به گزارش یزد آوا ؛ امروز 15 مهر 1392 خورشیدی برابر با 1 ذی الحجه 1434 هجری و 7 اكتبر 2013 میلادی است. مهمترین رخدادهای تاریخ امروز از این قرار است:

ازدواج امیرالمؤمنین امام علی (ع) و حضرت فاطمهٔ زهرا (س) (۲ ق) 

خواستگاران بسیاری از شخصیت‌های بزرگ صدر اسلام، حضرت زهرا (س) را برای همسری خود، از پیامبر اکرم (ص) خواستگاری کردند. اما پیامبر (ص) به هیچ یک از آن‌ها پاسخ مثبت نداد و از ایشان روی برمی‌گردانید. تا اینکه امام علی (ع) به محضر پیامبر (ص) آمد و خواستگاری نمود. پیامبر فرمود: یا علی! پیش از تو کسانی از فاطمه خواستگاری کرده‌اند و او در همه، اظهار کراهت کرده است. اما تو منتظر باش تا برگردم. رسول اللَّه به اطاق حضرت زهرا رفت و فرمود: فاطمه جان، علی بن ابی‌طالب کسی است که قرابت و فضل و اسلام او را شناخته‌ای. من از پروردگارم خواسته‌ام، تو را به بهترین و محبوب‌ترین خلقش تزویج کند. حال، علی از تو خواستگاری می‌کند. نظرت چیست. فاطمه ساکت شد ولی روی برنگردانید و رسول اللَّه در قیافهٔ فاطمه، نارضایتی احساس نکرد. آنگاه حضرت به پاخاست و فرمود: اللَّه اکبر. 

سکوت فاطمه حاکی از رضایت اوست. در این هنگام جبرئیل نازل شد و گفت: یا رسول اللَّه! فاطمه را به علی تزویج کن. خدا، فاطمه را برای علی و علی را برای فاطمه پسندیده است، آنگاه آن حضرت، فاطمه را به علی تزویج کرد. بعد از تهیهٔ مقدمات، آن دو بزرگوار با هم ازدواج کردند. مهریه حضرت زهرا (س) ۵۰۰ درهم بود که علی (ع) با نیمی از آن برای خانه جهاز خرید. پیامبر در این باره فرموده است: من فاطمه را به ازدواج علی (ع) در نیاوردم مگر آن هنگام که خدا، آن را به من فرمان داد. بدین ترتیب، نور به نور رسید و صدیقهٔ طاهره به منزل حضرت علی (ع) قدم گذاشت تا از آن وصلت مبارک، دو سید جوانان اهل بهشت و زینَبین و پس از آن‌ها ائمهٔ اطهار و راهنمایان توحید، قدم به دنیا گذارند و ظلمت جهان را منور فرمایند. 

امضای متمم قانون اساسی توسط محمدعلی شاه قاجار (۱۲۸۶ ش) 
با اوج‌گیری نهضت مشروطیت ایران و مبارزات همه جانبه مردم و روحانیت، مظفرالدین شاه قاجار مجبور شد تا با خواست مردم موافقت کرده و در چهاردهم مرداد ۱۲۸۵ ش ضمن صدور فرمان مشروطه، دستور تشکیل مجلس شورای ملی را صادر نماید. از آن پس، متن قانون اساسی مشتمل بر ۵۱ اصل با نام نظامنامه سیاسی، تنظیم شد و در ۸ دی ۱۲۸۵ به امضای شاه رسید. روشنگری روحانیت که در صف مقدم نهضت و مبارزات مشروطیت بود، علی‌رغم کارشکنی‌های مداوم درباریان و غرب‌زده‌های فریب خورده، شرایط و جوّی را به وجود آورد که پس از مرگ مظفرالدین شاه، در همان آغاز سلطنت محمد علی میرزا کمیسیونی به منظور تهیه متمم قانون اساسی در مجلس شورای ملی تشکیل شد. 
این کمیسیون که مرکب از پنج نفر بود، متنی را بر اساس قانون اساسی بلژیک و فرانسه و بالکان تهیه کرد که قابل قبولِ همه نمایندگان مجلس نبود. محمدعلی شاه، ابتدا در امضای این قانون وقت‌کشی می‌کرد اما با درخواست‌های مکرر مردم از نمایندگان و تلگراف‌های علمای نجف مبنی بر امضای متمم، سرانجام شاه ناگزیر شد که آن را در پانزدهم مهرماه ۱۲۸۶ ش برابر با ۲۹ شعبان ۱۳۲۵ ق امضا نماید. 

