به گزارش یزد آوا، 15 اﮐﺘﺒﺮ، روز ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﺎن و ﻋﺼﺎی ﺳﻔﯿﺪ اﺳﺖ. اﯾﻦ روز در ﺟﻬﺖ اﻫﻤﯿﺖ ﺑﻪ روﺷﻨﺪﻻن، ﺗﻮﺟﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻣﺸﮑﻼت آﻧﻬﺎ و اﯾﺠﺎد ﻣﺤﯿﻂ ﻫﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن از ﻋﺼﺎی ﺳﻔﯿﺪ اﺳﺖ. ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ، از ﺳﺎل 1964 ﮐﻪ اﯾﻦ روز ﺗﺼﻮﯾﺐ ﺷﺪه اﺳﺖ، ﺑﻬﺎﻧﻪ ای ﺑﺮای ﭘﺎﺳﺪاﺷﺖ دﺳﺘﺎوردﻫﺎی اﻓﺮاد ﻧﺎﺑﯿﻨﺎ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻣﯽ آﯾﺪ.

ﻋﺼﺎی ﺳﻔﯿﺪ

ﻋﺼﺎی ﺳﻔﯿﺪ از زﻣﺎن ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﯽ اول، ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﺎدی ﺑﺮای ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﺎن ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ. ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ در ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻗﻮاﻧﯿﻦ و ﻧﻤﺎد ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﺑﺮای اﺳﺘﻔﺎده و ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﺎن از اﯾﻦ ﻋﺼﺎ وﺟﻮد دارد، اﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ رﻧﮓ ﺳﻔﯿﺪ ﺑﺮای ﻫﻤﮕﺎن ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻗﺎﺑﻞ روﯾﺖ اﺳﺖ، ﺑﺮای ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی از ﺧﻄﺮاﺗﯽ ﮐﻪ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﺎن را ﺗﻬﺪﯾﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ، اﯾﻦ رﻧﮓ در ﺗﻤﺎم دﻧﯿﺎ ﺑﺮای ﻋﺼﺎی راﻫﻨﻤﺎی آﻧﻬﺎ ﺗﺼﻮﯾﺐ ﺷﺪه اﺳﺖ. اﯾﻦ ﻋﺼﺎ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده اﻓﺮاد ﻧﺎﺑﯿﻨﺎ و اﻓﺮادی ﺑﺎ اﺧﺘﻼﻻت ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﯿﺮد و ﻣﻌﻤﻮﻻً در اﻧﻮاع ﺗﺎﺷﻮ و ﻗﺎﺑﻞ ﺣﻤﻞ ﻃﺮاﺣﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد.

