به گزارش خبرنگار یزد آوا،شب ولادت امام علی(ع) خانه پدر شهید علی عظیمی نیا مراسم روضه خوانی بود با خود گفتم ایام جشن و روضه! اما خوب به صحبت های وعاظ و روحانیون که گوش دادم هیچ یک روضه نخواند ولی مناسبت این مجلس را سالگرد شهید عنوان کردند.

شهید پاسدار علی عظیمی نیا هم نام مولایش علی(ع) بود اما این تنها شباهتش با مولود کعبه نبود، رزمنده شهید ما روز 13 رجب همزمان با روز ولادت مولای متقیان در عملیات کربلای 5 در محور شلمچه آن هم در حال نماز به درجه رفیع شهادت نایل شد.

گفتنی است مادر شهید نیز در همین روز عزیز به وصال فرزند شهیدش علی آقا رسید.

متن وصیت نامه پاسدار شهید علی عظیم نیا

رب اشرح لی صدری و یسر لی امری و احلل عقده من لسانی یفقهوا قولی

با درود و سلام فراوان خدمت آقا امام زمان (عج) و نایب بر حقش روح الله خمینی، قلب امت اسلام و سلام به خانواده گرامی وصیتنامه خویش را آغاز می کنم.

نخست از خداوند سپاسگزاری می کنم که مرا هدایت کرد و از سقوط به صعود رسانید. او را می ستایم که نخواست به راه ذلالت افتم و همچون جوانان گمراه به دام شیطان بیافتم. اکنون او را شکر می گویم، چرا که مرا هدایت کرد و راه حق را نشانم داد.

با امت شهید پرور حرفی ندارم (که خود همه چیز را می‌دانند) ولی می‌خواهم چند کلامی را برای پاسداری از حرمت خون شهیدان بگویم. سالهاتست که امام حسین (ع) در کربلا شهید شده است و به همراه 72 یاور خونین پیکر به دیار عشق پیوسته است. 1300 سال از آن زمان که امام حسین (ع) در کربلا با مظلومیت برای دفاع از حرمت اسلام و دفاع از آزادگی مسلمین شهید شده است می‌گذرد ولی چرا تاکنون این حادثه با تمام زیبائیها و تلخی‌ها‌ی آن به این نسل رسیده است؟ چگونه این حماسه بزرگ دهان به دهان و نسل به نسل گشته است تا اکنون به ما رسیده است؟ خون حسین (ع) و پیام حسین (ع) را عزاداری مردم به ما رسانید. مردمی که در سختی و در راحتی و در همه حال یاد حسین (ع) را زنده نگاه داشته‌اند. یادم نمی رود در محلات فقیر نشین خرمشهر (که سندی بر مظلومیت اکثر ساکنان این شهر بود) عشق وافرشان به امام حسین (ع) در همه جا نمایان بود، آنان با دست و سوزن بر روی پارچه یاد امام حسین (ع) را زنده نگاه داشته بودند. اما در منازل دیگری در چند صد متری آنجا در محلات پولدار نشین که غرق در در فساد بودند نشانی از از امام حسین (ع) و امام خمینی وجود نداشت. اکنون نیز یاد امام حسین (ع) در انتظار ناجیانی است که کربلایش را از دست یزید زمان درآورده و حرم مطهرش را غبار روئی کنند.اکنون فاطمه الزهرا(س) در انتظار یاوران فرزند بر حقش است که بیایند و قبر مظلوم حسین (ع) را آزاد کنند و انتقام خون فرزند غریبش را از یزید زمان بگیرند. اکنون تنها زمان عزاداری برای امام حسین (ع) در مساجد و تکایا نیست. اکنون وقت یاری امام حسین  زمان است، با وضع کنونی عزاداری های امام حسین (ع) نمی شود یاد حسین را زنده نگاه داشت. شهدای ما همه گفتند که با سینه باز و مخالفت علنی با دستورات شرع اسلام نمی‌شود برای حسین (ع) عزاداری کرد...

من وظیفه داشتم تا این مسئولیت سنگین خون شهدا را از گردنم بردارم و با رفتن خویش این رسالت را بر دوش شما امت حزب الله بگذارم. باشد که یاد حسین (ع) را زنده نگاه داریم.

دیگر کلامی که باید بگویم آن است که هیچکس نگوید مرا بردند و یا او را کشتند و یا کشته شد. من وظیفه داشتم بیایم و وظیفه خود را نسبت به وطن و دینم ادا کنم.. اگر چه هنوز می‌توانستم سالیان سال زندگی کنم ولی زشتی دنیا را به زیبائی رضایت خدا فروختم و جانم را ارمغان دینم و هدیه به نیابت امام زمان (عج)، امام امت کردم تا راه او بماند، که همان راه امام حسینن (ع) است و راه امام حسین (ع) راه حضرت محمد (ص) فرستاده خداست. از همگی می‌خواهم که راه امام حسین (ع) را ادامه دهند و امام را تنها نگذارند.

دیگر کلامی برای گفتن ندارم جز آن که از همگی طلب عفو و بخشایش می کنم و از خداوند می خواهم گناهان بسیارم را ببخشد و از من در گذرد.

خداحافظ امام و امت و خانواده حزب الله شهداء

محور شلمچه – کربلای پنج

                                                                                                                                                                                                                                      علی عظیم‌نیا

20/10/65