به گزارش یزدبانو؛ فاطمه رشیدی با بیان اینکه تک فرزندی گرچه پدیده جدیدی نیست اما در جامعه ما در هیچ زمانی مانند الان فراگیر نبوده است، اذعان کرد: رواج فرهنگ فرزندسالاری، بلوغ زودرس، کم شدن روابط اجتماعی و عدم جامعه پذیری، کاهش انسجام خانواده از جمله آسیب‌های تک‌فرزندی با رویکرد روان‌شناسی و علوم تربیتی است.

رشیدی با بیان اینکه در خانواده های تک فرزندی، بیش از حد به خواسته و مطالبات فرزند چه منطقی و چه غیر منطقی توجه می شود، تصریح کرد: تک‌فرزندها کمتر با مشکلات مواجه شده زیرا در معرض تجربه کردن شکست، ناکامی، خردشدن و ... قرار نمی گیرند و شرایط لازم برای بلوغ روحیه روحی و روانی را تجربه نمی‌کنند.

وی قرار گرفتن کودکان در مقابل استرس‌های زمان جوانی  و بی‌اطلاعی از دانش مقابله با آن را از عوراض بلوغ زودرس  عنوان کرد و افزود: فرزند در دوره اولیه کودکی بیشتر نیازمند حضور والدین خود است؛ ولی در دومین دوره کودکی نقش همسالان بارزتر می‌شود و مهارت های زیادی را از آنان یاد می گیرد.

رشیدی ادامه داد: وجود خواهر یا برادر می تواند مهارت های لازم برای اجتماعی شدن را او را فراهم کند.در صورتی که تک فرزند باشد مجبور است در کنار بزرگسالان پرورش یابد که در نهایت تجربه‌ای از کودکی و نوجوانی خود ندارد و یکباره پرشی به دوران مسئولیت‌پذیری بزرگسالان خواهد داشت.

این مشاور و روانشناس با بیان اینکه زندگی در کنار خواهر یا برادر روحیه جامعه‌گرایانه را در کودک تقویت کرده و مدیریت در روابط اجتماعی را به وی می‌آموزد، خاطر نشان کرد: گرایش به انزوا، افسردگی، ضعف در برقراری ارتباط با همسالان، توجه بیش از حد به بازی‌های رایانه‌ای و انفرادی، ترس یا تنفر از حضور در گروه‌های اجتماعی از جمله خصوصیات تک فرزندها است.

رشیدی پیوندهای عاطفی و میزان وابستگی فرزندان به والدین و بالعکس را از مؤلفه‌های خانواده منسجم برشمرد و افزود: به همان میزان که وابستگی متعادل ضروری و دارای مزایای فراوان است، افراط و تفریط در آن دارای آسیب بوده و مشکل‌زاست. در خانواده‌های تک فرزندی میزان وابستگی دارای افراط و تفریط است.

ادامه دارد...

انتهای پیام/