اﺳﺘﻔﺎده از ﻋﺼﺎ ﺑﻌﻨﻮان وﺳﯿﻠﻪ ﮐﻤﮑﯽ دررﻓﺖ و آﻣﺪ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﺎن از ﻗﺮن ﻫﺎ ﭘﯿﺶ ﻣﺘﺪاول ﺑﻮده اﺳﺖ، وﻟﯽ اﺳﺘﻔﺎده از ﻋﺼﺎی ﺳﻔﯿﺪ ﺑﺸﮑﻞ اﻣﺮوزی و ﺑﻌﻨﻮان ﻧﻤﺎدی ﺑﺮای ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﺎن ﺑﻪ ﺑﻌﺪاز ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﯽ اول ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮدد. در ﺳﺎل 1921 ﻣﯿﻼدی ﯾﮏ ﻋﮑﺎس اﻫﻞ ﺷﻬﺮ ﺑﺮﯾﺴﺘﻮل ﮐﺸﻮر اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ﺑﺎ ﻧﺎم ﺟﯿﻤﺰ ﺑﯿﮕﺰ ﮐﻪ در اﺛﺮ ﯾﮏ ﺳﺎﻧﺤﻪ ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ ﺧﻮد را از دﺳﺖ داد، ﺑﺮای در اﻣﺎن ﺑﻮدن از ﺧﻄﺮ وﺳﺎﺋﻞ ﻧﻘﻠﯿﻪ ﮐﻪ در ﺧﯿﺎﺑﺎن ﻫﺎی اﻃﺮاف ﻣﺤﻞ زﻧﺪﮔﯽ وی در ﺣﺎل رﻓﺖ و آﻣﺪ ﺑﻮدﻧﺪ، اﺑﺘﮑﺎر اﺳﺘﻔﺎده از ﻋﺼﺎ ﺑﻪ رﻧﮓ ﺳﻔﯿﺪ را ﮐﻪ ﺑﺮاﺣﺘﯽ ﺑﺮای ﻫﻤﮕﺎن ﻗﺎﺑﻞ دﯾﺪ ﺑﺎﺷﺪ را ﺑﮑﺎر ﺑﺮد. ﭘﺲ از آن دو ﺗﻦ از ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﺤﻘﻘﯿﻦ آﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﻬﺎی دﮐﺘﺮ ﻧﺎول ﭘﺮی، رﯾﺎﺿﯿﺪان و دﮐﺘﺮ ﺟﺎﮐﻮﭘﺲ ﺗﻦ ﺑﺮوک، ﺣﻘﻮﻗﺪان ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ را در ﭘﺎﻧﺰدﻫﻤﯿﻦ روز از ﻣﺎه اﮐﺘﺒﺮ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻗﺎﻧﻮن ﻋﺼﺎی ﺳﻔﯿﺪ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺐ رﺳﺎﻧﻨﺪ و اﯾﻦ روز را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان روز ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﺎن ﻧﺎﻣﮕﺬاری ﮐﻨﻨﺪ. در اﯾﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﮐﻠﯿﻪ ﺣﻘﻮق اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻓﺮد ﻧﺎﺑﯿﻨﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻋﻀﻮی از ﯾﮏ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺘﻤﺪن اﻧﻌﮑﺎس ﯾﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ؛ ﻣﻮاردی از اﯾﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﺑﻪ ﺷﺮح زﯾﺮ اﺳﺖ :

▪ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﺎن ﺣﻖ اﺳﺘﻔﺎده از ﮐﻠﯿﻪ اﻣﮑﺎﻧﺎت رﻓﺎﻫﯽ ﻣﻌﻤﻮل در ﺟﺎﻣﻌﻪ را دارﻧﺪ .آﻧﺎن ﺣﻖ دارﻧﺪ از ﭘﯿﺎده روﻫﺎ، ﺧﯿﺎﺑﺎن ﻫﺎ، ﺑﺰرﮔﺮاه ﻫﺎ و وﺳﺎﯾﻞ ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﻫﻤﮕﺎﻧﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻮاﭘﯿﻤﺎ، ﻗﻄﺎر،
اﺗﻮﺑﻮس، اﺗﻮﻣﺒﯿﻞ، ﮐﺸﺘﯽ، ﻫﺘﻞ، اﻣﺎﮐﻦ ﻋﻤﻮﻣﯽ، ﻣﺮاﮐﺰ ﺗﻔﺮﯾﺤﯽ و ﻣﺬﻫﺒﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﻨﺪ. اﮔﺮ در ﺑﻌﻀﯽ اوﻗﺎت، ﻣﺤﺪودﯾﺘﯽ ﺑﺮای اﺳﺘﻔﺎده از اﯾﻦ ﺗﺴﻬﯿﻼت و اﻣﺎﮐﻦ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ
ﺑﺎﯾﺪ ﻓﺮاﮔﯿﺮ ﻫﻤﻪ اﻓﺮاد ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺎﺷﺪ و اﮔﺮ ﺷﺨﺺ ﯾﺎ ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ ﻓﻘﻂ ﺑﺮای ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﺎن در اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺴﻬﯿﻼت ﻫﻤﮕﺎﻧﯽ، ﻣﺤﺪودﯾﺖ اﯾﺠﺎد ﮐﻨﺪ ﯾﺎ ﺣﻘﻮق ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﺎن ﻋﺎﻗﻞ و ﺑﺎﻟﻎ را ﻧﺎدﯾﺪه ﺑﮕﯿﺮد،
ﻣﺠﺮم ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد.

▪راﻧﻨﺪﮔﺎن وﺳﺎﯾﻞ ﻧﻘﻠﯿﻪ ﻣﻮﻇﻒ اﻧﺪ ﻣﺮاﻋﺎت ﮐﺎﻣﻞ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﺎن را ﮐﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﻋﺒﻮر و ﻣﺮور، از ﻋﺼﺎی ﺳﻔﯿﺪ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ، ﺑﻨﻤﺎﯾﻨﺪ.

