سرو ابرکوه؛

جوانان، موتور محرک جامعه به شمار می‌آیند و در صورت تدبیراندیشی خردمندانه برای به فعلیت رساندن توانمندی‌های بالقوه آنان و جهت‌دهی نیک‌اندیشانه، می‌توانند حماسه‌های بزرگی را در عرصه‌های گوناگون رقم زنند. این مهم و نیز آمار بالای جمعیت جوانان موجب شده تا دولت‌ها، رسانه‌ها و شخصیت‌ها توجه ویژه‌ای به آنان مبذول دارند؛ توجهی که البته در برخی بزنگاه‌ها از جمله دوران انتخابات و رای‌گیری پررنگ‌تر می‌شود.

در این باره دولت یازدهم نیز همچون دولت‌های سلف خویش، همواره بر رسیدگی به امور جوانان تاکید کرده  است و دست‌کم در گفتار، آنان را در صدر می نشاند و ارج می‌نهد؛ هرچند در عرصه عمل، بهادادن به این گروه تاثیرگذار و نیازمند حمایت، رضایت‌بخش نیست.

حضور کم‌رنگ جوانان در رده‌های بالای مدیریتی، فقدان اهتمام جدی برای پرداخت وام ازدواج به جوانان، کم‌لطفی در حق مسکن مهر و نداشتن برنامه قابل‌توجه برای خانه‌دارکردن جوانان، تشدید رکود بی‌سابقه و به‌تبع افزایش آمار بیکاری نسل جوان، و مواردی از این دست را می توان از جمله مصادیق دال بر نمره پایین دولت در درس عملی رسیدگی به امور جوانان‌ برشمرد.

در مواردی جزئی‌تر و از باب نمونه‌ای کوچک، می‌توان به نشست «اخیر» هم‌اندیشی استاندار محترم و مسئولان استانداری با جوانان و سازمان‌های مردم‌نهاد اشاره کرد و به طرح این پرسش پرداخت که چرا در مدت افزون بر دو سال فعالیت تیم جدید مدیریتی در استان، نشست‌های بیش‌تری با جوانان برگزار نشده و اهتمام کافی برای گردآوری و شنیدن درددل‌ها و انتقادها و پیشنهادهای این گروه سنی و پویا صورت نگرفته است؟

 البته بنا نداریم در این نوشتار به سبک توجیه اخیر یکی از استانداران جنوبی در مخالفت با تشییع «شهدای گمنام»، انگیزه برگزاری چنین نشستی در «آستانه انتخابات» پیش رو را جناحی بدانیم و  با برچسب «استفاده ابزاری از جوانان» ملکوک کنیم. (استاندار فارس در توجیه مخالفت ابتدایی با تشییع ابدان مطهر شهدای گمنام، یکی از دغدغه‌ها را استفاده جناحی و انتخاباتی از این مراسم اعلام کرده بود! هرچند پس از چند روز ناچار موضع دیگری در پیش گرفت)

  متاسفانه در نشست فوق‌الذکر نیز تنظیم برنامه به گونه‌ای بود که شرکت‌کنندگان نتوانستند در کنار طرح پرسش‌ها و ابهام‌های خود، پاسخ‌هایی کافی و وافی را آن‌گونه که شایسته و بایسته است، از مسئولان ذی‌ربط به ویژه استاندار دریافت کنند.

این همه در حالی است که برگزاری نشست‌های هم‌اندیشی با جوانان و نشستن پای درددل‌های این قشر تاثیرگذار باید در فواصل زمانی بسیار کوتاه‌تری برگزار شود و مسئولان زمینه‌های مناسب را برای بهره‌مندی قوی از دیدگاه‌های صائب جوانان فراهم آورند.

به نظر می‌رسد شایسته است مسئولان اجرایی استان به منظور آشنایی مردم و قضاوت بهتر آن‌ها، گزارشی مستند از عملکرد استانی خویش در زمینه خدمت‌رسانی به جوانان ارائه کنند؛ گزارشی واقع‌بینانه و غیرشعاری که بتواند مردم را به ارزیابی واقع‌بینانه رهنمون شود. به راستی در صورت فراهم‌شدن زمینه‌های لازم، برآیند عملکرد دولت در امور جوانان ، چه نمره‌ای از مردم به ویژه جوانان استان یزد دریافت خواهد کرد؟!  

نویسنده: فائزه شورکی