به گزارش یزد آوا به نقل از تولید ایرانی، پس از گذشت یک ماه از نظرسنجی این پایگاه اطلاع‌رسانی درباره قیمت خودروهای ایرانی، نتایج جالب توجهی به دست آمد که پیشنهاد می‌کنیم مدیران صنعت خودروسازی کشور به آن توجه کنند.

در این نظر سنجی که 230 نفر از کاربران پایگاه اطلاع رسانی تولید ایرانی در آن شرکت کرده‌اند،‌ اکثریت قاطع و 94 درصدی پاسخ‌گویان معتقدند که خودروهای ایرانی به قیمت‌شان نمی‌ارزند.

جالب است بدانید که بر اساس بررسی تاریخ درج نظرها، همگی 6 درصد باقی‌مانده که از قیمت خودروهای ایرانی رضایت داشته‌اند نیز پیش از گران شدن قیمت خودروها از این قیمت‌ها اظهار رضایت کرده‌اند و معلوم نیست که آیا پس از افزایش یکباره و دامنه دار قیمت‌ها باز هم از قیمت خودروهای ایرانی رضایت دارند یا خیر!

بر اساس این نظرسنجی از مجموع 230 نفری که به سئوال «آیا خودروی تولیدشده در داخل، ارزش پولی را دارد که برای خریدش می‌پردازید؟» پاسخ داده‌اند،‌ 216 نفر گفته‌اند خیر و تنها 14 نفر گفته‌اند بله!

 تفسیر نتایج نظر سنجی با چاشنی بررسی نظرات مخاطبان!

اگر آن 14 نفر از خودروسازان و یا مسئولان این بخش نباشند و هنوز هم بر سر حرفشان مانده باشند و بتوان نتایج این نظرسنجی را به کل کشور تعمیم داد، باز هم می‌توان ادعا کرد که قریب به اتفاق ایرانیان از قیمت خودروهای وطنی راضی نیستند‌.

این در حالی است که افزایش نرخ ارز در یکی 2 ماه گذشته همه بازارهای صنعتی را دستخوش بحران کرد و افزایش نجومی قیمت خودروها را به دنبال داشت.

جالب‌تر این که نه تنها افزایش قیمت‌ خودروهای خارجی،‌ موجب افزایش تقاضا برای خودروهای ایرانی و در نتیجه افزایش قیمت این نوع خودروها شد، بلکه خودروسازان داخلی هم که روزی سنگ تولید ملی را به سینه می‌زدند و از داخلی بودن تمام قطعات خودرو و خدمات آن سخن می‌رانند، با افزایش قیمت دلار، دادشان به آسمان رفت که « ای داد بی داد دلار بالا رفت و قیمت محصولات ما که کلی از لوازمش را از خارج تأمین می‌کنیم هم‌تراز با دلار بالا نرفته است.»

این شد که پژوی 206 تیپ دو که تابستان امسال 14 تا 15 میلیون تومان بود، یک تنه 32 میلیون تومان شد تا مردم پیاده رو کشور که دیگر خریدن گوشت مرغ هم برایشان زحت مالی داشت، فکر ماشین خری را بطور کلی از سر بندازند.

نکته اینجا است که حمایت از تولید ملی به معنی حمایت از اشتباه ملی نیست! خودروسازی به اعتقاد قریب به اتفاق کارشناسان اقتصادی برای ایران به صرفه نیست و اصلا مزیت نسبی ندارد! بنابراین باید از تولیدی حمایت کرد که برای کشور حیثیت اقتصادی بالاتری نتیجه بدهد و در منطقه و جهان نام کشور را بدرخشاند، نه این که آمار فزاینده درجه یک کشتگان سوانح جاده‌ای را تأمین کند.

عادل پیغامی از کارشناسان اقتصادی معتقد است به جای خودروسازی‌ها باید گاوداری می‌ساختیم تا دست‌کم فواید و مزایای حداقلی این صنعت کشاورزی را به نصیب می‌بردیم.

هزینه کردن بسیاری از سرمایه‌های حیاتی مملکت در صنعت بی مزیت و بی کیفیتی مانند خودروسازی،‌ از بزرگترین اشتباهات اقتصادی تاریخ کشور به شمار می‌آید که به زعم پلیس راهنمایی و رانندگی در گزارش‌های مربوط به علل حوادث جاده‌ای، جان بسیاری از هموطنان فدای بی کیفیتی خودروهای داخلی می‌شود.

این در حالی است که امام خمینی‌(ره) نیز در زندگی خویش،‌ صرفا برای تأمین کیفیت خودرویی که سوار می‌شدند از اطرافیانشان سئوال می‌کردند، نه حتی خوراک یا پوشاک!

جالب این که در سانحه تصادف خودروی حامل وزیر راه و شهرسازی نیز که دو،‌سه ماه پیش اتفاق افتاد، تنها ایمنی خودروی خارجی حامل وی بود، که جان نیکزاد را نجات داد.

بنابراین به قول دکتر مهدی تقوی، اقتصاددان، این دیوانگی اقتصادی است که سرمایه کشور را صرف تولید محصولاتی کنیم که بازار خارجی ندارد و اگر مردم کشورمان هم مجبور نباشند، آن را نمی‌خرند!

حمایت‌های بی دریغ گمرکی از خودروهای داخلی و وضع تعرفه‌های 100 درصدی برای واردات خودروی خارجی، تنها یک ابزار قانونی برای تلف کردن سرمایه‌های ملی، پرپول کردن جیب برخی از فعالان این بخش در عین بازی کردن با جان خانواده‌های متوسط و معصوم ایرانی در جاده‌های غیراستاندار کشور است نه چیزی بیشتر!