▪دوﻟﺖ ﻣﻮﻇﻒ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﺎن را ﺑﻪ ﻣﺸﺎرﮐﺖ در اﻣﻮر دوﻟﺘﯽ ﺗﺸﻮﯾﻖ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ آﻧﺎن ﺑﻪ ﮐﺎر ﻣﺸﻐﻮل ﺷﻮﻧﺪ.

▪ﻣﺴﺌﻮﻻن دوﻟﺘﯽ ﻫﻤﻪ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﺎﯾﺪ روز 15 اﮐﺘﺒﺮ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﺰرﮔﺪاﺷﺖ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﺎن و ﻗﺎﻧﻮن ﻋﺼﺎی ﺳﻔﯿﺪ، ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ ارج ﻧﻬﻨﺪ و از ﻣﺮدم ﺑﺨﻮاﻫﻨﺪ ﮐﻪ رﻓﺘﺎر ﻣﻌﻘﻮﻻﻧﻪ ای ﺑﺎ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﮔﺎﻣﻬﺎی ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ و ﻣﻮﺛﺮی ﺑﺮای آﻧﺎن ﺑﺮدارﻧﺪ.

ﻟﻮﺋﯿﺲ ﺑﺮﯾﻞ

ﻟﻮﺋﯿﺲ ﺑﺮﯾﻞ در ﺳﺎل1809 در ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﮔﺮدﯾﺪ .وی در در ﺳﻦ 3 ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ ﺧﻮد را از دﺳﺖ داد. در ﺳﺎل 1818 ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه دوﺳﺘﺎن ﺧﻮد ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻠﯽ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﺎن ﺟﻮان ﭘﺎرﯾﺲ را در اﯾﻦ ﺷﻬﺮ داﺋﺮ ﮐﺮد. را در اﯾﻦ ﺷﻬﺮ داﺋﺮ ﻧﻤﻮد. در ﻫﻤﯿﻦ زﻣﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺮﯾﻞ ﺑﻮاﺳﻄﻪ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﻫﺎﯾﺶ در ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ و ﻋﻠﻢ ﻣﺸﻬﻮر ﺷﺪ و و ﯾﮑﯽ از ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻧﻮازﻧﺪﮔﺎن وﯾﻮﻟﻮن و ارگ در ﭘﺎرﯾﺲ ﮔﺮدﯾﺪ.
ﺑﺮﯾﻞ در ﺳﺎل 1826ﺷﺮوع ﺑﻪ آﻣﻮزش ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﺎن ﻧﻤﻮد .اﻣﺮوزه ﺷﻬﺮت ﺑﺮﯾﻞ ﺑﺨﺎﻃﺮ اﺑﺪاع ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺧﻂ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ وی ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ در آن زﻣﺎن در ﭘﯿﺎم ﻫﺎی رﻣﺰی ارﺗﺶ ﺑﮑﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ. ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﺮﯾﻞ ﯾﺎ ﺧﻂ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﻧﻘﺎط ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺑﺎ اﺷﮑﺎل ﻣﻨﻈﻢ ﺑﺮ روی ﻣﻘﻮای ﻧﺎزک ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﺎن از ﻃﺮﯾﻖ ﻟﻤﺲ آن ﻗﺎدر ﺑﻪ درک ﻋﺒﺎرات و ﺧﻮاﻧﺪن ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد اﯾﻦ روش ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﺑﺎ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﻫﻤﺮاه ﺑﻮده و در ﺑﺴﯿﺎری از ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﺟﻬﺎن اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﺷﻮد

راهﻫﺎی ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﻓﺮد ﻧﺎﺑﯿﻨﺎ:

· ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻗﺒﻞ از اﻧﺠﺎم ﻫﺮ ﮐﻤﮑﯽ ﻧﻈﺮ ﻓﺮد ﻧﺎﺑﯿﻨﺎ را در ﻣﻮرد ﮐﻤﮏ ﺑﻪ او ﺟﻮﯾﺎ ﺷﻮﯾﺪ.

· در ﺻﻮرت ﮐﻤﮏ و راﻫﻨﻤﺎﯾﯽ در راه رﻓﺘﻦ؛ اﺟﺎزه دﻫﯿﺪ ﻓﺮد ﻧﺎﺑﯿﻨﺎ ﺑﺎزوی ﺷﻤﺎ را ﺑﮕﯿﺮد واز ﻫﻞ دادن و ﮔﺮﻓﺘﻦ او ﺧﻮدداری ﮐﻨﯿﺪ.

· ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻓﺮد ﻧﺎﺑﯿﻨﺎ روﺑﺮو ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ ﺧﻮد را ﺑﻪ او ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮده و ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺗﺮک ﻣﺤﻞ ﺑﻪ او ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﺤﻞ را ﺗﺮک ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ.

· ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﺎً ﺑﺎ ﺧﻮد ﻓﺮد ﻧﺎﺑﯿﻨﺎ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﯿﺪ و ﺑﺮای ﺻﺤﺒﺖ ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﺷﺨﺺ دﯾﮕﺮی را واﺳﻄﻪ ﻗﺮار ﻧﺪﻫﯿﺪ. ﭼﺮا ﮐﻪ آﻧﻬﺎ ﻗﺎدر ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﺨﻮﺑﯽ ﻣﻔﻬﻮم ﮐﻼم ﺷﻤﺎ را درک ﮐﺮده و ﭘﺎﺳﺦ دﻫﻨﺪ.

· ﻫﯿﭽﮕﺎه ﺑﺎ ﻓﺮد ﻧﺎﺑﯿﻨﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺻﺤﺒﺖ ﻧﮑﻨﯿﺪ. ﭼﺮا ﮐﻪ آﻧﻬﺎ دارای ﺣﺲ ﺷﻨﻮاﯾﯽ ﻗﻮی ﻫﺴﺘﻨﺪ.

· ﺑﻪ ﺟﺎی ﻧﺎﺑﯿﻨﺎ ﺑﻪ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدن ﺑﭙﺮدازﯾﺪ و ﻣﺤﯿﻂ اﻃﺮاﻓﺶ را ﺑﺮای او ﺷﺮح دﻫﯿﺪ ﺗﺎ او ﻧﯿﺰ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﻣﺤﯿﻂ ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﺳﺎزﻧﺪه ﺑﺮﻗﺮار ﮐﻨﺪ.

· ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺿﻌﻒ آﻧﻬﺎ در ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ از اﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺗﺸﺎن ﭼﺸﻢ ﭘﻮﺷﯽ ﻧﮑﺮده و ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻓﺮﺻﺖ دﻫﯿﺪ ﺗﺎ اﺷﺘﺒﺎه ﺧﻮد را ﺟﺒﺮان ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.

ﻋﻠﻞ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﯽ؛ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی و درﻣﺎن

ﺑﯿﻤﺎری ﻫﺎ، ﺣﻮادث، ﮐﻬﻮﻟﺖ ﺳﻦ و وراﺛﺖ از ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﯽ و ﮐﻢ ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﮐﻪ ﺑﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯿﻠﯿﻮن ﻫﺎ ﻧﻔﺮ در دﻧﯿﺎ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻣﯽ ﮔﺬارﻧﺪ. ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ راه ﻫﺎی درﻣﺎنِ اﻧﺪﮐﯽ ﺑﺮای
ﺑﺮﺧﯽ از ﻋﻠﻞ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﯽ وﺟﻮد دارد، اﻣﺎ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی، راﻫﯽ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺮای ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی از ﺑﺮوز اﯾﻦ ﺿﺎﯾﻌﻪ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻣﯽ آﯾﺪ.

ﻋﻠﻞ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﯽ در ﮐﺸﻮرﻫﺎی در ﺣﺎل ﺗﻮﺳﻌﻪ و ﭘﯿﺸﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ. 75 درﺻﺪ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﯽ و اﺧﺘﻼﻻت ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ در ﺟﻮاﻣﻊ ﻓﻘﯿﺮ ﯾﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﻓﻘﯿﺮ رخ ﻣﯽدﻫﺪ و ﻋﻠﺖ ﺑﺮوز 75 درﺻﺪی ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﯽ و اﺧﺘﻼﻻت ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ در اﯾﻦ ﻣﻨﺎﻃﻖ آب ﻣﺮوارﯾﺪ، ﺗﻨﺒﻠﯽ ﭼﺸﻢ، ﻋﯿﻮب اﻧﮑﺴﺎری و دﯾﺪ ﮐﻢ، ﺗﺮاﺧﻢ و ﻋﻠﻞ ﺧﺎص ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﯽ در ﮐﻮدﮐﺎن اﺳﺖ.

