمان تا ده شب"، "طلاق بدید حق الوکاله را اقساط پرداخت کنید" و .... به چشم می خورد. ظاهرا در این تبلیغات مهمترین موضوع در خانواده دریافت پول به هر قیمتی می باشد. حتی اگر به قیمت از دست دادن مهمترین نهاد اجتماعی باشد. وکلایی که با این تبلیغات و تسریع در رساندن زوجین به پای میز طلاق اعداد و ارقامی تا 5 میلیون تومانی دریافت می کنند. به ادبیاتی ساده تر هر چه طلاق زودتر و آسانتر، دریافتی بالاتر و این آغازی بر یک فاجعه است که شاید از دید مسئولین و نهادهای ذیربط مغفول مانده باشد.

اصلاح ذات البین بر اساس آموزه های دینی از اولویتهای هر جامعه ای می باشد. به همین دلیل قبل از ایجاد ساده ترین مشکلات حتی در حد محلی و نزاعهای مختصر، افرادی سعی می کنند با میانجیگری شرایط را برای برقراری صلح و آرامش فراهم کنند. سلامت روانی در جامعه ای که نزاعها و فاصله ها و در معنای خانوادگی آن طلاقهای کمتری داشته باشد قطعا بیشتر خواهد بود.

با این اوصاف اتفاقی که از دید چنین سودجویانی انجام می شود شاید فراتز از یک خیانت باشد. خانواده های بسیاری در جامعه وجود دارند که با مشاوره هایی مقدماتی و ساده و وساطت ریش سفیدان شرایط را برای ادامه زندگی فراهم می بینند و در این بین وجود چنین تبلیغاتی تشویقی است برای هرچه زودتر تمام شدن و بستن پرونده ای به نام زندگی مشترک.

به بیانی ساده تر حاصل این موضوع، می تواند اتفاقاتی از این قبیل را در جامعه دامن بزند:

1-  مبادله کالا به کالایی با موضوع طلاق: