به گزارش یزد آوا ، یک سایت اصلاح طلب در اقدامی جالب مواضع آقای محمدرضا عارف  که در آن مواضع هسته ای حسن روحانی  را در سال 84 به باد انتقاد گرفته بود را باز نشر کرد.

محمد رضا عارف معاون اول دولت اصلاحات در سخنانی در روزنامه( صدای عدالت –84/2/12) در واکنش  انتقادی به عملکرد و مواضع هسته ای روحانی گفته بود: توجهشان (آقای روحانی را) را به سخنان آقای خاتمی (در سال 1383) جلب مي‌كنم كه طي آن، آقاي خاتمي اظهارات قاطعي در باب پرونده هسته‌اي و حق ایران در برخورداری از انرژی هسته ایی بیان داشت.

متن این سخنان به شرح ذیل است:

"دکتر محمد رضا عارف معاون اول دولت اصلاحات در نقد سخنان دکتر حسن روحانی در خصوص مدیریت پرونده هسته ایی کشورمان گفت: آقاي روحاني، مدعي شده است كه آنچه او در جريان مذاكراتش با اروپايي‌ها انجام داده، صرفا تصميمات نظام بوده و او فقط در نقش يك كارگزار ظاهر شده است. اما آقای روحانی نفرموده است که اين "نظام" كيست كه هركس در هر موردي كم مي‌آورد، كارنامه‌اش را منتسب به آن مي‌كند؟ اينكه آقاي روحاني گفته است، ديپلماسي هسته‌اي كه او اجرا كرده، محصول تصميم نظام بوده، منظورش چه شخص يا اشخاصي است؟!

اگر هم منظور آقاي روحاني از تصميم "نظام"، دستوراتي باشد كه از سوي آقاي خاتمي به عنوان رئيس‌جمهور و رئيس شوراي عالي امنيت ملي به ايشان داده شده است، توجهشان را به سخنان آقای خاتمی (در سال 1383) جلب مي‌كنم كه طي آن، آقاي خاتمي اظهارات قاطعي در باب پرونده هسته‌اي و حق ایران در برخورداری از انرژی هسته ایی بیان داشت و بلافاصله آقاي روحاني به آن واكنش نشان داد و گفت كه اين اظهارات، نظر رئيس‌جمهور است و البته من نظر ديگري دارم (نقل به مضمون) و به اين ترتيب، ضمن انجام اشتباهي ديپلماتيك و اقدامي برخلاف منافع ملي، موضع خود را از موضع آقاي خاتمي جدا كرد.

حتي بر فرض اينكه تصميماتي از سوي سران نظام گرفته شده باشد و مسئوليت اجراي آن بر عهده آقاي روحاني گذاشته شده باشد، آيا درست است كه به هنگامه مواجهه با انتقادات، مسئول اجراي سياستها كم بياورد و خود را مبري اعلام كند و فاش نمايد كه آنچه انجام داده است، تصميم محرمانه نظام بوده است و اينك براي كاستن از فشار افكار عمومي، افشا مي‌شود؟!

براي تقريب به ذهن، مي‌توان به شوراي روابط خارجي آمريكا اشاره كرد كه تمام تصميمات راهبردي ايالات متحده در سطح بين‌المللي توسط اعضاي اين شورا اتخاذ مي‌شود و عمدتا تصميمات آن نيز محرمانه است. حال آيا اشخاصي كه مجريان اين سياستها هستند، در مواجهه با انتقادات افكار عمومي در قضيه‌اي (مانند حمله به عراق) جا مي‌زنند و با تبرئه خود، همه چيز را به گردن شوراي روابط خارجي و يا به قول آقاي روحاني، "نظام"، مي‌اندازند؟!

صدای عدالت –84/2/12

منبع : دانا