آب ﻣﺮوارﯾﺪ

ﯾﮑﯽ از ﻋﻠﻞ ﺑﺴﯿﺎر ﺷﺎﯾﻊ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﯽ در دﻧﯿﺎ، آب ﻣﺮوارﯾﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ آﺳﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﺑﺎ ﺟﺮاﺣﯽ ﻗﺎﺑﻞ درﻣﺎن اﺳﺖ. ﺣﺪود 50 درﺻﺪ اﻓﺮاد ﻧﺎﺑﯿﻨﺎی ﺟﻬﺎن از ﺑﯿﻤﺎری آب ﻣﺮوارﯾﺪ (ﮐﺎﺗﺎراﮐﺖ ) رﻧﺞ ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ .آب ﻣﺮوارﯾﺪ ﮐﺪر ﺷﺪن ﻋﺪﺳﯽ ﭼﺸﻢ اﺳﺖ و اﻗﺪاﻣﺎﺗﯽ ﺳﺎده ﻣﺎﻧﻨﺪ اﺳﺘﻔﺎده از ﻋﯿﻨﮏ آﻓﺘﺎﺑﯽ و ﮐﻼه ﻟﺒﻪدار ﺑﺮای ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی از رﺳﯿﺪن اﺷﻌﻪ ﻣﺎورای ﺑﻨﻔﺶ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮوز آب ﻣﺮوارﯾﺪ را ﺑﻪ ﺗﺎﺧﯿﺮ ﺑﯿﻨﺪازد.در اﯾﻦ ﻃﺮح ﺟﻬﺎﻧﯽ، ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی از ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﯽ ﻧﺎﺷﯽ از آب ﻣﺮوارﯾﺪ ﺑﺎ آﻣﻮزش ﺻﺤﯿﺢ ﮐﺎرﮐﻨﺎن ﺑﺨﺶ ﭼﺸﻢ ﭘﺰﺷﮑﯽ و ﻓﺮاﻫﻢ آوردن ﺗﺴﻬﯿﻼت ﻗﺎﺑﻞ دﺳﺘﺮس ﺑﺮای ﻫﻤﻪ اﻣﮑﺎن ﭘﺬﯾﺮ اﺳﺖ .

ﺑﯿﻤﺎریﻫﺎی ﻋﻔﻮﻧﯽ

ﺗﺮاﺧﻢ ﻧﻮﻋﯽ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻣﺰﻣﻦ ﭼﺸﻢ اﺳﺖ. اﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎری ﻧﺨﺴﺖ ﻣﻠﺘﺤﻤﻪ و ﺳﭙﺲ ﺑﺨﺶ ﺗﺤﺘﺎﻧﯽ ﺳﻔﯿﺪی ﭼﺸﻢ را ﻣﺒﺘﻼ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﭘﺲ از آن ﻋﻔﻮﻧﺖ ﺑﻪ دﯾﮕﺮ ﺑﺎﻓﺖﻫﺎی ﭘﻠﮏ و ﻗﺮﻧﯿﻪ ﺳﺮاﯾﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﻋﺎﻣﻞ اﯾﺠﺎد ﺗﺮاﺧﻢ ﺑﺎﮐﺘﺮی اﺳﺖ .ﺗﺮاﺧﻢ، ﻋﻠﺖ اﺻﻠﯽ ﮐﻮری در ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﻓﻘﯿﺮﻧﺸﯿﻦ اﺳﺖ. در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﯽ، درﻣﺎن ﺗﺮاﺧﻢ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺟﺮاﺣﯽ ﭘﻠﮏ، آﻧﺘﯽ ﺑﯿﻮﺗﯿﮏ، ﺷﺴﺘﺸﻮ و ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﺻﻮرت و ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﺤﯿﻂ دﯾﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ.

