سرو ابرکوه؛ یکی از عوامل گسترش فساد در جامعه ما را باید عدم شفافیت دانست. این موضوع در تمام کارها و برنامه های کشور ما نمود دارد. اینکه حساب های بانکی مردم شفاف نیست تا به صورت عادلانه بتوان مالیات دریافت نمود. اینکه درآمد هر فرد در هاله ای از ابهام قرار دارد و ثروتمندان هنوز یارانه ناچیز را از دولت دریافت می کنند و ... نه تنها نشانی از عدم شفافیت است بلکه نقطه مقابل آن یعنی تیرگی قرار دارد. فساد اقتصادی که حتی دولتمردان نیز خود به آن اذعان داشته و همایش برایش برگزار می کنند سرچشمه‌اش عدم شفافیت است.

درباره انتخابات نیز همینگونه است. اینکه یک فرد برای نماینده شدن چه مقدار حاضر است هزینه کند. و مهم تر از آن منابع مالی این کمک های مالی برای تبلیغات انتخاباتی از کجاست؟ یک کاندیدا حاضر است زیر دین چه کسانی برود تا نماینده مجلس شود؟ قطعا حقوق نمایندگی کفاف هزینه های تبلیغاتی را نمی‌دهد و بسیاری از تبلیغاتی که انجام می شود فراتر از مبلغی هست که در 4 سال نمایندگی پرداخت می شود. یکی از دغدغه های مردان راستین سیاست نیز شفافیت نامزدها در هزینه‌های انتخاباتی بوده است. در زمان های مختلف نیز مجلس و دولت اقداماتی را در این راستا انجام داده‌اند که تاکنون به نتیجه‌ای نرسیده است. دلیل آن نیز مشخص است. شفافیت عموما برای اهالی قدرت و ثروت ضرر و زیان در بر دارد. در حالی که این موضوع در بسیاری از کشورهای جهان حل شده و مردم حق داشته و می توانند از میزان و منبع این هزینه ها مطلع شوند.

آخرین تلاش‌هایی که برای شفافیت در هزینه های انتخاباتی صورت گرفت مربوط به چند ماه پیش است. دولت لایحه ای را جهت شفافیت هزینه های انتخاباتی راهی مجلس کرد اما به سرانجامی نرسید. یکی از کسانی که طرفداری از این لایحه نموده و آن را برای جامعه لازم دانست محمدرضا تابش نماینده کنونی مردم اردکان در مجلس شورای اسلامی بود. وی همان زمان در مصاحبه‌ای به دفاع سفت و سخت از این لایحه پرداخته و وجود آن را برای جامعه لازم دانسته بود. (از اینجا بخوانید). حال انتخابات تمام شد. آن لایحه نیز به سرانجامی نرسید. اما عمل کسانی که مدافع این لایحه و در  کل مدافع شفافیت هزینه های انتخاباتی بودند می تواند ملاک و معیاری بر صداقت خود آن افراد باشد.

جناب آقای تابش که از این لایحه دفاع تام نمود باید خود پیش قدم شده و برای مردمی که به وی رای داده‌اند هزینه های انتخاباتی‌اش را شفاف کند. این حرکت بسیار پسندیده بوده و صداقت جناب نماینده را برای ما روشن خواهد کرد. البته به شفاف سازی نماینده محترم اردکان خوشبین نیستیم. وقتی ایشان به صراحت درباره سوابق تحصیلی خود خلاف واقع گفته و بعد از اعتراض رسانه ها جواب آن ها را با شکایت می دهد چه انتظاری است تا هزینه های مالی که احتمالا به چند صد میلیون برسد را اعلام کند.

دیروز حجت اله کوثری این حرکت را از خود شروع نمود و با اطلاعیه ای تمام هزینه های انتخاباتی خود را برای مردم توضیح داد(اینجا بخوانید). شایسته است تمام کاندیداها چنین حرکتی را آغاز کنند. آقایان حسینی نژاد، تابش، لطفی و فاضل پور، طالبی و صحرایی(هر چند دو نفر اخیر عملا هزینه‌ای انجام ندادند) نیز به این حرکت زیبا بپیوندند و با مردم روراست بوده و شفافیت را از همین حالا از خود شروع کنند. امید است که روزی با تصویب این قانون و همت سیاستمداران هر چه بیشتر جامعه ما از فساد دورتر شود.

نویسنده: سیدمحمود حسینی پور