کناره‌گیری عوام فریبانه «رضاخان سردار سپه» از مقام وزارت جنگ (۱۳۰۱ ش) 
در واپسین سال‌های سلطنت سلسله قاجاریه، رضاخان به عنوان وزیر جنگ، خود را والاترین مقام نظامی می‌دانست و مخالفت احدی را بر نمی‌تافت. او مدت‌ها در صدد ادغام نظمیه در قزّاق‌خانه بود ولی با مخالفت دولت‌های وقت مواجه می‌شد. در این ایام درگیری‌هایی در چند منطقه تهران روی داد که به مرگ چند تن انجامید. نمایندگان مجلس که به اقدامات رضاخان سردار سپه بدگمان بودند او را عامل پنهانی این توطئه می‌شناختند. از این رو برخی نمایندگان مجلس، در گفتارهای خود، سخت بر سردار سپه تاختند. این موضوع برای سردار سپه بسیار گران آمد. 
به همین علت برای قدرت‌نمایی به مخالفان نقشه‌ای طرح کرد و در نیمه مهر ۱۳۰۱ش، در سخنرانی مفصل خود در وزارت جنگ، کناره‌گیری خود را اعلام نمود. پس از این اقدام، از سوی قوای نظامی شورش‌هایی در تهران و شهرستان‌ها صورت گرفت. این آشوب‌ها به دستور رضاخان و به منظور تفهیم این امر به مردم و رهبرانشان بود که قوای نظامی باید فقط با فرماندهی رضاخان اداره شوند و هر مخالفتی با سردار سپه، مخالفت با تمام تشکیلات نظامی تلقی می‌شود و باید با خشونت سرکوب گردد. در همین روز، چندین واحد نظامی به رژه در مقابل مجلس و مناطق حساس تهران پرداختند و خواستار بازگشت رضاخان به وزارت جنگ شدند. سرانجام با بازگشت دوباره به وزارت جنگ و در نهایت اخذ فرمان ریاست کابینه، به میل رضاخان در سوم آبان ۱۳۰۲ش، ادامه یافت. 

انتشار طرح جمهوری اسلامی ایران برای امنیت منطقه در جریان جنگ تحمیلی (۱۳۶۵ ش) 
با طولانی شدن جنگ و گسترش دامنه پیروزی‌های نظامی ایران به ویژه پس از فتح فاو در بهمن ۱۳۶۴، از سوی آمریکا و حامیان منطقه‌ای آن، درباره نیات و اهداف جمهوری اسلامی ایران شایعاتی منتشر گردید که بر اساس آن، ایران به گسترش دامنه جغرافیایی جنگ، تلاش برای اشغال کشورهای همسایه، دخالت در امور داخلی کشورها و کمک به گروه‌های مخالف دولت مرکزی کشورهای منطقه متهم گردیده است. در پاسخ به این اتهامات، دولت جمهوری اسلامی ایران از سازمان ملل متحد خواست تا طرح قرارداد امنیتی ایران را منتشر نماید. 
بر اساس این طرح که در سی‌ام اردیبهشت ۱۳۶۵ش، طی یادداشت محرمانه‌ای به دبیر کل سازمان ملل متحد ارائه شده بود، ایران برای همکاری با دبیر کل در جهت انعقاد یک قرارداد امنیتی منطقه‌ای با کشورهای خلیج فارس بر مبنای اصول استقلال، حاکمیت ملی، تمامیت ارضی، عدم مداخله در امور دیگران و... اعلام آمادگی کرده بود. در این طرح که در چنین روزی در سال ۱۳۶۵ش منتشر شد، از تلاش‌های ایران جهت جلوگیری از حمله به هر کشور دیگر یاد شده و سیاست اعلام شده جمهوری اسلامی ایران، مبنی بر اجتناب از گسترش جنگ و تأمین صلح برای منطقه مورد تأکید قرار گرفته بود. همچنین در این طرح، از اقدامات و ابتکارات دبیر کل وقت سازمان ملل در جهت ابقای صلح باثبات در منطقه بر پایه رعایت احترام به استقلال و تمامیت ارضی و عدم مداخله در امور داخلی دیگر کشورها استقبال شده بود. 

تعیین رنگ پرچم کشور ایران (۱۲۸۶ ش) 
دِرَفْشْ، بیرَق، عَلَم، لَواء یا رایت به معنی پرچم از دیرباز مورد استفاده بوده و از آن به عنوان علامت معین شاه، حکمران، فرمانده نیرو و لشکریان استفاده می‌شده است. با تدوین قانون اساسی مشروطه، رنگ پرچم ایران معین گردید که بر اساس اصل پنجم متمم این قانون، رنگ سبز در پرچم ایران به عنوان نشانه دین اسلام و مذهب شیعه و نیز خرّمی کشور و صفای روح و باطن؛ رنگ سفید نشان صلح‌خواهی، دوستی و آرامش طلبی ملت ایران؛ و قرمز نشان مشروطیت ایران و آمادگی ملت برای دفاع از استقلال و آزادی به قیمت ریخته شدن خون فرزندان خود، به کار رفته است. 

ابعاد و شکل دقیق پرچم ایران در سال ۱۳۳۶ ش دوباره تعیین شد و تا انقلاب اسلامی ایران بدون تغییر با همان شیر و خورشید و گاهی تاج پهلوی، باقی ماند. پس از انقلاب، نشانِ پرچم جای خود را به طرحی شبیه به واژه «اللَّه» داد که مانند لاله سرخی است که از خونِ شهیدان انقلاب سربرآورده و چهار قسمت آن شبیه هلال و جزء قائم میانی، یادآور شمشیر به نشانه قدرت و ایستادگی ملت مسلمان ایران است و مجموعاً کلمه توحید (لااله الا اللَّه) را تشکیل می‌دهد. همچنین عبارت «اللَّه اکبر» ۲۲ بار در حاشیه پائین نوارِ سبز و حاشیه بالای نوار قرمز که نشانه و نماد ۲۲ بهمن ۱۳۵۷، روز پیروزی انقلاب اسلامی ایران است، تکرار شده است. 

آغاز اعتصاب سراسری معلمان در اعتراض علیه رژیم سفاک پهلوی (۱۳۵۷ ش) 

رحلت فقیه جلیل آیت‌اللَّه «حسین محمدی لائینی» (۱۳۷۲ ش) 
آیت‌اللَّه حسین محمدی لائینی در سال ۱۳۰۳ ش (۱۳۴۳ ق) در روستایی از توابع بهشهر به دنیا آمد. وی در کودکی پدر را از دست داد و تحت تکفل مادر قرار گرفت. ایشان پس از تحصیلات مقدماتی، راهی نجف اشرف شد و در مدت دوازده سال از محضر درس آیات عظام، سید محمود شاهرودی و میرزاهاشم آملی و... بهره‌مند گردید. ایشان پس از اخذ اجازات متعدد اجتهاد از مراجع نجف به زادگاه خود بازگشت و به تدریس پرداخت. آیت‌اللَّه لائینی همچنین در مبارزات مردمی علیه رژیم ستم‌شاهی شرکت داشت و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، از سوی مردم مازندران به مجلس خبرگان اول و دوم راه یافت. از خصوصیات این عالم فرزانه، تواضع و فروتنی، تهجد و شب زنده‌داری و عشق به ساحَت مقدس اهل بیت (ع) بود. آیت‌اللَّه محمدی لائینی سرانجام در ۱۵ مهر ۱۳۷۲ ش برابر با ۲۱ ربیع الثانی ۱۴۱۴ ق در هفتاد سالگی درگذشت و پس از تشییع در نکا و قم، در صحن حرم حضرت معصومه (س)، به خاک سپرده شد. 

رحلت آیت‌اللَّه «مجتبی حاج آخوند» روحانی شهیر کرمانشاه (۱۳۸۰ ش) 
آیت‌اللَّه حاج شیخ مجتبی حاج آخوند در سال ۱۳۰۸ ش (۱۳۴۸ ق) در بیت علم و فضیلت در کرمانشاه به دنیا آمد. وی از چهارده سالگی وارد حوزه علمیه شهر شد و طی ده سال و نزد استادانی همچون پدرش، شیخ حسن حاج آخوند به فراگیری مقدمات و سطوح پرداخت. سپس به حوزه قم رفت و پس از مدتی در درس خارج حضرات آیات: سید حسین بروجردی، امام خمینی و سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی و درس تفسیر علامه طباطبایی حاضر شد. آیت‌اللَّه حاج آخوند در ۱۳۴۵ ش به زادگاهش بازگشت و ضمن تبلیغ دین، به مبارزه بی‌امان علیه رژیم طاغوت پرداخت. وی در این راستا و هماهنگ با سایر علمای شهر، در این مسیر قدم نهاد و رنج زندان را به جان خرید. 
حاج آخوند پس از پیروزی انقلاب اسلامی، دو دوره به نمایندگی مجلس خبرگان رهبری از سوی مردم کرمانشاه و از طرف امام به سرپرستی مدارس علمیه استان برگزیده شد. او برای خدمت به اسلام و مسلمین از هیچ کوششی فروگذار نمی‌کرد و درِ خانه‌اش از بام تا شام، به روی مردم باز بود. همچنین از آثار وی، تقریرات درس فقه آیت‌اللَّه بروجردی و تقریرات درس اصول امام خمینی را می‌توان نام برد. سرانجام شمع پرفروغ وجودش در شامگاه نیمه مهرماه ۱۳۸۰ ش برابر با نوزدهم رجب ۱۴۲۲ ق در ۷۲ سالگی خاموش شد و پیکر پاکش پس از تشییعی باشکوه در کرمانشاه و قم، در حرم مطهر حضرت معصومه (س) مدفون گردید. 

تجدید انتخابات هیئت رئیسه دو مجلس (۱۳۵۱ش) 
انتخابات هیئت رئیسه دو مجلس تجدید شد. مهندس شریف امامی به ریاست مجلس سنا و مهندس ریاضی به ریاست مجلس شورای ملی انتخاب شدند، سجادی و مسعودی نایب رئیس سنا و دکتر خطیبی و دکتر سعید نایب رئیس مجلس شورای ملی شدند.

تولد «ابن ابی الحدید» دانشمند و مورخ بزرگ مسلمان (۵۸۶ ق) 
ابوحامد عبدالحمید بن محمد مداینی، معروف به ابن ابی‌الحدید معتزلی، از بزرگان علمای معتزله، فقیه، اصولی، حکیم، متکلم، شاعر و کاتب می‌باشد. شرح نهج البلاغهٔ او که شهرهٔ عام و خاص است، حاکی از مودت و دوستی وی نسبت به امیرالمؤمنین (ع) و خانوادهٔ رسالت (ص) می‌باشد. این اثر از کتب مهم و معتبر ادبی، تاریخی و کلامی است و از همان زمان تالیفش شهرت یافته و محل مراجعه و استفادهٔ دانشمندان قرار گرفته است. ابن ابی الحدید در مدائن به دنیا آمد و در سال ۶۵۶ ق در هفتاد سالگی در بغداد وفات یافت. شرح یاقوت ابن نوبخت، شرح مُحَصّل فخر رازی و القصائدُ السَّبع فی مدحِ سیّدنا علی (ع) از دیگر آثار اوست. 

مرگ «توماس رید» فیلسوف اسکاتلندی (۱۷۹۶م) 
توماس رید، فیلسوف اسکاتلندی، در ۲۶ آوریل ۱۷۱۰م به دنیا آمد. وی از زمره کسانی به شمار می‌رفت که اعتقادات انسان را مبتنی بر شهود می‌دانست و به عبارتی دیگر، این اعتقادات را نشأت گرفته از دانش و علم ذاتی انسان قلمداد می‌کرد. بنابراین وی به علم اکتسابی به عنوان منشأ اعتقادات آدمی، عقیده نداشت. از دیدگاه رید، برخی از عقاید شهودی واقعی و با ارزش عبارتند از: اعتقاد به وجود دنیای خارج، اعتقاد به رابطه علت و معلولی میان پدیده‌های مختلف، اعتقاد به وجود یک قانون معین اخلاقی برای بشر و اعتقاد به جاودانگی روح. رید آرای خویش در این باب را در کتاب تحقیق در ذهن بشر براساس عقل سلیم بیان داشته است. توماس رید سرانجام در هفتم اکتبر ۱۷۹۶م، در ۸۶ سالگی درگذشت.

تولد «نیلْزْ بور» دانشمند و فیزیک‌دان معروف دانمارکی (۱۸۸۵م) 
نیلْزْ بور، فیزیک‌دان شهیر دانمارکی، در هفتم اکتبر ۱۸۸۵م در شهر کُپِنهاک دانمارک به دنیا آمد. نیلز بور در ۲۸ سالگی تئوری اساسی خود را درباره ساختمان اتم منتشر ساخت. هرچند این تئوری تا امروز تحولات زیادی پیدا کرده است، اما مدل اصلی ساختمانی و ترکیب اتم بور، باعث درک مسایلی در زمینه رابطه بین شیمی و الکتریسیته گردید و منجر به توسعه انرژی هسته‌ای شد. تئوری اتمی بور مانند سایر نوآوری‌های علمی در ابتدا چندان مورد توجه قرار نگرفت با این حال نه سال بعد در سال ۱۹۲۲م کمیته جایزه نوبل به اهمیت آن پی برد و نیلز بور به عنوان جوان‌ترین دانشمند، موفق به اخذ جایزه فیزیک نوبل در ۳۷ سالگی گردید. بور تا پایان عمر در راه صلح کوشید تا این‌که در ۱۸ نوامبر ۱۹۶۲م در ۷۷ سالگی درگذشت. آلبرت انیشتین، دانشمند بزرگ جهان درباره وی گفته است: معلوم نیست که دانش ما درباره اتم بدون وجود بور تاچه پایه کم ارزش می‌شد. 

تهاجم نیروهای آلمان نازی به سمت شرق در جریان جنگ جهانی دوم (۱۹۴۰م) 
در هنگامه حملات هوایی آلمان به انگلستان در جریان جنگ جهانی دوم، آدولف هیتلر، رهبر آلمان نازی، فرمان تهیه مقدمات اجرای طرحی را به نام شیر دریا برای پیاده کردن نیرو در سواحل بریتانیا و اشغال جزیره انگلیس صادر کرد، ولی با برتری دریایی انگلستان، اجرای این طرح، غیر عملی تشخیص داده شد. از این رو هیتلر در اوایل اکتبر ۱۹۴۰م، فرمان حرکت به شرق و فتح کشورهای اروپایی و بالکان را صادر کرد. در روز هفتم اکتبر، نیروهای آلمانی در اولین مرحله، وارد رومانی شدند و در ماه‌های بعد، به تدریج یوگسلاوی و یونان را نیز به تصرف خود درآوردند. در این می‌ان، مجارستان و بلغارستان نیز، قبلاً پیوستگی خود را با آلمان اعلام داشته بودند و به این ترتیب در بهار سال ۱۹۴۱م، عملاً سراسر اروپای شرقی و کشورهای بالکان، تحت سلطه هیتلر قرار گرفت. با این حال، این وضعیت دیری نپایید و با شدت یافتن حملات متفقین در طی سال ۱۹۴۳م به بعد، این مناطق از دست آلمان خارج شدند و نیروهای نازی مجبور به عقب‌نشینی و پذیرش شکست گردیدند. 

به قدرت رسیدن «حُسنی مبارک» در مصر پس از ترور «محمدانور سادات» (۱۹۸۱م) 
محمد حسنی مبارک سیاست‌مدار مصری در ۴ مه ۱۹۲۸م به دنیا آمد و در ۲۰ سالگی از آکادمی نظامی مصر فارغ‌التحصیل شد. او سپس وارد نیروی هوایی گردید و در سال ۱۹۵۰م با انورسادات آشنا شد. مبارک در سال ۱۹۶۹م به فرماندهی ستاد نیروی هوایی مصر رسید و پس از چندی فرمانده نیروی هوایی این کشور شد. سادات در سال ۱۹۷۵ مبارک را به علت اینکه بالقوه یک تهدید سیاسی به شمار نمی‌رفت، به عنوان معاون خود برگزید و در سال‌های بعد نیز مسئولیت‌ها و اختیارات بیشتری به او محول نمود. سادات که در آن زمان، خود بیشتر روی مسائل مهم سیاست خارجی مصر از جمله صلح با رژیم صهیونیستی کار می‌کرد، مسائل داخلی را به مبارک واگذار کرده بود. 

محمد حسنی مبارک سرانجام در پی ترور سادات در ششم اکتبر ۱۹۸۱م به ریاست جمهوری رسید. و در اولین اقدام، عاملان ترور سادات را به شهادت رساند. مبارک با سیاست خاص خود، موفق شد بدون آنکه در نزدیکی هر چه بیشتر به رژیم صهیونیستی کمترین تردیدی به خود راه دهد، کلیه دولت‌های عرب را که به سبب پیمان کمپ دیوید، با رژیم سادات قطع رابطه کرده بودند، ترغیب به برقراری مجدد رابطه نماید. حسنی‌مبارک در طول سالیان زمام‌داری خود، به عنوان نزدیک‌ترین یار امریکا و غرب در خاورمیانه، کمک‌های اقتصادی و نظامی و مالی فراوانی را از آن‌ها دریافت کرده است. وی سرانجام در سال ۲۰۱۱ در پی انقلاب مردم مصر از قدرت برکنار شد.

برخی از رخدادهای امروز
1763: دولت انگستان با وضع یک قانون مهاجران خود در آمریکای شمالی (ایالات متحده امروز) را از عبور از کوههای آپالاچیان (آپالاش) و ورود به منطقه فرانسه، و تملک و تصاحی زمین در این منطقه ممنوع کرد.
1780: بر سر ماجرای صربستان و مداخله سیاسی سایر قدرتها، آلمان و اتریش رسما متحد نظامی شدند که این عمل مقدمه تشکیل اتحادیه های نظامی در اروپا شد که به جنگ جهانی اول انجامید.
1886: اسپانیا که هنوز بر کوبا ،مهاجر نشین قدیمی خود در قاره آمریکا حکومت داشت،برده داری را در آن جزیره لغو و غیر قانونی کرد.
1908: در جریان مبارزات استقلال طلبی یونانیان، جزیره یونانی زبان «کرت» درمدیترانه به دولت عثمانی پشت کرد و به یونان پیوست.
1919: شرکت هواپیمایی هلندی «ک. ال. ام» در این روز تاسیس شد و قدیمی ترین شرکت هواپیمایی جهان است که هنوز تغییر نام نداده و به همان شکل و همان نام به کار ادامه می دهد.
1940: ارتش هیتلر وارد رومانی شد.
1943: ژاپنی ها یکصد اسیر نظامی آمریکا را در جزیره «ویک wake»اعدام کردند.
1949: دولت آلمان شرقی با نظام کمونیستی، تحت نام «جمهوری دمکراتیک آلمان» در منطقه اشغالی شوروی تشکیل شد و برلن شرقی را پایتخت خود قرار داد.