اوﻧﮑﻮﺳﺮﺳﯿﺎزﯾﺲ، ﺑﯿﻤﺎری ﻋﻔﻮﻧﯽ دﯾﮕﺮی اﺳﺖ ﮐﻪ دﻟﯿﻞ اﺻﻠﯽ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﯽ در ﺑﺴﯿﺎری از ﮐﺸﻮرﻫﺎی آﻓﺮﯾﻘﺎﯾﯽ اﺳﺖ. اﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎری از ﻃﺮﯾﻖ ﮔﺰش ﭘﺸﻪ ﺳﯿﺎه ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ در رودﺧﺎﻧﻪﻫﺎی ﺟﺎری ﺗﺨﻤﮕﺬاری ﻣﯽﮐﻨﺪ؛ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﻧﺎم ﮐﻮری رودﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ آن اﻃﻼق ﻣﯽﺷﻮد. ﻫﻤﮑﺎری ﻣﺸﺘﺮک ﺑﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ 2020ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ راه ﺣﺬف اﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎری ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻌﻀﻞ ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻣﻠﯽ اﺳﺖ .

ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﯽ اﻃﻔﺎل

ﺣﺪود 1/5 ﻣﯿﻠﯿﻮن ﮐﻮدک در ﺳﺮاﺳﺮ دﻧﯿﺎ ﺑﺨﺼﻮص در آﻓﺮﯾﻘﺎ و آﺳﯿﺎ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺗﺸﺨﯿﺺ ﺳﺮﯾﻊ ﮐﻪ ﻋﺎﻣﻞ ﮐﻠﯿﺪی ﺟﻬﺖ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی از ﻣﻌﻠﻮﻟﯿﺖ ﺑﻌﺪی ﮐﻮدک اﺳﺖ، ﯾﮑﯽ از اوﻟﻮﯾﺖﻫﺎی ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ 2020 در ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﺮاﮐﺰ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﭼﺸﻢ اﻃﻔﺎل اﺳﺖ .

ﻋﯿﻮب اﻧﮑﺴﺎری

ﺣﺪود 124 ﻣﯿﻠﯿﻮن ﻧﻔﺮ در دﻧﯿﺎ از دﯾﺪ ﮐﻢ رﻧﺞ ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ و ﻣﯿﻠﯿﻮنﻫﺎ ﻣﻮرد از ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﯽﻫﺎی ﻣﻮﺟﻮد، ﻧﺎﺷﯽ از ﻋﯿﻮب اﻧﮑﺴﺎری اﺻﻼح ﻧﺸﺪه اﺳﺖ. ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ 2020 در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی ﺟﻬﺖ ﻧﺤﻮه ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ ﻋﯿﻮب اﻧﮑﺴﺎری و دﯾﺪ ﮐﻢ ﮐﻤﮏ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد و در ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ آﺳﯿﺐ ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ ﺑﺮای ﮐﺴﺐ ﺗﺤﺼﯿﻞ و ارﺗﻘﺎی ﮐﯿﻔﯿﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻮﺛﺮ اﺳﺖ .

ﺗﻨﺒﻠﯽ ﭼﺸﻢ

ﺗﻨﺒﻠﯽ ﭼﺸﻢ ﭘﺲ از ﻋﯿﻮب اﻧﮑﺴﺎری و آب ﻣﺮوارﯾﺪ ﺳﻮﻣﯿﻦ ﻋﻠﺖ ﺷﺎﯾﻊ ﮐﺎﻫﺶ ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ اﺳﺖ. ﺗﻨﺒﻠﯽ ﭼﺸﻢ ﯾﺎ آﻣﺒﻠﯿﻮﭘﯽ ﻧﻮﻋﯽ اﺧﺘﻼل ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﭼﺸﻢ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﮐﺎﻣﻼ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﺮﺳﺪ، اﻣﺎ اﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎری ﻃﻮری اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ آراﻣﯽ و ﺑﻪ ﺗﺪرﯾﺞ اﯾﺠﺎد ﻣﯽﺷﻮد و اﮔﺮ درﻣﺎن ﻧﮕﺮدد، ﺑﻪ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﯽ ﻓﺮد ﻣﻨﺠﺮ ﻣﯽﺷﻮد .

در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﺸﺨﯿﺺ و درﻣﺎن ﺑﻤﻮﻗﻊ ﺑﺮاﺣﺘﯽ و ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺮﻃﺮف ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ اﺧﺘﻼﻻت ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﯽ در ﺳﻨﯿﻦ ﻗﺒﻞ از 6 ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺗﺸﺨﯿﺺ داده ﺷﻮد و زﻣﯿﻨﻪ درﻣﺎن آن ﻓﺮاﻫﻢ آﯾﺪ، ﮐﻤﮏ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻮﺛﺮی در ﮐﻨﺘﺮل و ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی از ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﯽ در ﺳﻨﯿﻦ ﺑﺰرﮔﺴﺎﻟﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.

ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﮐﺸﻮری ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی درﺧﺼﻮص ﺗﻨﺒﻠﯽ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﺻﻮرت آزﻣﺎﯾﺸﯽ ﺳﺎل 76 در ﭼﻨﺪ اﺳﺘﺎن اﻧﺠﺎم ﺷﺪ و ﭼﻮن ﻣﯿﺰان ﺑﺮوز اﯾﻦ اﺧﺘﻼل ﺑﯿﺶ از ﯾﮏ ﻣﯿﻠﯿﻮن ﻧﻔﺮ در ﮐﺸﻮر ﮔﺰارش ﺷﺪ، ﻣﺴﻮوﻻن ﺑﺮای اﺟﺮای ﺳﺮاﺳﺮی آن ﺟﺪی ﺷﺪﻧﺪ و از ﺳﺎل 1377 اﯾﻦ ﻃﺮح در ﮐﻞ ﮐﺸﻮر ﻫﺮ ﺳﺎل اﺟﺮا ﻣﯽﺷﻮد.

ﺑﺮ ﻫﻤﯿﻦ اﺳﺎس، ﺳﺎزﻣﺎن ﺑﻬﺰﯾﺴﺘﯽ ﻃﺮح ﻏﺮﺑﺎﻟﮕﺮی ﺗﻨﺒﻠﯽ ﭼﺸﻢ و ﺳﻨﺠﺶ ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ را در ﺟﻬﺖ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی از اﺧﺘﻼﻻت ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ در ﻣﻬﺪﻫﺎی ﮐﻮدک و ﭘﺎﯾﮕﺎهﻫﺎی ﺳﻨﺠﺶ ﺑﺮای ﮐﻮدﮐﺎن زﯾﺮ 6 ﺳﺎل اﻧﺠﺎم ﻣﯽدﻫﺪ و ﺗﺎﮐﻨﻮن ﻫﺰاران ﮐﻮدک ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺗﻨﺒﻠﯽ ﭼﺸﻢ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ و ﺑﺮای ﺗﺸﺨﯿﺺ دﻗﯿﻖﺗﺮ ﺑﻪ ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن ارﺟﺎع داده ﺷﺪهاﻧﺪ .

ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی از ﺗﻨﺒﻠﯽ ﭼﺸﻢ در 3 ﺳﻄﺢ ﻣﻌﺎﯾﻨﻪ ﺻﻮرت ﻣﯽﮔﯿﺮد. اول ﻣﻌﺎﯾﻨﻪ در ﻣﻬﺪﻫﺎی ﮐﻮدک ﺗﺤﺖ ﻧﻈﺎرت ﺳﺎزﻣﺎن ﺑﻬﺰﯾﺴﺘﯽ، آﻣﺎدﮔﯽﻫﺎ، ﮐﻮدﮐﺴﺘﺎنﻫﺎ و ﻧﯿﺰ آﻣﺎدﮔﯽﻫﺎی ﻣﺴﺘﻘﻞ ﻓﺮﻫﻨﮕﯿﺎن، ﻣﺪارس روﺳﺘﺎﯾﯽ و ﻋﺸﺎﯾﺮﻧﺸﯿﻦ و ﻧﯿﺰ ﭘﺎﯾﮕﺎهﻫﺎی ﺳﻨﺠﺶ ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺮﺑﯽ اﯾﻦ ﻣﮑﺎنﻫﺎ ﺻﻮرت ﻣﯽﮔﯿﺮد، اﮔﺮ در اﯾﻦ ﺳﻄﺢ، ﮐﻮدﮐﯽ دﭼﺎر ﻣﺸﮑﻞ ﺗﺸﺨﯿﺺ داده ﺷﻮد، ﻣﻮرد ﻣﻌﺎﯾﻨﻪ اﭘﺘﻮﻣﺘﺮﯾﺴﺖ(ﺑﯿﻨﺎﯾﯽﺳﻨﺞ) ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد و ﺑﻌﺪ از آن، در ﺻﻮرت ﻧﯿﺎز و ﺗﺸﺨﯿﺺ اﭘﺘﻮﻣﺘﺮﯾﺴﺖ، ﻣﻌﺎﯾﻨﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﭼﺸﻢ ﭘﺰﺷﮏ اﻧﺠﺎم ﻣﯽﺷﻮد.

