به گزارش یزدرسا، کشاورزان هرمزگان بخاطر کشت گسترده گوجه فرنگی ، پایین بودن قیمت و به صرفه نبودن برداشت، محصولی را که یک سال پای آن زحمت کشیده اند از فرط ناراحتی روی زمین ریخته تا خودروها از روی آن رد شوند و گوجه ها را له کنند.

از یک سو محصول زیاد تولید شده و از سوی دیگرآنقدر ارزان شده که کشاورزان نمی توانند آنها را برداشت کنند وبه بازارمصرف برسانند لذا با جمع کردن بصورت خرمن و عبور دادن خودروها از روی آن عمق ناراحتی خود را ابراز می دارند تا دیگر شاهد داشتن آن نباشند.

درحال حاضر دستمزد روزانه برداشت محصول گوجه فرنگی ازسطح مزارع کشاورزی هرمزگان برای مردان 350هزار ریال وبرای بانوان 250هزار ریال می باشد وهر کارگر بطور متوسط روزی 20 تا 30جعبه گوجه فرهنگی هشت تا 10کیلویی می تواند برداشت کند این درحالی است که هرکیلو گوجه فرهنگی را دو هزار ریال از کشاورز خریداری می کنند .

قیمت هرجعبه یا همان صندوق خالی 25هزار ریال است ودریک حساب سرانگشتی برای کشاورز که هزینه های فراوان شده این قیمت مقرون به صرفه نیست وتشخیص داده که آن را برداشت نکند چون خریدار ندارد لذا در پی رفع این مشکل گوجه فرنگی هایی که برداشت کرده روی زمین رها می کند.

در تعطیلات نوروز امسال شاهد بودیم در بسیاری روستاها گوجه فرنگی ها در صندوق ها پر شده وکنار جاده گذاشته که مردم فقط پول همان صندوق یعنی 25هزار ریال بدهند وگوجه را رایگان ببرند ولی کسی استقبال نمی کرد.

یکی از کشاورزان به مردم می گفت تو را به خدا این گوجه ها را ببرید واز جلو چششم دور کنید که دارم سکته می زنم امسال چیزی از این محصول عایدم نشده و هرچه بوده پول سم ، کود، آب ، برق و دستمزد کارگر دادم حالا نمی خواهم ببینم که محصول یک سال کشاورزی ام هدر رفته است.

در برخی از روستاهای بندرعباس گوجه ها آنقدر زیاد بود که وقتی کسی از این محل عبور می کرد صدا می زندند گوجه با خود ببرید حداقل شما در شهر با آن ربع گوجه درست کنید.

واقعا باید کشاورزی به این روز برسد که کشاورز حتی نتواند هزینه همان کاشت و برداشت خود دربیاورد و به مرز سکته وجنون برسد که محصولی که یکسال پای آن نشسته روی خاک بریزد و لگ مال کند تا ازبین برود.؟

استان هرمزگان با وجود خشکسالی 18ساله، همچنان کشاورزی درآن رونق دارد ولی حیف که متولی برای هدایت و حمایت ندارد و کشاورز باید تاوان این ندانم کاریها بدهد که محصولی به این خوبی کشت شده و خریدار ندارد تا حدی که کشاورز آن را معدوم می کند ومن وقتی این صحنه ها را دیدم یاد ریختن گندم توسط آمریکا در دریا افتادم که از فرط اینکه قیمت ها پایین نیاید آن را به دریا می ریزند آنها حداقل از کشاورز می خرند بعد معدوم می کنند اما ما چه؟ 

همچنین دیده بودیم که در برخی از کشورهای اروپایی ( اسپانیا) یک روز به نام گوجه فرنگی نام گذاشته شده که دراین روز مردم با گوجه فرنگی به همدیگر می زنند و یا در حوض پر از گوجه فرنگی شنا می کنند که البته اینها از روی سیری و خوشحالی است نه از روی نارحتی.

کشاورزان هرمزگان برای کمک به توزیع محصولات کشاورزی ، گوجه فرنگی را پیش از موعد می کارند و متاسفانه چون راهنمایی درستی از سوی سازمان ذی ربط هم نمی شوند همه نقاط استان بخش زیادی از محصولات آنان گوجه فرنگی است و ازاینرو آنقدر زیاد می شود که روی دست کشاورز می ماند.

با وجود داشتن زمینه کشت محصولات صیفی بویژه گوجه فرنگی در زمین های کشاورزی استان ، در کنار آن واحدهای فرآوری و تبدیل و تولید رب گوجه فرنگی درهرمزگان دایر نشده و ازهمین رو محصول اضافی بویژه وقتی به گوجه فرنگی روی درخت قرمز شد خریداری ندارد و باعث ضرر و زیان فراوان کشاورز می شود.

رییس سازمان جهاد کشاورزی دراین زمینه گفته امسال بدلیل اینکه شماری از باغداران درختان لیموبواسطه بیماری جاروک معدوم شده آنان نیز کشت گوجه وپیاز راجایگزین کرده و سطح کشی این دو محصول هریک از دوهزار500 تن درسال به 10هزار تن رسیده است.

ناصر حیدری پور افزود: این افزایش تولید سبب افزایش عرضه وهمچنین ارزان شدن این دو محصول شده وما برای جبران و رفع این مشکل بخش زیادی از محصول گوجه را خریداری و به کارخانه های رب گوجه فرنگی در فارس ، تهران ومشهد ارسال کردیم.

استان هرمزگان دارای چهار قطب مهم کشاورزی شامل بندرعباس ، میناب ، رودان وحاجی آباد با ظرفیت بیش از 150هزار هکتار وتولید دو میلیون تن محصول کشاورزی است که عمده این کشاورزان در کنار سایر محصولات پیاز و گوجه فرنگی کار هستند که بدلیل نداشتن امکانات اولیه نظیر سردخانه و کارخانه رب گوجه فرنگی پس از رسیدن گوجه ها در محل همراه بوته خشک می شود ویا اینکه معدوم می شود.

منبع:ایرنا