آب ﺳﯿﺎه

آب ﺳﯿﺎه، دوﻣﯿﻦ ﻋﺎﻣﻞ اﺻﻠﯽ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﯽ در ﺟﻬﺎن اﺳﺖ و ﻣﯿﻠﯿﻮنﻫﺎ ﻧﻔﺮ در ﺳﺎل ﺑﺮ اﺛﺮ اﺑﺘﻼ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎری ﻣﻬﻠﮏ در ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﻓﺮو ﻣﯽروﻧﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻧﺸﺎن داد؛ ﺗﺎ ﺳﺎل 2010 ﺑﯿﺶ از 8 ﻣﯿﻠﯿﻮن ﻧﻔﺮ از ﻣﺮدم آﺳﯿﺎ در ﺻﻮرت ﺗﺤﺖ درﻣﺎن ﻗﺮار ﻧﮕﺮﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ اﺑﺘﻼ ﺑﻪ آب ﺳﯿﺎه، ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ ﺧﻮد را از دﺳﺖ ﺧﻮاﻫﻨﺪ داد. ﮔﻠﻮﮐﻮم ﯾﺎ آب ﺳﯿﺎه، ﺑﯿﻤﺎریای اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺳﺒﺐ آﺳﯿﺐ ﻋﺼﺐ ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ و در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮐﻮری ﺷﻮد .

اﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎری در آﻏﺎز ﻫﯿﭻ ﻋﻼﻣﺘﯽ ﻧﺪارد وﻟﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ در ﻃﻮل ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﺳﺒﺐ ﮐﺎﻫﺶ ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ و در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﮐﻮری ﺷﻮد. درﻣﺎن ﺑﻤﻮﻗﻊ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺎﻧﻊ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺑﯿﻤﺎری ﺷﻮد. ﺑﺎ ﻣﻌﺎﯾﻨﺎت دورهای ﻣﯽﺗﻮان ﺗﺎ ﺣﺪ زﯾﺎدی ﺟﻠﻮی ﺑﺮوز اﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎری را ﮔﺮﻓﺖ.

دﯾﺎﺑﺖ

اﺣﺘﻤﺎل ﺑﺮوز ﮐﻮری در ﻣﺒﺘﻼﯾﺎن ﺑﻪ دﯾﺎﺑﺖ، 25 ﺑﺮاﺑﺮ اﻓﺮاد ﻋﺎدی اﺳﺖ. درﮔﯿﺮی ﭼﺸﻢ ﺑﺮ اﺛﺮ دﯾﺎﺑﺖ ﯾﺎ ﺑﻪ زﺑﺎن ﭘﺰﺷﮑﺎن، رﺗﯿﻨﻮﭘﺎﺗﯽ دﯾﺎﺑﺘﯽ ﯾﮑﯽ از 4 ﻋﻠﺖ ﺷﺎﯾﻊ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺮوه ﺳﻨﯽ 20 ﺗﺎ 60 ﺳﺎل را ﺷﺎﻣﻞ ﻣﯽﺷﻮد. ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮارد دﯾﺎﺑﺖ، ﻋﻮارض ﭼﺸﻤﯽ ﺑﺪون اﯾﻦﮐﻪ دارای ﻋﻼﺋﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ، ﺗﻮﺳﻌﻪ و ﮔﺴﺘﺮش ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ و ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻋﺎرﺿﻪ ﭼﺸﻤﯽ ﺑﻪ ﻣﺮاﺣﻞ ﭘﯿﺸﺮﻓﺘﻪ ﻧﺮﺳﺪ، ﺗﻐﯿﯿﺮ در ﻗﺪرت ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻧﻤﯽآﯾﺪ. ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﺿﺮورت دارد ﺑﯿﻤﺎران دﯾﺎﺑﺘﯽ ﻧﻮع B ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻨﻈﻢ ﺑﺮای ﻣﻌﺎﯾﻨﻪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢﭘﺰﺷﮏ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﻨﻨﺪ.

منبع: یزد رسا